Se hai unha película que che faga chorar os ollos, esa película é "A vida é fermosa". Nesta película intentamos amosar como sempre, incluso nas circunstancias máis adversas, podes ver o lado bo das cousas. A vida paga a pena vivir, pase o que pase ao teu redor. A película narra a historia dunha familia xudeu-italiana cando estaban nos campos de concentración nazis.
Guido, o protagonista, Fai crer ao seu fillo Giusuè que todo o que pasa é un xogo e que se esconden para sumar puntos e pasalo ... A pesar da terrible realidade que os rodeaba. É unha película que che tocará a alma e que che fará dar conta de como tes que vivir a vida coma un tesouro, porque só temos un para que poidas saborear cada momento da túa vida. Cada segundo é precioso.
Frases de "A vida é fermosa"
A película está chea de frases marabillosas que che farán reflexionar sobre a vida, sobre a túa vida, sobre a vida e a morte, sobre a perspectiva das cousas. Se non viches a película, unha vez que leas as frases decataraste de que a tes que ver, porque é unha desas películas que marcan un antes e un despois nas túas emocións internas. E se xa o viches, ler estas frases lembrarache as leccións de vida que che transmitiu a película a primeira vez que a viches.
- Esta é unha historia sinxela, pero non é fácil de contar. Como nunha fábula, hai dor e, como unha fábula, está chea de marabilla e felicidade.
- O silencio é o berro máis forte.
- Bos días princesa. Soñei toda a noite contigo. Íamos ao cine e ti vestías ese vestido rosa que tanto me gusta. Só penso en ti princesa ... sempre penso en ti.
- ¡Tanto o que vexo! nada se me escapa, "aquí estou" dixen ao caos, son o teu escravo.
- Non hai nada máis necesario que o superfluo.
- Con vontade podes facer de todo. Eu son o que quero.
- Que tipo de lugar é este? É fermoso: as pombas voan, as mulleres caen do ceo! Múdome aquí!
- Ese é o sacrificio que fixo meu pai. O agasallo que tiña para min.
- Telegrama urxente. Necesito ir de inmediato a Berlín. Que son estas flores?
- Gañamos 1000 puntos Un coche blindado é para morrer!
- O silencio é o berro máis poderoso. É o teu amigo o poeta?
- A escuridade, máis grande, menos se ve.
- Os xudeus e os cans están prohibidos.
- ¿Aínda non entendiches que fai falta moi pouco para facerme feliz? Un bo xeado de chocolate, quizais dous, un paseo xuntos e o que pase.
- Nunca estivo nun tren, non si? Son marabillosos! Todos están de pé, pegados uns aos outros e non hai asentos.
- Ese é o sacrificio que fixo meu pai. O agasallo que tiña para min.
- Quero facer o amor contigo, non só unha vez, senón centos de veces, pero nunca che direi, só se volvín tolo diríache que faría o amor contigo aquí, diante da túa casa, todo o meu vida.
- Os xirasoles inclínanse ante o sol, pero se os ves demasiado inclinados significa que están mortos.
- Quero facer o amor contigo, non só unha vez, senón moitas veces, pero nunca che direi ...
- Cando podo ver á miña nai?
- Es un bo rapaz. Durme e soña doces soños, quizais os dous esteamos soñando. Quizais todo isto sexa un soño e mañá a túa nai espertanos con leite e galletas. Máis tarde, cando os comamos, farei o amor con ela dúas ou tres veces, se puidese.
- Estamos no equipo de rapaces súper malos que berran sen cesar, quen ten medo perde puntos. En tres casos pérdense todos os puntos: pérdeno, un, os que comezan a chorar; dous, os que queren ver a súa nai; tres, os que teñen fame e piden unha merenda.
- Meu Deus, ten piedade! Por favor, non deixes que isto sexa certo. Outra cea onde o prefecto?
- Todo o que necesito é unha sinatura.
- Papá, asustáchesme terriblemente!
- Oín falar dun forno de leña, pero nunca vin un forno home. "Non teño leña! Pon este avogado! Este avogado non queima ben, ten que secar!" Mira ese fume! Ai Josué, de que falas ?, botóns, xabóns e que nos queimen nos fornos ...
- Encantado de coñecerte. Son o príncipe Guido. Aquí todo é meu. Aquí comeza o principado principesco. Chamarei a este lugar Addis Abeba. Vou cambiar todo iso. Fóra das vacas, veñen os camelos. Incluso algúns hipopótamos. Debo ir, coñecerei á princesa.
- Todo o mundo fai o que quere, Joshua. Nesa ferretería non permiten a entrada de españois nin cabalos. Máis tarde na farmacia non permiten a entrada de chineses ou canguros. Non lles gustan. Que podo dicir?
- Mira, pararon o tren para deixar subir a mamá.
- E agora, señoras e señores, unha magnífica sorpresa ofrecida polo Grand Hotel. O bolo etíope.
- Eles dixeron que todos os nenos tiñan que bañarse hoxe e non quero.
- Estes rapaces están tolos! Isto ten que pesar cen quilos! Debe ser como 3.000 graos aquí. Vittorino, xa non podo soportalo.
- Que me podería pasar? O peor que me poderían facer é desvestirme, pintarme de amarelo e escribirme "camareiro xudeu". Nin sequera sabía que este cabalo era xudeu.
- Sarcasticamente) Por suposto! A nosa raza é superior. Acabo de vir de Roma para dicirlles aos nenos que a nosa raza é superior. Escolléronme científicos racistas italianos para demostralo. Por que me elixiron? Dígoche? Quen vai ser máis guapo ca min? (...) Son un aria puro.
- Dora e eu nacemos na mesma rúa. Fomos á escola xuntos e tiñamos os mesmos amigos. Dora é a muller da miña vida e eu son o home da súa vida; por iso, decidimos casar o ano que vén. Todos os convidados o 9 de abril seguinte á basílica de Santa María do Pellegrino.
- ¡Gañamos!
Sexa o primeiro en opinar sobre