Wat zijn chemische veranderingen? Kenmerken, indicatoren en voorbeelden

Transformatievormt dit een sleutelterm die de veranderingskracht bepaalt die de evolutie van de processen, waarin bepaalde elementen worden gecombineerd, leidt tot nieuwe verbindingen, beweegt. Voordat de variaties in een systeem werden waargenomen, werd het gebruikt om zijn toevlucht te nemen tot strikte termen als vernietiging en verdwijning, maar een onweerlegbaar principe is dat materie niet wordt gecreëerd, noch vernietigd, maar getransformeerd, En dit betekent dat wanneer de afwezigheid van iets wordt waargenomen, dit betekent dat het onderdeel is geworden van een andere verbinding.

Chemische veranderingen omvatten de transformatie van elementen in nieuwe verbindingen, die ondanks dat ze een combinatie zijn van de oorspronkelijke elementen totaal verschillende eigenschappen kunnen hebben. Er zijn processen waarbij de transformatie omkeerbaar is, dat wil zeggen dat we door mechanische manipulatie de verandering kunnen scheiden en / of omkeren om de oorspronkelijke elementen te verkrijgen (fysieke verandering), dit is niet het geval bij een chemische verandering, omdat de belangrijkste zijn kenmerk is de onomkeerbaarheid van het proces, zodat de verkregen producten niet kunnen worden teruggebracht naar hun oorspronkelijke elementen.

Chemische veranderingsreacties

Elke chemische reactie leidt tot een verandering van chemisch type waarbij de reagerende stoffen nieuwe producten worden door de verandering van de moleculaire structuur en de vereniging van hun bindingen.

Het bepalende principe in chemische processen wordt gedicteerd door de wet van behoud van massa de Lavoisier, die bepaalt dat de totale massa tijdens de processen van chemische veranderingen ongewijzigd blijft, wat betekent dat de hoeveelheid massa die in de reactanten wordt verbruikt, moet worden weerspiegeld in de producten.

De kenmerken van de producten die worden verkregen door chemische veranderingen zijn afhankelijk van verschillende factoren:

Aantal atomen: Het aantal atomen dat in elke verbinding aanwezig is, heeft een grote invloed op het eindproduct, aangezien het het aantal bindingen en hun aard bepaalt, en ook rechtstreeks de moleculaire structuur van de nieuwe verbinding beïnvloedt. Als we als voorbeeld beschouwen dat het element koolstof met 2 valentie-atomen reageert met zuurstof (dat in tweewaardige vorm voorkomt), zal het resultaat van deze reactie koolmonoxide (CO) zijn, wat een giftig gas is. Aan de andere kant, als we hetzelfde scenario beschouwen, maar deze keer hebben we het element koolstof met een valentie van 4, dan is het resultaat van de reactie kooldioxide (CO2), dat een essentieel gas is in processen zoals fotosynthese en ademhaling.

Temperatuur: Velen beschouwen het als de bepalende factor bij het ontwikkelen van een reactie, omdat er een bepaalde hoeveelheid energie nodig is om het proces te starten. Een temperatuurstijging vertaalt zich in een toename van de reactiesnelheid, ongeacht of deze exotherm of endotherm is. Dit komt door het feit dat, naarmate de temperatuur stijgt, het aantal moleculen met een energie gelijk aan of groter dan de activeringsenergie toeneemt, waardoor het aantal effectieve botsingen tussen atomen toeneemt.

Aantrekkings- en afstotingskracht: Het is een fysieke grootheid, ook wel elektrische lading genoemd, die de krachten bepaalt die verbindingen aantrekken of afstoten, rekening houdend met hun magnetische veld. Dit bepaalt het vermogen van materie om fotonen te delen.

Concentratie: De concentratie van de deelnemende elementen is bepalend voor het optreden van een reactie, want hoe hoger de concentratie, hoe groter de kans op coalities.

Kenmerken van chemische veranderingen

• Ze zijn onomkeerbaar, wat betekent dat als de reagentia eenmaal zijn gecombineerd tot nieuwe producten, scheiding in hun oorspronkelijke componenten onmogelijk is.
• De moleculaire structuur van de deelnemende soorten wordt gewijzigd door ze te combineren.
• Ze hebben energie nodig en kunnen op hun beurt energie vrijgeven.
• De totale massa blijft constant.
• Er treedt een wijziging op in de karakteristieke eigenschappen van het materiaal: smeltpunt, kookpunt, oplosbaarheid en dichtheid.

Indicatoren dat er een chemische verandering heeft plaatsgevonden

Om te kunnen onderscheiden wanneer we in de aanwezigheid van een chemische verandering zijn, worden hieronder een aantal factoren opgesomd waarmee rekening moet worden gehouden:

• Aanwezigheid van bezinksel of neerslag: Wanneer twee stoffen worden gemengd, kunnen we onderscheiden dat de reactie plaatsvond, als we de aanwezigheid van een sediment opmerken, wat betekent dat sommige van de gevormde nieuwe stoffen onoplosbaar zijn.
• Kleur verandering: Of we nu een indicator aan het mengsel toevoegen of alleen de combinatie van reactanten uitvoeren, het is gebruikelijk om een ​​verandering in de oorspronkelijke kleur van de verbinding waar te nemen wanneer chemische veranderingen optreden.
• Gasontwikkeling: Vaak vinden we in de producten van de reacties gassen die in het milieu vrijkomen.
• Veranderingen in basiseigenschappen: Een andere manier om te bevestigen dat er een chemische verandering heeft plaatsgevonden, is door eigenschappen te meten zoals zuurgraad, geur, magnetische of elektrische eigenschappen. Een variatie daarin bepaalt de vorming van een nieuw product.
• Warmteabsorptie of -afgifte: Gemakkelijk meetbaar als een spontane variatie in temperatuur van het mengsel.

Voorbeelden 

1. De transformatie van hout of papier in as bij blootstelling aan een warmtebron.
2. De vertering van voedsel, waarbij complexe elementen worden omgezet in eenvoudigere vormen, zodat het lichaam de nodige voedingsstoffen binnenkrijgt.
3. Het mengsel van de ingrediënten voor het maken van brood en het daaropvolgende koken.
4. De omzetting van wijn in azijn.
5. Gisting van melk om yoghurt te produceren.
6. De omzetting van zuurstof in kooldioxide, in de uitwisseling die in het bloed in de longblaasjes wordt geproduceerd.