Woorden vormen onze communicatie, zowel mondeling als schriftelijk. Om iets op de twee genoemde manieren uit te drukken, groeperen we een aantal woorden die resulteren in de bewering, zin of zin die we willen zeggen. We doen het echter in een nette manier dat zorgt ervoor dat degenen die onze boodschap ontvangen, begrijpen wat er wordt gezegd.
Hoewel veel dingen logisch lijken en simpelweg worden uitgevoerd omdat men denkt dat het zo is; Ze hebben een studie die de reden aangeeft voor hun aard, functies en andere dingen die op hun bestaan reageren.
Dit is het geval met de links die, hoewel we ze oefenen en uitoefenen, maar wanneer we ons afvragen wat ze zijn, er geen antwoord is. En dankzij taalkundige disciplines Ze zijn niet alleen verantwoordelijk voor het geven van regels, maar ook voor het bestuderen en analyseren van taal, we kunnen bepaalde namen van spraak kennen (geschreven of mondeling) die we negeerden of waarvan we dachten dat ze nul waren.
Voordat men zich concentreert op specificatie, moet men zich een beeld vormen van wat een morfeem is; dat is een woord, ook bekend als een morfeem of theoretisch 'grammaticaal deeltje'. Dit vervult een syntactische functie die bestaat uit de vereniging van woorden of zinnen met anderen, dat wil zeggen, het is een woord dat twee zinnen of woorden verbindt.
Bovendien duidt de naam 'nexus' volgens zijn betekenis "combinatie" aan tussen twee delen die van elkaar zijn gescheiden. Opgemerkt moet worden dat het iets typerend is of is voor de morfosyntactische linguïstische discipline en niet met wat bekend staat als een 'linguïstische connector' die al het semantisch-discursieve zou binnenkomen.
De links gaan verder, naar het metaforische, zoeken door concepten en termen om ideeën bij elkaar te brengen, waardoor een gecoördineerde en coherente verzameling van verschillende woorden in een zin wordt bereikt. Dit zijn meestal korte woorden, maar het kan zijn dat ze uit meer dan één zijn samengesteld.
Zoals veel dingen hebben deze een classificatie of typologieën die reageren op hun manier van gebruiken. Er is een groep coördinerende links waarin de zogenaamde copulatieve, disjunctieve, tegendraadse, distributieve en verklarende links zijn.
De andere groep wordt ondergeschikte schakels genoemd en hierin zijn er meer; er zijn het temporele, modale, van plaats, causaal, opeenvolgend, voorwaardelijk, definitief, vergelijkend en concessief. Maar in deze post zullen we ons beperken tot het uitleggen waar de stormen over gaan en wat ze zijn.
Wat zijn tijdelijke links en hoe werken ze?
Hier zouden het er twee zijn woorden of zinnen die we in de loop van de tijd zullen verenigen en niet precies van klimatologische zin, maar waarop de vraag "wanneer?" En het wordt beantwoord in het heden, verleden of toekomst.
Conjunctieve bijwoorden (wanneer, net, terwijl) en conjunctieve zinnen (zodra, op het moment, daarvoor (van) dat, eerst dat, daarna (van) dat, terwijl, wanneer, zodra, op hetzelfde moment dat, ondertussen) kunnen worden vervangen door de 'wanneer', omdat dit een van de meest gebruikte tijdelijke links is om te verenigen. Hoewel dit ook afhangt van het type.
We zullen een voorbeeld geven, waarbij we in de loop van de tijd twee verschillende zinnen en secundaire ideeën doorgeven als een hoofdzin en een unieke zin:
"Hij trok zich terug uit het huis" en "de zon kwam op." Als we willen dat deze twee zinnen in dezelfde zin staan, plaats dan de 'wanneer' in het midden van de twee, wat zou resulteren in "hij verliet het huis toen de zon opkwam".
Opgemerkt moet worden dat niet altijd zal de tijdelijke link in het midden van de twee zinnen of woorden staan, Het kan zijn dat ze aan het begin of aan het einde staan en in die zin is het nodig om op te merken dat de link ook uit meer woorden kan bestaan en niet uit slechts één.
Voorbeeld: “Terwijl we speelden, maakte moeder eten” / We speelden en moeder maakte tegelijkertijd eten
Welke soorten zijn er?
Deze specifieke heeft op zijn beurt ook een interne en ondergeschikte classificatie die drie schakels omvat, die van anterioriteit, gelijktijdigheid en posterioriteit.
- Alvast: zijn degene die verwijzen naar iets dat is gebeurd vóór een andere gebeurtenis. Bijvoorbeeld: onder andere First, before, before, before, first.
- Van gelijktijdigheid: Deze op zichzelf spreken van twee gebeurtenissen die tegelijkertijd plaatsvonden. Voorbeelden: Ondertussen ondertussen onder andere tegelijkertijd.
- Daarna: Zij zijn degenen die zich bezighouden met een actie die na de andere is gebeurd. Voorbeelden: onder andere daarna, dan, later, dan.
Voorbeelden van tijdelijke links
- Wanneer we aten, je sliep.
- Ik zat in bad wanneer ze at.
- Het begon te regenen wanneer Ik kwam naar mijn huis.
- Ik was niet de enige wanneer Je liep naar binnen zonder enige kennisgeving.
- Wanneer ze sliep, de muggen prikten haar.
- Terwijl Ik oefende en luisterde naar muziek.
- Was aan het eten tegelijkertijd wie speelde.
- voor Kom naar buiten, ik heb je gezegd wat je moet doen
- ik was aan het rennen zo snel als was in staat om het huis uit te komen.
- Voordat eten was slapen.
Voorbeelden in literaire fragmenten
Door het op een eenvoudige manier te illustreren met vrij korte zinnen, is het begrijpelijk, maar we communiceren niet altijd zo nauwkeurig en op dezelfde manier gebruiken we het gebruik van tijdelijke links.
Vervolgens zullen we enkele auteurs noemen die in hun literaire teksten een deel van deze linguïstische discipline laten waarderen.
“Carlos Argentino deed alsof hij verbaasd was over ik weet niet wat voor schoonheid de installatie van het licht heeft (wat hij ongetwijfeld al wist) en hij vertelde me met enige ernst:
- Slecht voor uw diploma, u zult moeten toegeven dat deze plaats vergelijkbaar is met de meest bezwaarde plaatsen in Flores.
Herlees me, na, vier of vijf pagina's van het gedicht. (…) Hij hekelde de critici bitter; luego, beter gezegd, hij stelde ze gelijk aan die mensen 'die geen edele metalen of stoompersen, walserijen en zwavelzuren hebben voor het slaan van schatten, maar die aan anderen de plaats van de schat kunnen aangeven.
- Borges, De Aleph.
“Woord voor woord, in beslag genomen door het smerige dilemma van de helden, zich lopend naar de beelden die werden gecoördineerd en kleur en beweging kregen, was hij getuige van de laatste ontmoeting in de hut van de berg. Eerste de vrouw kwam wantrouwend binnen; nu kwam de minnaar aan, zijn gezicht gekneusd door de klap van een tak. "
- Cortázar, Continuïteit van parken.
Hij sloeg zijn rug dicht en snelde weg, niet omkijkend totdat hij de top van het laatste mes bereikte. Dan hij draaide zich om en tilde zijn hoed aan zijn rechterhand op. En dat was het laatste wat de vrienden zagen, toen de figuur de heuvel afging. '
- Stelardo, Don Julio.
Nieuwsgierige feiten
Het is belangrijk om aan te geven dat tijdelijke elementen niet altijd of zo zichtbaar worden weergegeven als connectoren en in dit soort gevallen vallen ze buiten de zin of de zinsanalyse ervan; dus beginnen ze een syntactische functie te vervullen die in het bijzonder wordt genoemd als een indirecte aanvulling van tijd.
Het indirecte complement van tijd is niets meer dan de hierboven genoemde syntactische functie, die wordt uitgevoerd of uitgevoerd door een naamwoordelijke zin of door een voorzetsel, die reageert op een semantische omstandigheid van tijd, plaats of modus op het werkwoord waarvan het een complement is.
We laten hieronder andere literaire fragmenten achter die als voorbeeld dienen om u in verband te brengen met wat wordt blootgesteld.
Als de cronopio's op reis gaan, vinden ze de hotels vol, de treinen zijn al vertrokken, het regent hard en de taxi's willen ze niet meenemen of ze rekenen erg hoge prijzen. De Cronopians zijn niet ontmoedigd omdat ze er vast van overtuigd zijn dat deze dingen iedereen overkomen, en voor het slapengaan zeggen ze tegen elkaar: "De mooie stad, de mooiste stad." En ze dromen de hele nacht dat er grote feesten zijn in de stad en dat ze uitgenodigd zijn. De volgende dag worden ze heel blij wakker, en zo reizen de chronopians.
Cortazar, Reizen.
Op een dag, terwijl Ananías en een gele hond en een mager wonderkind stonden te wachten op de ochtendmelk samen met de grootmoeder die haar voorhoofd bij het hek vasthield en melken, raakte de merrie voor altijd zonder melk.
Delgado Aparain, En zo wordt een Pambelé geboren en verdwijnt niet.