Liefdesverhalen zorgen ervoor dat we ons altijd beter voelen, ze laten ons geloven dat die dingen echt kunnen gebeuren, die intense emoties voelen, en dat kan natuurlijk ook! De zeer korte liefdesverhalen die kunnen worden beëindigd tijdens een korte rustperiode zijn ze ideaal om uw hart zachter dan normaal te laten aanvoelen.
Sinds het begin van het vertellen van menselijke verhalen hebben mensen genoten van geweldige romantische verhalen van Romeo en Julia tot Helena van Troje. Zelfs horror- en avonturenverhalen bevatten vaak een romantisch element. Iedereen wil wat van die romantiek voelen en Het lezen van zeer korte romantische verhalen is vaak een geweldige manier om die dorst te lessen.
Of je favoriete verhalen schattige romantische verhalen over tieners zijn of liefdesverhalen van vampieren, er is voor elk wat wils. Vervolgens gaan we je een reeks korte liefdesverhalen aanbieden, zodat je in hem gelooft en dat ze een romantische vonk in je leven brengen. U kunt ze snel lezen en ervan genieten.
Ik kan niet geloven dat je van mij bent
Het was een glorieuze en kleurrijke herfst. We waren net uit de cafetaria vertrokken. Toen we passeerden, lachte ze en trok me naar binnen, zeggende: "Kom op, laten we wat hete koffie drinken!" Ik hou niet van koffie, ik heb er nog nooit van genoten. Maar toen hij me mijn mok aanreikte en me in de ogen keek terwijl ik hem proefde, was het de beste die ik ooit heb geproefd.
Mijn hand tintelde nog steeds waar ze hem aanraakte. Terwijl we met onze drankjes door het park liepen, begon er een lichte motregen te vallen. Ze haalde een paraplu uit haar tas, trok mijn capuchon over en haalde haar schouders op. 'Doe niet zo gek,' lachte ze en trok me met haar mee onder de paraplu. Ik moest ook lachen, zijn lach is besmettelijk.
Toen de zon weer begon te schijnen, duwde hij me naar beneden om op een bankje te gaan zitten. Ze glimlachte naar me, en ik kon alleen maar vol bewondering omkijken. 'Van wie hou je?' Ze fluisterde en ik keek weg. Ik wilde zeggen: 'jij, jij, duizend keer jij. Jij bent de enige persoon die ik kan bedenken. Je bent mooi, lief, grappig en ...
In plaats daarvan haalde ik mijn schouders op en keek naar mijn mok. Ze keek me met een omzichtige glimlach aan. 'Als ik je de mijne vertel, wil je me dan de jouwe vertellen?' "Goed." Zei. "De persoon die ik leuk vind ... ben jij."
Koude verbinding
De impact was schokkend. Niet verwacht. Pijnlijk. Helemaal niet hoe het in de films is. Niet de boeken. Het was grof. Haar koerierstas had haar maag grondig doorzocht, ongetwijfeld wilden er verschillende blauwe plekken opduiken. Haar warme drank bevlekte haar crèmekleurige trui, ongetwijfeld kokend in haar blote handen.
Beide paraplu's waren in de vuile plassen gegooid, de meedogenloze regenmantels. Ondanks het koude weer, kapotte kleding en lichamelijk letsel konden ze niet ontsnappen aan de intensiteit van een band.
Zijn blik was gefixeerd op het vochtige haar en vroeg zich af of de blonde tint echt was. Zijn blik was gefixeerd op haar steeds grotere ogen, nieuwsgierig hoeveel tinten blauw hij kon herkennen. Hij verontschuldigde zich, hielp hem overeind en zonder te weten waarom, voelden beiden dat ze onmiddellijk contact hadden.
Het lijkt nooit het juiste moment
Zijn ogen, oh zijn ogen ... Ze hebben me de hele tijd te pakken. Ze zouden nooit als een kleur kunnen worden geclassificeerd. Ze kwamen in opstand en namen elke dag een andere toon aan. Elk uur. Elk moment. Maar ze straalden altijd van deze emotie die ik nooit kon vinden. Zijn glimlach, oh zijn glimlach ... Het raakte elke keer mijn hart.
Zijn glimlach was iets dat nooit als vanzelfsprekend mocht worden beschouwd. Hij liet het zelden aan mensen zien, maar toen hij het deed, oh, het was magisch. Het kleine kuiltje op haar wang onthulde haar jeugdige aard. Maar ze namen altijd afstand van elkaar ... Het moment is nooit goed. De ene had een relatie. De andere vers uit de een. Beiden vrijgezel, maar nog niet klaar om te mengen. Of ze zouden mengen, maar met de verkeerde mensen. Zo was het jarenlang ...
Zijn auto was bedekt met het verharde witte poeder. Ze keek hem hopeloos aan. Hoe kon ik in deze toestand aan het werk gaan? Een lichte sneeuwvlaag valt uit de lucht en maakt zijn capuchon nat. Ze zucht en steekt haar hand uit.
Een sneeuwvlok valt op haar hand en smelt bijna onmiddellijk tegen haar warme handpalm. Een glimlach doet haar lippen kantelen, haar late aankomst op kantoor even op de achtergrond. Hij kijkt haar aan, zijn onbeschermde haar valt in de sneeuwvlokken.
Hij was gekomen om het uit te maken met zijn vriendin, wiens naam hij al was vergeten. Hij wist niet dat ze zo dicht bij haar had gewoond. Ze was de enige vrouw die hij nooit zou kunnen hebben. Bij haar geschokte uiterlijk liet hij de sleutels vallen. Hij staarde haar aan en hurkte ineen, zoekend in de koude sneeuw naar zijn autosleutels. Maar nadat hij op zijn vinger had geslagen, liep hij het risico om naar beneden te kijken en omhoog te kijken ... ze was weg ... plotseling verdwenen zonder te weten hoe of waarom, maar zijn hart zat vast, hij sneed met zijn vriendin en hij dacht alleen aan het vinden van haar weer bij haar… en ze wist dat hij dat zou doen en dat ze eindelijk samen zouden zijn.
De eerste kus
De eerste kus is degene die je nooit vergeet, die je altijd weer herinnert omdat het een nieuwe ervaring is die je hart met emoties vult. Je voelt je dapper, het maakt je anders. Maar in werkelijkheid is de eerste kus niet alleen de kus die je voor het eerst in je leven hebt gegeven. De eerste kus is de kus die je, wanneer je iemand voor het eerst geeft, echt voelt dat de wereld stopt.
Je kunt veel kussen geven, maar als je voelt dat die kus echt de eerste was waardoor je meer voelde dan je in woorden kunt uitleggen ... dan zal dat je eerste kus zijn. Dan kunnen er meer kussen komen, ja, maar je zult altijd die eerste kus moeten vinden waardoor je je speciaal voelt.
Dit zijn liefdesverhalen die altijd en overal kunnen gebeuren ... omdat liefdesverhalen gebeuren, en je moet ze gewoon beleven om hun intensiteit in je te voelen.