Veel paren met kinderen beëindigen hun relatie op een onvriendelijke manier en worden tegenstanders voor de liefde van hun kinderen of om de ander kapot te maken. Het ergste van alles is dat ze een zeer negatieve beslissing ontwikkelen (in veel gevallen heeft het niets met de realiteit te maken) tegenover de ex-partner... die rechtstreeks van invloed is op de kinderen. Dit gebeurt bij het ouderverstotingssyndroom.
Parental Alienation Syndrome, een term die in de jaren tachtig is bedacht door kinderpsychiater Dr. Richard A. Gardner. Deze professional was degene die voor het eerst opmerkte dat dit syndroom verschijnt wanneer een vader of moeder probeert hun kinderen tegen de andere ouder op te zetten. Iemand die erg boos is op zijn ex-partner zal zijn kinderen van zich willen vervreemden door de kinderen een negatief beeld van de andere ouder te geven, door nare opmerkingen, schuldgevoelens, valse beschuldigingen, etc.
Ze proberen ook de hele tijd bij hun kinderen te zijn met als enig doel dat de andere ouder ze niet kan zien of bij hen kan zijn. Wanneer een vader of moeder dit soort giftig gedrag vertoont, is dat normaal gesproken omdat ze gewoonlijk niet emotioneel stabiel zijn of omdat ze meer geld hebben en beter in staat zijn juridische stappen tegen hun ex-partner aan te gaan.
Hoe ouders ouderverstotingssyndroom toepassen
De trieste realiteit is dat ouders de genegenheid en natuurlijke liefde vergiftigen die kinderen voor hun ouders (beide) voelen, en dit veroorzaakt ernstige emotionele, beledigende schade die vaak erg moeilijk te herstellen is. Kinderen kunnen door de ene ouder worden gemanipuleerd om de andere ouder af te wijzen, die het niet verdient om afgewezen of met minachting behandeld te worden.
Voor een kind kunnen de biopsychosociale effecten van het ouderverstotingssyndroom verwoestend zijn. Voor zowel de ouder als het vervreemde kind vormen verwijdering en ontzegging van contact zonder verwaarlozing of misbruik een onverdiende wrede behandeling. Het is een vorm van kindermishandeling die door de wet moet worden beschermd, omdat het om sociale rechtvaardigheid gaat dat kinderen beide ouders kunnen kennen en door hen kunnen worden verzorgd, zolang beiden daartoe volledig in staat zijn.
Hoe gaat het met de vervreemdende vader of moeder
Een vader met het ouderverstotingssyndroom vertoont meestal narcistische neigingen, dat wil zeggen, het zijn zeer egoïstische en egocentrische mensen. Ze kunnen problemen hebben met het horen van de perspectieven van anderen. Ze richten zich liever op wat ze denken over wat ze willen, denken, voelen en ze geloven ongeacht wat andere mensen voelen, willen of nodig hebben.
Normaal gesproken is een vervreemdende vader of moeder narcistisch en gebruikt hij de kinderen als munitie om de andere partij pijn te doen. Ze zijn de pionnen in hun strijd met als enig doel de andere ouder zoveel mogelijk te vernietigen, omdat ze de 'durf' hadden om hen emotionele schade toe te brengen. Ze beweren dat ze hun kinderen beschermen tegen de andere ouder omdat het 'slecht' is, maar in werkelijkheid zijn zij degenen die hun kinderen diepe schade toebrengen.. Door de kinderen te gebruiken om de andere ouder kwaad te doen, laat je al zien hoe weinig je in staat bent om voor je kinderen te zorgen.
Naast narcistisch zijn, is er nog een ander centraal element in de persoonlijkheid van de vader of moeder met ouderverstotingssyndroom: borderline persoonlijkheidsstoornis, ook wel emotionele hyperreactiviteit genoemd. Overmatig intense emotie wordt vaak uitgedrukt als woede. Mensen met deze aandoening hebben grote moeite om zichzelf te kalmeren. Door Dus wanneer ze zich slecht, verdrietig of boos voelen, duren intense emoties vaak veel langer dan bij andere mensen die emotioneel stabieler zijn.
Als ze deze tekortkomingen in emotionele veerkracht hebben als ze eenmaal gefrustreerd of teleurgesteld zijn, kunnen ze de rol van slachtoffer ontwikkelen en anderen de schuld geven van alles wat fout gaat.
Dit soort stoornissen wordt duidelijker wanneer een vervreemdende ouder de werkelijkheid voor je verzint met valse beschuldigingen of beledigingen. Ze kunnen hun kinderen bijvoorbeeld dingen vertellen als: 'Je vader is egoïstisch' wanneer de realistische persoon zichzelf is omdat ze zo over de andere ouder spreekt. Je kunt ook dingen zeggen als: 'Je moeder is gek', terwijl het in werkelijkheid de vader is die echt zeer giftig emotioneel gedrag vertoont.
Dit type vervreemdende vader of moeder probeert andere mensen te vinden en aan hun kant te zetten om te vechten tegen die persoon die zo 'slecht' is (volgens hun eigen mening) en ze proberen het gezin te verdelen in een constant gevecht van 'ik tegen'. jij' of 'wij tegen zij'.
Mensen met dit soort persoonlijkheidskenmerken worden boos als iemand het niet met ze eens is of ze niet geeft wat ze willen. Als het paar bijvoorbeeld besluit het huwelijk om welke reden dan ook te beëindigen, de vervreemdende persoon. U zult geen gezonde samenwerkingsrelatie kunnen hebben, zelfs niet in het belang van uw kinderen. Het enige doel dat hij zal hebben, is om de relatie te vernietigen, zelfs als de kinderen in de weg staan. Ze proberen zoveel mogelijk schade aan te richten en hij weet dat hij dit via zijn kinderen kan bereiken.
Kinderen hebben beide ouders nodig
Wat de omstandigheden ook zijn, kinderen hebben beide ouders nodig. Ze profiteren er echter niet van en schaden het zelfs als de ouders negatief over de andere ouder spreken. Kinderen hoeven geen veldslag tussen hun ouders te zien, ze hoeven niet meer van mama of papa te houden, omdat ze gewoon op dezelfde manier van hun beide ouders moeten houden, zelfs als ze een gescheiden leven moeten leiden.
Kinderen mogen zich nooit midden in ouderlijke woede of machtsstrijd bevinden. Het is niet juist dat een ouder de behoeften van de kinderen negeert om de andere ouder pijn te doen.
Als je een moment doormaakt waarop je ex ouderverstoting doet, moet je echt nadenken of dit is wat er gebeurt en als dat zo is, moet je met je advocaat praten om brieven over de kwestie te schrijven. In plaats van, Als jij het bent die probeert je kinderen tegen hun vader of moeder op te zetten, je zult opnieuw moeten nadenken, je kinderen verdienen dit niet en als je dat wel doet, zullen ze in de toekomst ernstige emotionele problemen krijgen.