Een man loog over zijn afstuderen. Hij legde een uitgebreide leugen uit tot het punt dat iedereen die hem kende dacht dat hij een arts was. De leugen duurde 18 jaar, tot hij heeft zijn hele familie vermoord om te voorkomen dat de waarheid wordt onthuld.
Deze man heet Jean-Claude Romand. Zijn familie en vrienden dachten dat hij een succesvolle medische professional en onderzoeker was bij de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Hij wist de indruk te wekken dat hij een expert was op het gebied van aderverkalking en dat hij contacten had met politieke figuren.
eigenlijk, hij bracht de dag door met dwalen van de ene plaats naar de andere en maakte gebruik van de gratis informatiediensten van de WHO. Af en toe ging hij op een vermeende zakenreis, maar hij reisde alleen naar het vliegveld en bracht een paar dagen door in een hotelkamer. In die kamer studeerde hij medische tijdschriften en een reisgids uit Zwitserland, het land waar iedereen dacht dat hij werkte.
Romand leefde van het geld dat hij en zijn vrouw hadden verdiend met de verkoop van een appartement, van het salaris van zijn vrouw en van de sommen geld die verschillende familieleden hem gaven. Het bood hen gegarandeerde investeringen in denkbeeldige investeringsfondsen en buitenlandse bedrijven.
De nacht van de moorden.
Jean-Claude Romand
Op 9 januari 1993 kocht Romand een pistool en enkele gasflessen. Die nacht, sloeg zijn vrouw dood op je tweepersoonsbed met een deegroller. De volgende ochtend gaf hij ze ontbijt en keek met hen naar tekenfilms. 'S Nachts legde hij ze in bed en als ze eenmaal in slaap waren gevallen, schoot ze door het hoofd.
Na de moorden waren de enige mensen die haar leugen konden ontdekken haar ouders en haar ex-minnaar, die wilden dat ze de 900.000 francs die ze hem als gunst had geleend, terug zou betalen.
De volgende ochtend ging Romand naar het huis van zijn ouders, waar hij samen met hen ging eten. Direct na de maaltijd schoot hij de twee en de gezinshond verschillende keren dood.
Die avond ontmoette ze haar ex-geliefde om zogenaamd samen uit eten te gaan. Toen ze naar het restaurant gingen, deed hij alsof zijn auto kapot was gegaan, waardoor ze eruit moest stappen en Hij probeerde haar te wurgen met een touw terwijl hij traangas in haar gezicht spoot. Ze verdedigde zich en wist te vluchten. Romand keerde terug naar zijn ouderlijk huis, waar nog steeds de lijken van zijn vrouw en kinderen lagen.
Hij ging zitten en keek televisie. Daarna overgoot hij het huis met benzine en stak het in brand na het innemen van een overdosis slaappillen en dus de schijn wekken van een geplande zelfmoord. De ware waarheid van deze zelfmoordpoging is nog steeds twijfelachtig, aangezien de pillen werden uitgesteld en hij toegang had tot effectievere barbituraten. Bovendien maakten de manier waarop de brand begon en het tijdstip waarop hij de pillen slikte, zijn redding onvermijdelijk.
Hij overleefde de vlammen, maar weigerde tijdens het daaropvolgende verhoor met de politie te spreken. Aanvankelijk werd aangenomen dat hij te getraumatiseerd was om te spreken.
botsing
Het proces van Romand begon op 25 juni 1996. Op 06 juli 1996 werd Romand veroordeeld tot levenslang in de gevangenis. Romand zou er last van hebben narcistische persoonlijkheidsstoornis.
Ik heb de in Frankrijk gemaakte film The ADVERSARY gezien, en ik ben sprakeloos gebleven, niemand, zelfs niet iemand die heel intelligent was, had de ware persoonlijkheid van dit personage kunnen vermoeden. Ik was erg bang toen ik de film zag dat, zoals altijd, de prestatie van de Franse acteur fantastisch is. Ik ga de documentaire zien .....
Ik heb de film ook zien spelen door de ongelooflijke Franse acteur Daniel Auteuil, en men is stomverbaasd en doodsbang dat iemand zo waarheidsgetrouw kan liegen over zijn leven en niemand kan hem zelfs maar vermoeden, precies, alles wat is gedaan, veroorzaakt veel 18 jaar angst voor deze zeer trieste en verloren man in het leven, ziek, gek, vol angst om zijn waarheid onder ogen te zien, de zaak en hoe het eindigde is brutaal, ik raad aan dat de film echt huiveringwekkend is, die aan de andere kant presenteert de feiten zoals ze zich in het echte leven hebben afgespeeld, zonder te proberen van koers te veranderen of nog gruwelijkere feiten te presenteren.
Het verhaal zonder fictie van Jean Claude Romand dat hier wordt verteld, is niet het echte: lees het boek The Adversary van Emmanuelle Carrere, een Franse auteur die na een grondig onderzoek, interviews en correspondentie met de moordenaar de realiteit van de feiten schrijft.
Waarom leugens verzinnen in een waargebeurd verhaal!