Hoe is de literaire structuur van fabels en hun belang in de kindertijd

Als we ter wereld komen, hebben we geen idee wat voor soort gedrag we zouden moeten hebben, wat volgens de maatstaven van de samenleving als goed of slecht wordt beschouwd. Wij zijn klei om te vormen.

Om het geweten van kinderen te gaan vormen en in gedachten te houden dat hun geest zich ontwikkelt en zo kennis moet worden beheerd door te doen Het gebruik van hulpmiddelen die het voor hen gemakkelijker maken om de informatie te assimileren, er is een techniek uitgevonden die door middel van geanimeerde illustraties en eenvoudige vertellingen verhalen verteld worden zodat het kind zich geïdentificeerd voelt met de plots en de moraal die ze achterlaten dienen als reflectie en ondersteuning om hun gedrag op de beste manier en in het belang van de samenleving te sturen.

Deze techniek werd fabels genoemd. Het concept wordt hieronder verder uitgewerkt.

Wat zijn fabels?

Fabels zijn verhalen, ook bekend als korte verhalen, met in het algemeen dieren in de hoofdrol die menselijke attitudes aannemen en gebruik maken van de taal in verzen of proza, zoeken ze door de verhalen die het slechte gedrag en de houding van mensen beschrijven, om een ​​boodschap of moraal te geven.

Herkomst van de fabels

Fabels vinden hun oorsprong meer dan tweeduizend jaar geleden in Mesopotamië, een land waar de eerste illustraties van dieren die verhalen vertelden op kleitabletten werden gegraveerd. gebruikt in bibliotheken van de tijd.

Later in Griekenland in de XNUMXe eeuw voor Christus bracht de auteur Hesiodus de eerste geschreven fabel uit, de nachtegaal genaamd, en vervolgens in de XNUMXe eeuw schreef Nicostrato een verzameling fabels voor educatieve doeleinden.

Jaren later maakte ook Rome deel uit van deze beweging, toen de auteur Horacio verschillende exemplaren schreef en Phaedrus implementeerde de taal in vers het transformeren in een poëtisch genre.

In de middeleeuwen werden fabels dierenkomedies, en hier schreef de dichteres María de Francia 63 exemplaren. Toen, in de Renaissance, schreven humanisten zoals Leonardo da Vinci boeken met dit soort verhalen.

In de XNUMXe eeuw werden fabels in de rest van de wereld gecultiveerd, om later in de XNUMXe eeuw een grote literaire revolutie te worden.

samenstelling

Fabels zijn literaire genres die bestaan ​​uit:

• Tekens: meestal dieren of levenloze objecten, die zich tijdens de plot in gecompliceerde situaties ontvouwen.
• structuur: ze beginnen meestal met een korte samenvatting van de plaats en de enscenering, met proza ​​en / of versentaal, en eindigen met een lering of moraal.

• Inhoud: gewoonlijk Onderwerpen van menselijk gedrag komen aan bod, waarbij ondeugden, afgunst en arrogantie opvallen. Woede, oneerlijkheid, hebzucht en hebzucht.

• Verhaal: meestal wordt de fabel verteld door een verteller die het verhaal in de derde persoon vertelt.

Fabels voordelen

• Het belang van gender ligt in het bevorderen van goed gedrag en goede houding bij kinderen en jongeren. Het zijn handige hulpmiddelen die dienen om ze te onderwijzen en hen motiveren, kan uit de uitvoering ervan zowel thuis als in de onderwijsinstelling het volgende worden gehaald:
• De moraal die deze korte verhalen verlaten, leren kinderen en adolescenten om zich gepast te gedragen, waarbij ze altijd de waarden liefde, vriendschap, eerlijkheid, gehoorzaamheid, respect, begrip en anderen in gedachten houden.
• Ze stimuleren de verbeeldingskracht en bekwaamheid redenering van het kind en de jongere.
• Met de fabels ze leren dieren te respecteren en waarderen, waardoor mishandeling van hen wordt voorkomen.
• Met de recreatieve activiteiten die worden ontwikkeld met behulp van de metingen, het kind leert om te gaan met en te delen met anderen, maar ook om zichzelf te ontwikkelen en uit te drukken door middel van tekenen en zingen.
• Ze stimuleren de interesse in lezen.
• Enkele voorbeelden
• Hier laten we je enkele modellen van fabels zien die zullen dienen als leermiddel voor kinderen en adolescenten of ze zullen je gewoon een tijdreiservaring geven, zodat je je die momenten herinnert waarop je van deze verhalen genoot:

De schildpad en de haas:

Er was eens een zeer trotse en ijdele haas, die zich bleef verspreiden dat ze de snelste was en de spot dreef met de traagheid van de schildpad.

- Hé, schildpad, ren niet zo veel dat je nooit je doel zult bereiken! Zei de haas lachend om de schildpad.

Op een dag bedacht de schildpad een ongebruikelijke weddenschap op de haas:

- Ik weet zeker dat ik een race voor je kan winnen.

- Naar mij? Vroeg de haas verbaasd.

- Ja, ja, tegen jou, zei de schildpad. Laten we onze weddenschappen plaatsen en kijken wie de race wint.

De haas, zeer verwaand, accepteerde de weddenschap.

Dus alle dieren verzamelden zich om getuige te zijn van de race. De uil wees naar de punten van vertrek en aankomst, en zonder verder oponthoud begon de race temidden van het ongeloof van de aanwezigen.

Sluw en zeer zelfverzekerd, liet de haas de schildpad haar te slim af zijn en bleef haar voor de gek houden. Toen begon hij snel te rennen en haalde de schildpad in die langzaam liep maar niet stopte. Hij stopte pas halverwege een weelderige groene weide, waar hij neerstortte om uit te rusten voordat hij de race uitreed. Daar viel ze in slaap, terwijl de schildpad doorliep, stap na stap, langzaam, maar zonder te stoppen.

Toen de haas wakker werd, zag hij met angst dat de schildpad op korte afstand van het doel was. In een begin rende hij uit alle macht, maar het was te laat: de schildpad had het doel bereikt en de race gewonnen!

Die dag leerde de haas, temidden van grote vernedering, dat je anderen nooit voor de gek moest houden. Je hebt ook geleerd dat overmoed een obstakel is om onze doelen te bereiken. En dat niemand, absoluut niemand, beter is dan wie dan ook.

Deze fabel laat ons achter Moreel, dat ondanks de omstandigheden en tegenslagen die zich voordoen, mensen altijd optimistisch en volhardend moeten blijven, aangezien in dit leven alles mogelijk is. Het leert ons de waarde van inspanning en dat we anderen nooit voor de gek moeten houden vanwege hun beperkingen of belemmeringen.

De ooievaar en de leeuw:

Een woeste en arrogante leeuw verslond eens een heerlijke prooi waarop hij zojuist had gejaagd. Hij had zo'n honger dat hij per ongeluk te veel vlees in zijn mond propte en zich in een bot verslikte. Hij begon te springen, tollen, hoesten… Het was onmogelijk, het bot zat vast in zijn keel en hij kon het op geen enkele manier verwijderen. Hij probeerde zelfs zijn eigen poot in zijn mond te steken, maar slaagde er alleen in zijn nagels te krabben en zijn gehemelte te irriteren.

Een ooievaar keek naar hem vanaf de top van een boom. Toen hij zag dat de leeuw wanhopig was, had hij belangstelling voor hem.

- Wat is er, leeuw? U doet niets anders dan klagen!

- Ik heb een slechte tijd. Ik heb een bot in mijn keel en ik kan nauwelijks ademen, ik weet niet hoe ik het eruit moet krijgen!

- Ik zou dat bot kunnen verwijderen dat je zoveel pijn bezorgt, want ik heb een erg lange snavel, maar er is een probleem en dat is ... Ik ben bang dat je me opeet!

De leeuw begon hoopvol bij de ooievaar te smeken. Hij viel zelfs op zijn knieën, iets ongewoons voor de trotse koning van de jungle!

- Help me alstublieft! Ik beloof je dat ik je geen pijn zal doen! Ik ben een wild dier en door iedereen gevreesd, maar ik houd me altijd aan wat ik zeg. Woord van de koning!

De ooievaar kon zijn nervositeit niet verbergen. Zou het veilig zijn om de leeuw te vertrouwen ...? Het was helemaal niet duidelijk en ze dacht na over wat ze moest doen. De katachtige kreunde en huilde ondertussen als een baby. De ooievaar, die een goed hart had, gaf eindelijk toe.

- Het is in orde! Ik zal je vertrouwen. Ga op je rug liggen en doe je mond zo ver mogelijk open.

De leeuw ging liggen en keek naar de lucht en de ooievaar plaatste een stok die zijn enorme kaken vasthield, zodat hij ze niet kon sluiten.

- En nu, niet bewegen. Deze operatie is erg delicaat en als het niet goed gaat, kan de remedie erger zijn dan de ziekte.

De leeuw gehoorzaamde het bevel en bleef heel stil staan ​​en de vogel stak zijn lange, dunne snavel in zijn keel. Het kostte hem een ​​tijdje, maar gelukkig slaagde hij erin het bot te lokaliseren en er met grote vaardigheid uit te halen. Daarna trok hij de stok terug die zijn mond open hield en op volle snelheid, voor het geval dat hij wegvloog om zijn toevlucht te zoeken in zijn nest.

Na een paar dagen keerde de ooievaar terug naar het domein van de leeuw en merkte dat hij zeer geconcentreerd bezig was met het verslinden van een ander groot stuk vlees. Hij ging voorzichtig op een hoge tak zitten en trok de aandacht van de leeuw.

- Hallo, vriend ... Hoe voel je je?

- Zoals je kunt zien, ben ik perfect hersteld.

- Ik zal je iets vertellen ... Laatst bedankte je me niet eens voor de gunst die ik je deed. Het is niet voor niets, maar ik denk dat ik naast jouw erkenning een onderscheiding verdien. Vind je niet?

- Een prijs? Je zou gelukkig moeten zijn, want ik heb je leven gespaard! Dat is een mooie prijs voor jou!

Nadat de leeuw deze woorden op een nogal grove toon had losgelaten, zette hij zijn zaak voort en negeerde hij de edele ooievaar die zijn leven had gered. De vogel was natuurlijk erg boos over de minachting waarmee de leeuw zijn onzelfzuchtige hulp betaalde.

- O ja? Dus je denkt? Je bent ondankbaar en de tijd zal me gelijk geven. Misschien zal op een dag, wie weet wanneer, hetzelfde weer met je gebeuren en ik verzeker je dat ik je niet zal komen helpen. Dan zul je alles waarderen wat ik voor je heb gedaan. Onthoud wat ik je vertel, ondankbare leeuw! En zonder iets anders te zeggen, ging de ooievaar voor altijd weg en liet de leeuw achter, die niet eens naar haar keek, alleen geïnteresseerd in het bevredigen van zijn eetlust.

Moraal: altijd we moeten degenen die ons hun steun geven dankbaar zijn in een moeilijke omstandigheid. Anders kan het een oorzaak zijn van aanstoot en vijandschap.

De ezel met zout en de ezel met sponzen:

Twee ezels liepen een pad af. De ene droeg zout en de andere sponzen. De eerste stopte zo nu en dan, belast door het gewicht, en moest de spot van de tweede, die lichter was, verdragen.

Ze kwamen bij een rivier die ze moesten oversteken, en de met zout beladen ezel stapte het water in. Aanvankelijk zonk het onder het gewicht, maar het water loste het zout op en, nu veel lichter, kon het de andere oever bereiken. De tweede ezel, die zag dat zijn metgezel was overgestoken, stapte zonder na te denken het water in. Terwijl hij sponzen droeg, absorbeerden ze het water en verhoogden ze het gewicht, waardoor het dier tot zinken werd gebracht en het verdronk.

Moraal: Laat u nooit voor de gek houden door de eerste indruk, het is het eindresultaat dat telt.

De leeuw en de mug:

Er was eens een leeuw, hij was erg stil in de jungle, toen een zeer grote mug besloot hem lastig te vallen. " Denk niet dat omdat je groter bent dan ik, ik bang voor je ben!«Zei de mug die de leeuw uitdaagt, bekend als de koning van de jungle. Na die woorden begon de mug, niet kort of lui, te zoemen dat de leeuwenkop van de ene naar de andere kant vloog, terwijl de leeuw als een gek naar de mug zocht.

De leeuw brulde van woede over de brutaliteit van de mug en ondanks zijn pogingen om hem te doden, beet de mug hem in verschillende delen van het lichaam, totdat de te vermoeide leeuw op de grond instortte. De mug, die zich zegevierend voelde, vervolgde het pad waar hij vandaan kwam. In korte tijd struikelde de mug over een spinnenweb en werd ook verslagen.

Moraleja: Er zijn nooit kleine gevaren, noch onbeduidende struikelblokken.