Wat is de hypothalamus en wat zijn de functies ervan?

Het is het belangrijkste gebied van de hersenen omdat het verantwoordelijk is voor het beheersen van de hormonen die via de hypofyse in het lichaam worden afgegeven, het is ook verantwoordelijk voor de verbeelding en het leren geproduceerd door de hersenen.

Definitie en functies 

De hypothalamus is verantwoordelijk voor het organiseren van het gedrag van het individu, de verandering in lichaamstemperatuur en reguleert ook agressie, voortplanting en opname. Het is de rnucleaire regio gelegen in het onderste deel van de thalamus en het bestaat uit een groot deel van het diencephalon.

Wat zijn de functies van de hypothalamus?

De hypothalamus vervult vele functies van het lichaam, zoals het opnemen van voedsel, of het nu vloeibaar of vast is, paren, alle emoties, agressies onder andere, dit gedrag kan worden onderverdeeld in twee soorten, het gedrag dat duidelijk visceraal is en het gedrag dat emotioneel is.

honger

Het is in staat om alles te reguleren gevoelens veroorzaakt door honger, en zelfs degenen die na het eten bestaan, zoals verzadiging, worden op hun beurt gekenmerkt door het beheersen van onder meer cholesterol, glucose, triglyceriden.

Droom

Het circadiane ritme, beter bekend als waakzaamheid en slaap, wordt aangestuurd door de achterste en voorste delen van de hypothalamus, die het vermogen hebben om ze te reguleren en te controleren, zodat het lichaam goed kan rusten, wat een goede energiebron genereert. de volgende dag en de goede prestaties van het lichaam.

emoties

De emoties die de mens voelt, worden geproduceerd door een reeks chemische stoffen die hun ontmoetingspunt hebben in de hypothalamus klier, die worden genoemd als neuropeptiden of neurohormonen die het resultaat zijn van de vereniging van andere stoffen die bekend staan ​​als aminozuren en peptiden, daarom is men gaan denken dat emoties zoals woede, verdriet, vreugde, seksuele lust zich voordoen in de hypothalamus , onder andere het gevoel van verliefdheid.

De hypothalamus oefent een controle uit en reguleert op zijn beurt het autonome systeem, door de invloed die het heeft op de hersenstam, waarvoor het wordt beschouwd als het gebied dat verantwoordelijk is voor de algemene fysiologische expressie, communicatie wordt bereikt door de vereniging van verschillende systemen die zijn op deze manier samengesteld, de mediale voorhersenenbundel, die de romp met de hypothalamus in twee richtingen verbindt, en in de rostrale richting, het septale gebied verbindt met de hypothalamus en met gebieden van de prefrontale cortex.

Temperatuur

Er zijn twee soorten hypothalamus, de rostrale of anterieure, medisch bekend als de parasympathische, en de caudale of posterieure, die in medische termen bekend staat als sympathische, die verschillende activiteiten krijgen die verband houden met temperatuur, zijnde de parasympathische die diffundeert of verdrijft de hitte, terwijl de aardige man voor zorgt reguleren lichaamstemperatuur zodat het constant en stabiel blijft, vertrouwend op de controle van de frequentie van zweten en ademhalingssnelheid.

Neuroanatomie

De hypothalamus wordt gekenmerkt doordat het een volledig nucleair gebied is, en daarom bestaat het uit de samenstelling van verschillende kernen met grijze materie, die bepaalde limieten hebben, waaronder de volgende kunnen worden genoemd.

• Ondergrens: vloer die de laagste limiet hiervan is, samengesteld uit verschillende delen, waaronder de mammillaire tubercels, het optische chiasma, de optische banden en de hypofyse-steel.
• Laterale limiet: dit zit tussen de interne capsules.
• Front limiet: de supra-optische lamina, beter bekend als de terminale lamina
• Achterste limiet: het bevindt zich in de trigonum, die op een meer specifieke manier in een frontaal vlak is dan achter de mammillaire tubercels.

Celtypen in de hypothalamus

In de hypothalamus kunnen twee soorten neuronen worden geïdentificeerd die het vermogen hebben om uit te scheiden, wat hieronder zal worden beschreven.

• Magnocellulaire neuronen: Ze worden beschouwd als een verlenging van de hypothalamus, ze staan ​​bekend als de meerderheidscellen, vanwege de twee typen zijn het degenen die een grotere omvang hebben. Deze hebben het vermogen om hormonen van peptische aard te produceren, die bekend staan ​​als de neuro-hypofyse, dit is het zenuwgedeelte van de hypofyse, waarin bloed wordt gegoten en opgeslagen en gegoten.
• Parvocellulaire neuronen: worden gekenmerkt door het vermogen om hypofysotrope factoren af ​​te geven, beter bekend als peptidehormonen die zich in de primaire plexus van de mediane eminentie bevinden, waar de stimulatie van andere hypofysehormonen plaatsvindt, degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn, zijn de adenohypofysehormonen, van deze hormonen zijn de meest voorkomende gonadotropine, prolactine en thyrotropine-afgevende hormonen naast groeibevorderende hormonen.

Deze typen neuronen hebben ook het vermogen om twee soorten somatische kernen te genereren, namelijk de paraventriculaire en de supraoptische.

Neurale kernen 

Afgezien van de twee kernen die in de vorige categorie werden genoemd, zijn er nog andere soorten, waarvan de belangrijkste de volgende zijn.

• Dorso-mediale kern.
• Ventro-mediale kern.
• Mamillaire kern.
• Preoptische kern.
• Suprachiasmatische kern.
• Infundibulaire kern.
• Laterale kernen.
• Anterieure hypothalamische kern.
• Achterste hypothalamische kern.

Elk van deze heeft verschillende kenmerken, die vervullen vitale functies in het lichaam, zoals temperatuurreguleringen zoals kou of hitte, verzadiging, het vrijkomen van hormonen en stoffen, evenals sympathische en parasympathische functies, waaronder deelname aan geheugen- en zweetprocessen, en gevoelens van honger, angst, woede en alle bekende emoties.

Hormonen gegenereerd

Dit endocriene orgaan heeft veel functies die zeer positief zijn voor het menselijk lichaam, zoals het vrijkomen van remmende en stimulerende factoren in het bloed om een ​​goede doorstroming van deze vitale vloeistof te behouden, evenals de beheersing van de temperatuur, hoewel het ook andere kwaliteiten, zoals de aanmaak van nieuwe neurohormonen die bestemd zijn om in het lichaam te worden uitgescheiden, zoals oxytocine en antidiuretisch hormoon.