11 avant-garde gedichten gemaakt door gerenommeerde schrijvers

Innovatie op het gebied van kunst, cultuur, filosofie en literatuur wordt beschouwd als "avant-garde". Een beweging die aan het begin van de XNUMXe eeuw begon in Europa en zich vervolgens uitbreidde naar andere continenten zoals Amerika, waar het een grote impact had.

In de literatuur, met name in poëzie, vernieuwde de avant-garde de manier waarop ze werden geschreven, waar de avant-garde gedichten ze gebruikten geen enkele grammaticale bronnen zoals correcte spelling en connectoren; Evenmin werden normen of structuren die voorheen fundamenteel waren gerespecteerd.

Kenmerken van Vanguard Poems

De kenmerken van deze gedichten maakten ze uniek, omdat ze naast het bovenstaande ook het risico liepen om op een volledig vrije manier poëzie te beoefenen; ze konden nieuwe woorden verzinnen, gebruik nieuwe lettertypen of teken zelfs afbeeldingen met dezelfde tekst (bekend als calligram) of hen vergezellen.

• Dichters gebruikten afbeeldingen om ideeën weer te geven.
• Poëzie toonde de ontevredenheid van de dichter over het oude en de zoektocht naar iets nieuws, avant-garde.
• De poëtische taal veranderde radicaal.
• De te bespreken onderwerpen waren zeer gevarieerd, ongebruikelijk en innovatief, in een poging achter te laten wat voor de nieuwe man zinloos was.

In wezen was het een beweging waarin kunstenaars probeerden weg te komen van het oude en te innoveren in de kunst en de andere gebieden die we aan het begin van de post noemden. Bij deze gelegenheid behandelen we echter alleen avant-garde gedichten, zoals we bij een andere gelegenheid deden met de barokke gedichten.

Ontdek deze 11 avant-garde gedichten

Een van de meest prominente avant-garde dichters die we kunnen vinden Vicente Huidobro, Nicolás Guillén, César Vallejo, Jorge Luis Borges, Octavio Paz, Juan Carlos Onetti, Mario Benedetti, Pablo Neruda, Oliverio Girondo en vele anderen; waaruit we enkele van zijn beste gedichten van die tijd zullen halen om ze aan te bieden en ervan te genieten.

1. 1914

Wolken boven de zomerjet
's nachts
alle torens van Europa spreken in het geheim

Plots gaat er een oog open
De hoorn van de maan schreeuwt
halali
halali
De torens zijn bespannen bugels

Auteur: Vicente Huidobro

2. Beste litty

Maandenlang
met ongebruikelijke frequentie
de portemonnee laat me je brieven niet toe.
Het zal geheugenverlies van de man zijn
of misschien zal ik ze stapelen
in een schone hoek
vanuit zijn vrijgezellenkamer
oude vrijgezel
en breng ze op een dag bij mij
Roze lintje
alles bij elkaar
als een banket
voor de hongerigen vergeten
wat kun je je voorstellen
vanaf nu
een duidelijke cataract
van tederheid en herinneringen.

Auteur: Juan Carlos Onetti

3. Het bijkantoor

Zing op het puntje van de den
een vogel stopte,
trillend, op zijn triller.

Het staat, pijl, op de tak,
verdwijnt tussen vleugels
en in muziek morst het.

De vogel is een splinter
dat zingt en levend brandt
op een gele noot.

Ik hef mijn ogen op: er is niets.
Stilte op de tak
op de gebroken tak

Auteur: Octavio Paz 

4. De droom

Als de droom er een was (zoals ze zeggen)
wapenstilstand, een pure rust van de geest,
Waarom, als ze je abrupt wakker maken,
Heb je het gevoel dat er een fortuin van je is gestolen?

Waarom is het zo triest om vroeg op te staan? De tijd
berooft ons van een onvoorstelbaar geschenk,
zo intiem dat het alleen vertaalbaar is
in een slaap die de wake verguld

van dromen, die heel goed reflecties kunnen zijn
stammen van de schatten van de schaduw,
van een tijdloze bol die niet genoemd wordt

en dat de dag vervormt in zijn spiegels.
Wie ben je vanavond in het donker?
droom, aan de andere kant van je muur?

Auteur: Jorge Luis Borges

5. De verdronken vrouw uit de hemel

Geweven vlinder, gewaad
hangend aan de bomen,
verdronken in de hemel, afgeleide
tussen windstoten en regens, alleen, alleen, compact,
met kleren en gescheurd haar
en centra gecorrodeerd door lucht.
Roerloos, als je je verzet
de schorre naald van de winter,
de rivier van boos water die je achtervolgt. Lichtblauw
schaduw, boeket duiven
's nachts gebroken tussen de dode bloemen:
Ik stop en lijd
als ik een langzaam geluid eet vol kou
je verspreidt je rode kleur door het water.

Auteur: Pablo Neruda.

6. Gedicht aan de middenklasse - Mario Benedetti

Middenklasse
medium rijk
half gekweekt
tussen wat hij denkt dat hij is en wat hij is
medium een ​​medium grote afstand
Zie er vanaf het midden half slecht uit
naar de zwarten
aan de rijken aan de wijzen
gek
aan de armen
Als je naar een Hitler luistert
hij vindt het half leuk
en als een Che spreekt
medium ook
In het midden van niets
halve twijfel
hoe alles hem aantrekt (halverwege)
halverwege analyseren
alle feiten
en (half in de war) gaat uit met een halve pan
dan komt de helft ertoe
degenen die sturen (half in de schaduw)
soms, heel soms, realiseert hij zich (halverwege de middag)
die haar als pion gebruikte
in een schaakspel dat het niet begrijpt
en dat maakt haar nooit koningin
Dus half razend
hij klaagt (half)
om het medium te zijn waarvan anderen eten
degenen die het niet begrijpen
niet de helft.

Auteur: Mario Benedetti

7. Ik weet niet waarom je denkt

Ik weet niet waarom je denkt
soldaat, ik haat je
als we hetzelfde zijn
yo,
jouw.

Jij bent arm, ik ben;
Ik ben van beneden, jij bent;
Waar heb je vandaan
soldaat, haat ik je?

Het doet me pijn dat je soms
je vergeet wie ik ben;
geez, als ik jou ben,
hetzelfde als jij bent mij.

Maar niet voor dat ik
Ik moet je missen, jij;
als we hetzelfde zijn,
yo,
jouw,
Ik weet niet waarom je denkt
soldaat, ik haat je.

Ik zie jou en mij
samen in dezelfde straat,
schouder aan schouder, jij en ik,
zonder haat noch ik, noch jij,
maar jou en mij kennen,
waar gaan jij en ik heen ...
Ik weet niet waarom je denkt
soldaat, ik haat je!

Auteur: Nicolas Guillén

8. Afwezig

Afwezig! De ochtend dat ik vertrek
verder weg, naar het mysterie,
als onvermijdelijke lijn,
je voeten glippen de begraafplaats in.

Afwezig! De ochtend ga ik naar het strand
van de zee van schaduw en het rustige rijk,
als een sombere vogel ga ik,
het witte pantheon zal uw gevangenschap zijn.

Het zal in uw ogen nacht zijn geworden;
en je zult lijden, en dan zul je nemen
berouwvol verscheurde blanken.

Afwezig! En in je eigen lijden
moet kruisen tussen een kreet van bronzen beelden
een pak spijt!

Auteur: César Vallejo

9. Ik weet niets

ik weet niets
Je weet niets
Jij weet helemaal niks
Hij weet helemaal niks
Ze weten niks
Ze weten niks
Jij weet helemaal niks
We weten niks
De desoriëntatie van mijn generatie heeft zijn verklaring.
kation in de richting van ons onderwijs, waarvan
idealisering van de actie, was - zonder discussie! -
een mystificatie, in tegenspraak
met onze neiging tot mij-
ditatie, contemplatie en
tot masturbatie. (Keelklank,
de meest keelklank dan
je kunt.) Ik denk
ik geloof in wat ik geloof
dat denk ik niet. En ik denk
waar ik niet in geloof
wat ik denk dat ik geloof
"C antardelasran zoals dit"
En wat denk je van
je ba llí llá je ba
bo jo is het bo jo
de las tá? u? de de
is is is is is is
ca ca hier ca ca ca
Ik niet ik niet
flush flush is flush
daarboven zo boven
ba! ...    ho! ...! ...! ... ba! ... ho! ...

Auteur: Oliver Girondo 

10. Marine

Die vogel die voor het eerst vliegt
Hij loopt weg van het nest en kijkt achterom

Met je vinger op je lippen
Ik heb je gebeld.

Ik heb waterspelletjes uitgevonden
Bovenop de bomen.

Ik heb je de mooiste vrouw gemaakt
Zo mooi dat je 's middags rood werd.

De maan beweegt van ons af
En gooi een kroon op de paal

Ik heb rivieren laten stromen
die nooit hebben bestaan

Met een kreet hief ik een berg op
En rondom dansen we een nieuwe dans.

Ik heb alle rozen gesneden
Van de oostelijke wolken

En ik leerde een sneeuwvogel zingen

Laten we doorgaan met de ontketende maanden

Ik ben de oude zeeman
dat naait de geknipte horizonten

Auteur: Vicente Huidobro

11. De medeplichtige

Ze kruisigen mij en ik moet het kruis en de spijkers zijn.
Ze geven me de beker en ik moet de hemlock zijn.
Ze bedriegen me en ik moet de leugen zijn.
Ze verbranden me en ik moet de hel zijn.
Ik moet elk moment van de tijd prijzen en waarderen.
Mijn eten is alles.
Het precieze gewicht van het universum, de vernedering, de gejuich.
Ik moet rechtvaardigen wat mij pijn doet.
Mijn fortuin of mijn ongeluk doet er niet toe.
Ik ben de dichter.

auteur: Jorge Luis Borges

De avant-garde gedichten of avant-garde Ze zijn meestal ongelooflijk, omdat ze deel uitmaakten van de beweging die ons in staat stelde traditionele normen los te laten om te innoveren en plaats te maken voor andere innovaties in latere jaren, zoals het modernisme (gezien het feit dat dit een tijd was van vele andere "ismen").