Wat is structuralisme? Auteurs, elementen en kenmerken

La structuralisme theorie, ook wel structurele psychologie genoemd, bracht een revolutie teweeg in de tijdelijkheid: vanaf het moment van zijn nadering heeft de mens zichzelf gezien in de verantwoordelijkheid van zijn gedrag met betrekking tot zijn bewustzijn en ontwikkelingsvermogen.

Deze kennistheorie is in de XNUMXe eeuw ontwikkeld door Wilhelm Maximilian Wundt en Edward Bradford Titchener, waar de volwassen geest wordt bestudeerd, door middel van methoden zoals introspectie die de patiënt in staat stellen zijn emoties en ervaringen uit het verleden te verdiepen, op zoek naar elke verandering die meer informatie toont over de interne inhoud van de persoon, zowel emotioneel als emotioneel. en psychologisch.

Wat is structuralisme?

De term structurele psychologie, verwijst naar de studie van de elementen van het bewustzijn, heeft een volledig filosofische benadering die niet in een enkele gedachte is ondergebracht, zoals culturele antropologie, taalkunde of marxisme.

Het hoofddoel van het structuralisme is om zich te verdiepen in de menswetenschappen, er wordt voorgesteld om een ​​specifiek gebied te analyseren, dit gebied wordt gedefinieerd als een compleet systeem met onderdelen die aan elkaar gerelateerd zijn, dat wil zeggen dat er wordt gezocht naar een interne kwaliteit van de patiënt die wordt beschouwd als een structuur die op zijn beurt betekenis heeft binnen de cultuur zelf.

De betekenis zelf die aan deze structuur wordt gegeven, wordt vooraf uitvoerig bestudeerd en in vraag gesteld, hiervoor worden methoden zoals de studie van het gedrag dat het individu in zijn dagelijks leven heeft, toegepast.

Zeer gebruikelijke activiteiten die niet betekenen dat de patiënt zich aan stress moet onderwerpen, in het algemeen zijn het dagelijkse activiteiten en gewoonten die de persoon al in zijn leven heeft toegepast; Een voorbeeld: de manier waarop u ontbijtgranen serveert, hoe u andere gerechten bereidt, hoe vaak u naar de kerk gaat.

De nieuwigheid van het structuralisme bestaat erin te breken met elk concept van structuur zoals het geworteld is in de "conventionele" psychologie. Dit legt op zijn beurt de noodzaak bloot om elke conditioneringsstructuur te elimineren.

Een van de pioniers en belangrijkste vertegenwoordigers van deze theorie was de etnograaf en antropoloog Claude Lévi-Strauss, die culturele verschijnselen zoals mythologie en verwantschapssystemen analyseerde.

Aan de andere kant overwoog de Duitser Wilhelm Maximilian Wundt, die diep gefocust was op het ontwikkelen van de theorie en zich in de hoofdfasen van de studie bevond, om een ​​test te doen in zijn laboratorium, waar hij een appel nam en de kenmerken ervan schreef. volgens hun criteria: hoe is de appel, hoe ziet hij eruit, welke smaak en texturen heeft hij van binnen ...

Een van de principes van introspectie toepassen die bepaalt dat elke bewuste ervaring moet worden beschreven in de meest basale karakters.

Dit zou ervoor zorgen dat het individu vastbesloten was veel meer moeite te doen in introspectie, en niet alleen een object te labelen voor wat het is met het blote oog.

Wundt 

WIlhelm Maximilian Wundt, was een Duitse psycholoog, fysioloog en filosofisch. Ontwikkelde het eerste experimentele laboratorium in Leipzig. In deze stad was het de universiteitsprofessor van Edward Bradford Titchener die later de theorie van het structuralisme naar voren bracht volgens de experimenten, essays en theorieën die hij samen met zijn leraar bestudeerde.

Wundt wordt vaak geassocieerd met oude literatuur en de relatie met de implementatie van vergelijkbare methoden van introspectie. Wundt verduidelijkt de validiteit die wordt toegeschreven aan de ervaringen die zijn geëvalueerd onder het vergrootglas van gecontroleerde introspectie en die welke zijn bestudeerd onder filosofische stromingen, die hij in dit geval pure introspectie noemt.

titchener

Edward B. Titchener was een Britse psycholoog, die een leerling was van Wilhelm Maximilian Wundt, die zijn hele leven zijn mentor zou worden en hem zou aanmoedigen om zijn theorie aan de wereld bloot te stellen. In zijn volwassen jaren verhuisde hij naar de Verenigde Staten, waar hij het meest succesvol was.

Hij wordt beschouwd als de grondlegger van het structuralisme, hij is duidelijk introspectionistisch, bij zijn aankomst in de Verenigde Staten maakte hij de fout om zijn leraar als zodanig voor te stellen, wat de Amerikaanse bevolking veel meer in verwarring bracht, aangezien in dat deel van de wereld, nee het bestond bij het verschil tussen bewustzijn en onbewust.

De realiteit van Wundt was dat hij introspectie niet kon definiëren als een geldige methode om het onbewuste te bereiken, aangezien hij het begreep als introspectie tot bewuste ervaring die geen invloedrijke externe componenten had.

Hij classificeerde de structuren volgens waarneembare elementen of reacties als geldig om tot de wetenschap te behoren; elke andere reactie die als een actueel fenomeen wordt beschouwd, maar waarvan de oorsprong of geldigheid niet nauwkeurig wordt bepaald, moet eenvoudigweg uit de samenleving worden verwijderd.

Kenmerken van structuralisme

• observatie: Het is aanwezig in alle studieprocessen, het is essentieel om het gedrag van de patiënt te bepalen op basis van de ervaringen uit het verleden. Opgemerkt moet worden dat een dergelijke observatie op geen enkel moment de introspectie van het individu kan verstoren.
• Taal als systeem: Deze stroming beschouwt taal als een systeem, dat wil zeggen dat het niet los staat van enig element als geheel.
• Beschrijvende benadering: het gedrag van het individu wordt onder introspectie bestudeerd om een ​​nauwkeurige beschrijving te geven van elk proces, elke verandering en elke ervaring die het individu ondergaat.
• Inductieve methode: de beleving van de omgeving of context wordt buiten beschouwing gelaten, er wordt een theorie gemaakt uit de analyse van het lichaam als zodanig.
• Structurele analyse: Er wordt een terminologie gebruikt die aan de behoeften van het individu kan worden aangepast, hiervoor is het nodig om niveaus te specificeren en begrippen op een hiërarchische manier te specificeren volgens eenheden.
• Achtergrond: Zoals elke stroming of studie heeft het antecedenten, bij deze gelegenheid wordt het structuralisme beheerst door de invloed van het existentialisme, niet als een filosofie, maar als een impuls voor de geboorte van structurele theorie.
• Methodologisch perspectief: Hoewel de methode theorieën en filosofische vertakkingen in overweging heeft, betekent dit niet dat ze als een school kan worden geclassificeerd, maar dat ze moet worden geïmplementeerd met een methodologisch perspectief voor de studie van het gedrag van het zijn.  
• Context en relaties: Structuralisme wordt geboren in de concepten marxisme en functionalisme, en delen overeenkomsten doordat ze allemaal concepten en noties delen die buiten het concept van de wetenschap vallen.
• Structuralisme en literatuur: In deze kunst probeert het structuralisme elke structuur te bestuderen die is ingedeeld in alinea's of pagina's om een ​​vergelijking te maken tussen oudere werken die tot andere culturen en contexten behoren.

De psychologie van bewustzijn

Om diep in de studie van de psychologie van het bewustzijn zelf te duiken, is het structuralisme gebaseerd op het toepassen van de volgende onderzoeks- en kwalificatiemethoden:

Zelfreflectie

Titchener gebruikte introspectie als de belangrijkste studiemethode en bereikte zo een exacte bepaling van alle componenten van het bewustzijn, die individueel worden volgens de behoeften van elk wezen.

Hij verklaarde dat de bewustzijnsstaat een methode van oneindige en onmiddellijke kennis kan worden, door introspectie in zichzelf te zijn.

In tegenstelling tot de door Wundt geïmplementeerde introspectiemethode, die erg oppervlakkig was, was die van Titchener helemaal een proces, er werden strikte bevelen opgelegd om de studie rond het bewustzijn van het zijn te kunnen ontwikkelen, om een ​​veel completere en completere introspectieve analyse te kunnen presenteren. .

Elk onderzoek bestond uit het confronteren van de patiënt met een object, zonder zijn oorsprong, classificatie en gebruik te ontkennen, waarna de persoon in staat moest zijn om de kenmerken van het object in een staat van introspectie te benoemen of te beschrijven.

De enige voorwaarde die aan de patiënt werd gesteld, was om de naam van het object op geen enkel moment te noemen, zodat hij zich kon verdiepen in de andere kenmerken ervan.

Elementen van de geest

Titchener classificeerde elk van de elementen van de geest: elementen van perceptie, elementen van ideeën en elementen van emoties, deze kunnen worden onderverdeeld in hun eigenschappen: kwaliteit, intensiteit, duur, helderheid en lengte.

Afbeeldingen en sensaties zijn niet duidelijk, dus ze kunnen worden opgesplitst als een groep sensaties.

Deze drie eerder genoemde elementen concluderen dat elke gewaarwording elementair is.

Het betekent dat alle redeneringen uiteindelijk kunnen worden onderverdeeld in gewaarwordingen, die uitsluitend en uitsluitend via introspectie worden bereikt.   

Interactie van elementen

De tweede benadering in de theorie van Titchener was dat elk van de mentale elementen met elkaar in wisselwerking staat om een ​​bewuste ervaring te creëren.

Fysieke en mentale reacties

Titchener's voornaamste interesse was om fysieke processen te kunnen relateren aan bewuste ervaringen, welke veranderingen werden ervaren als ze werden onderworpen aan introspectie, beweerden de Britten, dat elke fysiologische reactie nauw verband hield met introspectie, dat zonder dit soort reacties hetzelfde proces zou kunnen worden overwogen. nutteloos is mislukt.

Structuralisme in de literatuur

Structuralisme analyseert literatuur als een studiemethode voor de patiënt, een zeer kritische structuralist zal een diepgaand onderzoek doen van elke paragraaf die de genoemde tekst bevat, er moet worden opgemerkt dat het literaire werk tot elk genre kan behoren, het belangrijkste van deze taak is om de structuur van het werk veel meer in het verhaal dan in de inhoud te analyseren, wat in dit geval "nutteloos" is.

Het doel van deze activiteit is om het werk te kunnen vergelijken met structuren uit andere tijden en culturen om een ​​verband of relatie te ontdekken met wat wordt geanalyseerd.

Structuralisme in eigentijdsheid

Structuralisme veranderde het hedendaagse leven van de gemiddelde volwassene, met de komst van deze theorie naar het dagelijkse leven van degenen die haar implementeerden, bloeiden de menswetenschappen exponentieel.

Op een bepaald punt kreeg de geschiedenis een nieuwe en andere betekenis, het individu veranderde de strategieën van het systeem volledig, waardoor de nieuwe studiemethoden voor menselijk gedrag werden bijgewerkt op basis van de ervaringen die zijn leven lang waren opgedaan.

De manier van handelen van het wezen wordt niet langer bepaald door vooroordelen en esthetische waarden zonder enige wetenschappelijke onderbouwing. Nu heeft het belang van introspectie van het eigen wezen voldoende aandacht gekregen om in alle opzichten verantwoordelijk te zijn voor zijn eigen zintuiglijke ervaring.