Wat is de Raven-test? Ontwikkeling en kenmerken

Hoe slim ben ik? Het is een vraag die interne conflicten in de mens heeft veroorzaakt sinds het concept werd vastgesteld. De bepaling en toewijzing van een intelligentie waarde Het is helemaal niet gemakkelijk, aangezien het meten ervan niet alleen gaat over het aflezen van een waarde in een bepaald instrument. Alles zou heel gemakkelijk zijn, als de intelligentieschaal direct zou kunnen worden afgelezen, net zoals we via een thermometer de waarde van de temperatuur in een lichaam of medium aflezen.

De moeilijkheid bij het toekennen van een intelligentiewaarde ligt in het feit dat intelligentie een subjectieve term is en er geen algemene consensus bestaat die op alle gebieden die het omvat, past.

In het algemeen kan intelligentie worden gedefinieerd als het vermogen van de geest om te redeneren, te begrijpen en enige kennis te verwerven en met het doel nauwkeurige meetmechanismen te ontwerpen, zijn de bekende cognitieve tests ontwikkeld, waaronder de test van Raven, die bepaalt, door toepassing van matrices, de g-factor van intelligentie.

Test ontwikkeling

De tests zijn ontwikkeld door John Raven voor onderzoeksdoeleinden; Maar deze test, waarbij het niveau van cultuur en het gebruik van een gesproken taal niet als beperkende elementen werden beschouwd, zou een waardevolle test worden op het gebied van onderwijs. Een ander aspect dat bepalend was voor de grote acceptatie van de Raven-test, was de eenvoud van de toepassing en interpretatie ervan. In de loop van de tijd zijn er verschillende versies gemaakt, waarvan het gebruik wordt bepaald door de leeftijd en capaciteiten van het te onderzoeken onderwerp.

Het meet de algemene intellectuele capaciteit (factor g), gebruikmakend van de vergelijking van vormen en redenering op basis van analogieën, ongeacht de opgedane kennis. Door de toepassing ervan wordt informatie verkregen over het denkvermogen, waardoor analoog redeneren, perceptie en het vermogen tot abstractie in gang worden gezet.

Kenmerken van de Raven-test

Cognitieve tests zijn ontwikkeld om verschillende, en vaak tegengestelde factoren van het cognitieve deel te meten, de gebieden waarop ontwikkelingsmeting is gericht zijn bij uitstek de volgende:

• Logisch-wiskundig vermogen.
• Verbale vloeiendheid.
• Ruimte visie.
• Geheugen.

Raven's test richt zich op het meten van de analoog redeneren, het vermogen tot abstractie en perceptie.

Matrices gebruiken

Het fundamentele doel dat de ontwikkeling van de matrices heeft geleid, was om professionals in de psychologie, psychiatrie en neurologie, onderwijs en het gebied van human resources te voorzien van een test van de nieuwe generatie waarmee ze snel, gemakkelijk en nauwkeurig schattingen van algemene intelligentie kunnen verkrijgen. Hiervoor is getracht effectieve antwoorden en oplossingen te bieden voor de behoefte om dit aspect in verschillende vakgebieden te evalueren. Onder de meest relevante bijdragen van de Matrices voor dit doel vallen de volgende op:

• Schatting van intelligentie op basis van non-verbale stimuli
• Zeer breed toepassingsgebied, waarbij proefpersonen in de leeftijd van 6 tot 74 jaar betrokken zijn, waardoor een persoon gedurende lange perioden van zijn levenscyclus kan worden gevolgd met een enkele test.
• Het vindt zijn grootste nut op het gebied van de toepassing van toetsen voor educatieve doeleinden, aangezien het een instrument is om de voortgang van een leerling tijdens zijn schoolopleiding te beoordelen.
• Werk met verschillende niveaus, ontworpen om te passen bij het fitnessniveau van verschillende leeftijdsgroepen. Matrices worden ontwikkeld op zes niveaus, ontworpen om schoolkinderen in de verschillende stadia van hun cognitieve evolutie te evalueren.
• Matrixgebaseerde tests worden gekenmerkt door een positieve correlatie in de resultaten, die bepaalt dat er een trend wordt gehandhaafd in het oordeel van de test die het intellectuele niveau van de persoon definieert, ongeacht de test waaraan ze worden onderworpen.

G-factor evaluatie

De G-factor vormt een kunstgreep die is ontwikkeld met het doel om te fungeren als een maatstaf voor algemene intelligentie bij de uitvoering van onderzoeken psychometrisch op menselijke cognitieve vaardigheden. Het is een variabele die verschillende positieve correlaties tussen verschillende cognitieve taken samenbrengt en die laat zien dat twee individuen kunnen worden vergeleken op basis van hoe ze presteren bij de uitvoering van een taak, zelfs als de aard ervan voor elk verschillend is.

De g-factor is afgeleid van een statistisch apparaat, factoranalyse genaamd, waarmee het mogelijk is om waarneembare variabelen te groeperen in een reeks latente variabelen, die dimensies vormen die niet vatbaar zijn voor meting. Het gebruik van dit construct werd uitgebreid door de Britse psycholoog Charles Spearman, die als basis twee elementen vaststelde, door de psycholoog beschouwd als determinanten van de menselijke intelligentie:

• Het vermogen om helder te denken in complexe situaties.
• De mogelijkheid om informatie op te slaan en te reproduceren.

De factor g vertegenwoordigt de voorspellende waarde die gewoonlijk de basis is waarop psychologische tests zijn gebouwd, aangezien deze de specificiteit heeft om de meeste verschillen tussen individuen te verklaren. bij het uitvoeren van verschillende mentale tests, ongeacht de inhoud van de test.

Non-verbale test

Tijdens de ontwikkeling wordt een serie van 60 platen gepresenteerd met afbeeldingen die correct geïnterpreteerd moeten worden om de gepresenteerde sequenties compleet te maken. Het werkt met patronen die door de geëvalueerde persoon moeten worden ontcijferd. Er wordt geen geschreven taal gebruikt, dus het kan worden toegepast bij kinderen die zich nog niet hebben ontwikkeldZe leren alfabetiseringsvaardigheden.

Test het educatieve vermogen

Het educatieve vermogen wordt gedefinieerd als het vermogen om relaties en correlaties te extraheren uit informatie die op een ongeorganiseerde en niet-systematische manier wordt gepresenteerd. De Raven-test meet het vermogen om die relaties te ontcijferen die niet meteen duidelijk zijn voor de waarnemer.

De ontwikkeling van dit vermogen hangt samen met het intellectuele vermogen om vormen te vergelijken en met analoog redeneren, waarbij de totale onafhankelijkheid van de verworven kennis een bepalende factor is voor het cognitief functioneren op hoog niveau.