Leer alles over de verschillende leertheorieën

De mens heeft verschillende manieren aangenomen om de wereld te begrijpen, een daarvan is om een ​​exacte naam te kunnen geven aan elk fenomeen of elke situatie die hij ervaart, dit is het geval met de verschillende leermethoden die elk individu aanneemt als het beste overeenkomt met andere elementen van het universum begrijpen.

Het ervaren van veranderingen of het aanpassen aan nieuwe omgevingen is bijvoorbeeld een manier van leren voor mensen. Daarom zijn er door de geschiedenis heen verschillende leertheorieën ontwikkeld, zodat elk wezen heeft de vrijheid om te leren volgens de verklarende methoden die hij begrijpt. In onderstaand artikel leer je iets meer over deze verschillende theorieën en hun oorsprong.

Leerprocessen

Voordat we ingaan op de lange wetenschappelijke verklaringen over de belangrijkste concepten en de verschillende perspectieven op het onderwerp, is het nodig om elkaar opnieuw te ontmoeten over het concept van leren dat ieder van ons heeft.

Vanaf het begin van ons bestaan ​​zijn we allemaal geconditioneerd op manieren van leren die binnen de gewoonten van het gezin zijn gebleven, maar vanuit psychologisch oogpunt hebben niet alle kinderen dezelfde kansen om te leren en te groeien binnen de grenzen die als gezond worden beschouwd. Dit is zo omdat elk kind heeft een onderscheidingsvermogen dat verschilt van de restDaarom is het erg belangrijk om het gedrag van hetzelfde te observeren om te detecteren welke of welke de leermethode is volgens zijn vermogen om te evolueren binnen een bepaalde omgeving.

Op dat moment kunnen wetenschap en psychologie een grote rol spelen bij de opvoeding van kinderen, aangezien een kind eerder van nul leert dan een volwassene om zich snel aan nieuwe parameters aan te passen. In een eerste wereldmaatschappij is het waarschijnlijker dat a onderwijs gebaseerd op basisprincipes van psychologie werk.

In dezelfde volgorde van ideeën zijn deze theorieën die we hieronder zullen toelichten, gebaseerd op eenvoudige stappen die een lang proces vormen van het verkrijgen van kennis met een nuttig doel voor het leven van het eigen wezen.

Samenvattend helpen deze theorieën het individu om verschillende menselijke gedragingen te begrijpen, te voorspellen en op te nemen, om strategieën te ontwikkelen die helpen onderscheiden hoe de mens kennis verwerft. De belangrijkste studie van deze theorieën is gericht op het verwerven van vaardigheden of capaciteiten om later hun eigen concepten te verwerven.  

Wat zijn leertheorieën?

Alle leren impliceert een verandering in gedrag of manier van zijn, en deze zelfde gevolgen worden de oorzaak van hetzelfde leren, dat wil zeggen dat elk de mens is in staat kennis te verwerven nieuw, ongeacht de leeftijd, iets anders doen, dit effect wordt op zijn beurt omgekeerd en creëert nieuwe gedragspatronen op basis van nieuwe ontwikkelingsgewoonten.

Elk van de leertheorieën heeft een psychologisch-filosofische basis en slaagt erin om te worden aangepast en aangepast aan het gebied van de pedagogiek om ze in de klaslokalen te implementeren; daarom zijn ze een methode om de mens vanuit al zijn gebieden te bestuderen.

Het is dan dat het een complexe taak wordt om zeker de woorden theorie en leren te definiëren; sinds waargenomen vanuit filosofisch, psychologisch en pedagogisch oogpunt, kan een andere of relatieve interpretatie hebben. Elk van de takken die deze theorieën bestudeert, heeft echter één doel gemeen: het evalueren van de verschillende gedragingen en leerstrategieën die het individu kan verwerven, ongeacht hun leeftijd, etniciteit of sociale klasse.

Onder welke perspectieven kunnen deze theorieën worden waargenomen?

Zoals alle theorie, wordt elk van de kennis waaruit het is samengesteld in twijfel getrokken onder een onderzoekende lens dat test de verschillende verschijnselen die ermee gebeuren.

Een theorie is een eindconclusie die is afgeleid van een lang proces van vallen en opstaan ​​met onderzoeksfundamenten, daarom zijn de leertheorieën die vandaag worden bestudeerd niet dezelfde conclusies die jaren geleden werden getrokken. Enkele van de belangrijkste, ze dienden als basis voor de studie en ontwikkeling van latere theorieën.

Deze theorieën die we vandaag kennen, hebben echter in het algemeen vier perspectieven: focus op waarneembaar gedrag, leren als uitgangspunt voor een puur mentaal proces, emoties als conditionerende factor voor leren en ten slotte sociaal leren.

Humanisme

Dit prachtige isme, ontstaat in de jaren 60 om de mens op een andere manier te bestuderen dan psychologie, waar ethische en morele waarden degene zijn die bepaald zijnsgedrag opbouwen. Hoewel de term ook kan worden toegeschreven aan het humanisme uit de Renaissance, kreeg het pas in de vorige eeuw een veel meer 'burgerlijke' betekenis.

Deze intellectuele beweging breekt met eerdere opvattingen over psychologie waar de  De theorie van operante conditionering is tegenstrijdig als we dat stellen elk gevolg bouwt menselijk gedrag op. Het humanisme van zijn kant probeert de mens als geheel te bestuderen, waarbij zijn interesses, motivatieobjecten en waarden het geheel zijn dat hem beschrijft of conditioneert.

Het probeert ook zelfvoorzienende mensen te creëren onder de sfeer van autonomie van denken en beslissen.

Een van de meest representatieve exponenten van de beweging is Abraham Maslow, die uitlegt dat mensen moeten voldoen aan of voldoen aan hun belangrijkste behoeften om een ​​algemeen evenwicht te bereiken. Maslow's piramide rangschikt de basisbehoeften van de mens in hiërarchische volgorde volgens het belang dat een ieder heeft bij de ontwikkeling van het zijn.

Het is dan dat de student die een bepaald niveau van evenwicht heeft binnen zijn schaal van persoonlijke behoeften, de leermethoden veel effectiever kan maken in zijn dagelijks leven.

Als het in staat is om aan elk van de behoeften die in de genoemde piramide zijn uiteengezet, te voldoen, is dat mogelijk overgaan tot een sterk gevoel van eigenwaarde opbouwen, gezonde sociale relaties en een autonoom vermogen tot zelfmotivatie.

Nu ben je in staat om je eigen prioriteiten te stellen en te beslissen of je wilt leunen naar ervaringsleren of toeschouwersleren; de eerste was volgens de meerderheid van de bevolking de 'geldige' leermethode, maar de tweede methode kan even succesvol zijn als de persoon zich aan deze uitgangspunten houdt.

Een persoon die bedreven is in de redenen van het humanisme, leeft onder de vrijheden van zijn eigen wezen, daar hij voorziet in zijn basisbehoeften en in staat is om autonomie kan experimenteren met verschillende leertheorieën op basis van wat voor hem het beste werkt  

Behaviorisme

Een van de meest rationele leerprocessen is behaviorisme, gecreëerd door John B. Watson stelt dat de student volledig passief is en alleen kan worden geëvalueerd door middel van een observatieproces. Je reageert positief of negatief op de prikkels om je heen.

Vervolgens zullen deze reacties ervoor zorgen dat de gevolgen van de stimuli, of ze nu negatief of positief zijn, worden bestraft; hetzelfde als het zal bepalen of het positieve of negatieve gedrag zich in de toekomst zal herhalen.

Het behaviorisme heeft ook veel beperkingen als leertheorie, aangezien het alleen geneigd is het object in kwestie alleen te bestuderen op basis van zijn gedrag en niet op basis van denkprocessen; een puur externe studie.

Als het gedrag dat wordt uitgevoerd een prettige reactie heeft voor de student, is het zeer waarschijnlijk dat het in de toekomst zal worden herhaald, zo niet, dan zal het misschien nooit meer worden herhaald.

Later deed Pavlov verschillende experimenten met honden en duiven, waarbij het geluid van een bel een gedrag na de stimulus zou bepalen. Nadat hij de prikkel van voedsel had geassocieerd met het geluid van de bel, slaagde Pavlov erin om de honden aan het kwijlen te krijgen door alleen maar te luiden. Dus hij slaagde erin om aan te tonen dat de gevolgen van acties overeenkomen met gedragingen.

Cognitivisme

In tegenstelling tot behaviorisme geeft cognitivisme andere mentale processen die de beperkte studies van behaviorisme niet doen. Nu de geest maakt deel uit van een meer complexe studie en veel meer in lijn met de mens en zijn mentale capaciteit.

Voor cognitivisme is het van primair belang om het vermogen tot analyse, probleemoplossing en de verschillende mentale processen te bestuderen om tot het hoe van leren te komen.

Kennelijk kwam cognitivisme naar voren als een tegenhanger van behaviorisme, waarbij de belangrijkste premisse definieert dat mensen in staat zijn om op eigen kracht de verschillende gedragingen die ze aannemen te onderscheiden onder de prikkels van de geest. Hij verdedigt dat niet vanwege het feit dat er een externe stimulus is, er noodzakelijkerwijs een leerproces of patroon moet zijn, waarbij mensen eenvoudigweg kan niet functioneren of reageren als dieren.

Een gedragsverandering wordt duidelijk waargenomen, maar als reactie op de aanwijzingen die de geest aan de persoon geeft, niet als gevolg van een externe prikkel.

Een van de relatieve theorieën van leren, stelt waartoe mensen in staat zijn leer sneller met visuele prikkels en woordenMet andere woorden, een persoon is in staat om informatie veel sneller vast te houden als er twee elementen uit deze categorieën aan zijn gekoppeld. Deze theorie van multimediaal leren is die naar voren gebracht door Mayer en vandaag verdedigd door pedagogen en psychologen als een zeer goed leeralternatief, vooral voor jongere leeftijden.

Sociaal leren

Deze theorie doet zich ook voor als tegenhanger van gedragsmatige affirmaties die niet in overeenstemming zijn met wat werkelijk als "verstandig" wordt beschouwd, dat wil zeggen; wat mensen zijn niet alleen in staat om volgens een aangeleerd gedrag te leren van een gevolg van hun handelen.

Voor de Canadese psycholoog Albert Bandura kunnen niet alle directe stimuli en gevolgen de verschillende soorten leren beschrijven. Hij legt uit dat het voor mensen veel complexer zou zijn om alleen te vertrouwen op de door onszelf opgedane ervaringen om zinvol leren te verkrijgen, aangezien door observatie van derden leren kan worden bereikt.

Door het belang van opgroeien in een gezonde omgeving te hervatten, kunnen kinderen dat gedrag herhalen door ze bij anderen te observeren, veel meer als het volwassenen zijn die de hoofdrol spelen in de scènes die later kunnen worden herhaald.

Een van zijn studies bestond uit het opnemen van een volwassene die een pop sloeg en de video aan een aantal kinderen liet zien, maar op een gegeven moment slaagde het kind er niet meteen in om het gedrag te herhalen. Hij zal het zelf doen als hij daartoe de gelegenheid heeft.

Op dat moment concludeert hij dat mensen in staat zijn om te leren op basis van wat ze al bij anderen hebben gezien, in plaats van te vertrouwen op hun eigen gedrag.


Een opmerking, laat de jouwe achter

Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.

  1.   LIGPLAATSEN zei

    BEDANKT DAT JE MIJN HERSENEN EEN LICHT GEEFT, ME EEN PRACHTIG LEREN OVER ALLES GEEFT