A Revolución francesa, que supuxo a culminación da era monárquica en Francia; as guerras mundiais que alteraron as relacións políticas, sociais e económicas no mundo, a revolución de xénero na década dos 70. Son exemplos de procesos sociais que observamos na historia da humanidade, nos que observamos a acción conxunta do ser humano ao desglose da orde preestablecida, establecendo novas regras e códigos de conduta. Isto tradúcese nun conxunto de redes de comportamento, nas que están implicados individuos pertencentes á sociedade. Son ciclos con varias etapas de desenvolvemento nos que se producen cambios.
Os procesos sociais baséanse en comportamentos que implican cambios, o ser humano traballa cara ao seu avance cara a un modelo ideal.
Índice
Os seres humanos interactúan constantemente cos nosos compañeiros, con todo, a harmonía deste feito depende do establecemento de patróns que regulan o noso papel e o dos demais. Deste xeito constituíuse a sociedade, que non é máis que o ambiente de interacción que creamos como resultado de percepcións, paradigmas e principios, e as súas características están ligadas ao modelo preponderante do ser humano nun momento determinado. A evolución das características do ser humano, das súas interaccións, son factores determinantes no desenvolvemento dos procesos sociais ou do cambio. A sociedade é a variable onde observamos os cambios operados polos procesos sociais, e están compostos polos seguintes elementos:
Estatutos e regulamentos: Consisten nun conxunto de normas que limitan o comportamento en determinados ambientes, que poden ou non estar expostos nun documento, ou simplemente tratan cuestións que os humanos, adaptados ao seu contorno, manexan con facilidade.
Relacións sociais: A sociedade está construída sobre as relacións sociais e as modificacións que sufriu na súa estrutura dependeron da evolución nesta área (que implica un proceso social).
Particulares: O ser humano, e as súas características en particular, determinan o seu desenvolvemento na sociedade. Aquí resáltase a relevancia da súa presenza.
Motivacións: Constitúe a forza que impulsa as accións dos individuos. Aquí tes as túas expectativas, aspiracións, etc.
Crenzas: Anteriormente, a crenza que profesaban os membros dun grupo social determinaba o papel que ocupan dentro del e a aceptación profesada cara a el. Hoxe en día este aspecto non é tan decisivo, con todo, nalgúns casos constitúe unha limitación.
Agora, aquí consideramos en que consiste un proceso social. Para iso imos ter en conta, en primeiro lugar, a un individuo illado, coa súa personalidade, percepcións, experiencias e características; ese ser humano ten un concepto de realidade e establece relacións co seu contorno. Supoñemos que os acontecementos externos exercen unha influencia importante, que pouco a pouco se traducen en cambios nas características individuais da persoa, alterando a relación cos seus compañeiros. Pouco a pouco engádense pequenos eventos de variación, ata que se produce un cambio de percepción e actitude global, este proceso de cambio, que se produce a nivel de grandes masas, defínese como un proceso social.
Os procesos sociais son eventos de execución masiva, que estoupan cando a comunidade adopta unha posición diferente respecto dun concepto, evento, grupo ou experiencia, é entón cando se operan accións de cambio. Os sectores sociais poden reaccionar á ameaza do cambio de xeito hostil, e isto vén determinado polo medo a verse afectados pola nova orde.
- O punto de partida localízase cando as interaccións sociais se desenvolven baixo patróns repetitivos, en diferentes individuos. O desenvolvemento dos procesos sociais pódese esbozar do seguinte xeito:
- Cambio de percepcións, establécese un novo concepto ou idea, que pode atopar a súa xénese nunha persoa ou grupo.
- A repetición de interaccións sociais, cando esa idea faise eco noutros individuos, modifícanse os patróns de comportamento.
- Accións conxuntas, a nova percepción sobre un evento esperta o desexo no ser humano dun cambio metodolóxico, razón pola cal emite accións destinadas a alcanzar os seus obxectivos.
- Proceso de cambio, cando o novo paradigma alcanzou unha masa social de proporcións representativas, considérase que se produciu un cambio
- A realidade social: que abarcan características, relacións e paradigmas globais que abarcan un sector ou grupo.
- O individuo: Como participante no seu contorno, é capaz de exercer cambios, a través das súas actitudes, en función das súas características individuais, experiencias e relación co entorno.
- Relacións sociais: Son as interaccións que teñen lugar entre diferentes individuos.
- Factores externos: Acontecementos políticos, históricos e ambientais que poden influír no desempeño do individuo en particular e como parte do seu grupo.
- Reaccións a factores externos: Aquí consideramos como o ambiente e o contexto inflúen na conciencia colectiva.
Hoxe pola mañá, cando saíches da túa casa para ir traballar, topaches coa túa veciña cargada da compra que fixo no mercado e, con amabilidade, saudouna e mantivo a porta para facilitarlle o paso, subiches ao teu coche e no camiño bocinaches con tres condutores que che impedían o camiño e sacaches a man pola fiestra cun xesto impaciente. Chegaches ao teu traballo e reunícheste cos teus compañeiros para unir forzas nun proxecto. Todos estes son exemplos de interaccións sociais cotiás, que sentan as bases para o desenvolvemento social. Determinouse mediante estudos e observacións que o axente causal dos procesos sociais é a evolución das interaccións entre diferentes individuos:
Empatía: Consiste na interacción afectiva coa realidade doutra persoa. Trátase de comprender a realidade doutra persoa, o que pode inducir ao individuo a tomar medidas en beneficio da persoa coa que empatizou.
Mutualismo: É unha relación conveniente na que as partes implicadas obteñen un beneficio do establecemento dun acordo. É unha acción cooperativa, pero o beneficio non se localiza externamente, senón que todas as partes reciben gratificación directa.
Antagonismo: Son relacións de antipatía co concepto e a realidade de terceiros. Establecemos relacións de oposición e conflito con aqueles que nos son antagónicos. As relacións deste estilo son as que normalmente teñen a capacidade de romper coa orde establecida de xeito contundente.
Cooperatividade: É unha relación de asociación, na que varias persoas se xuntan para acadar un obxectivo común. Este elemento está intimamente ligado ao concepto de sinerxia, no que a suma de esforzos impulsa exponencialmente un ben maior.
Competición: Trátase da motivación para superar aos nosos compañeiros en varios aspectos. Trátase de medir esforzos, tomando a terceiros como punto de referencia, no canto de un mesmo. Cando se alcanzan niveis crónicos, o individuo pode desenvolver o desexo de destacar nun grao superlativo, ata o punto de considerarse mellor que outros.
Evolución dos conceptos, nesa frase poderiamos incluír o efecto producido pola execución dunha acción de cambio nesta orde. Grazas a eles, a sociedade soubo evolucionar na súa forma, adaptándose ás necesidades do home actual, máis tolerante e comprensivo con respecto a certos temas.
O obxectivo destes eventos é o desenvolvemento dunha sociedade máis evolucionada, nas que priman as relacións harmoniosas entre os individuos. Unha sociedade máis xusta, onde cada un coas súas individualidades teña un espazo de aceptación.
Grazas á evolución social, día a día traballamos nun contexto máis consistente, de acordo cos parámetros de idealidade xestionados, xa que, a pesar de saber que os estados ideais non son alcanzables e só funcionan como parámetros de comparación, o ser humano, traballa sempre para a mellora do sistema que te rodea.
Sexa o primeiro en opinar sobre