Het is lang geleden dat ik een video zag die mijn hart net zo raakte als degene die je gaat zien. Het begint met een citaat van de Amerikaanse filosoof Henry David Thoreau:
'Kan ons een groter wonder overkomen dan even door elkaars ogen kijken?'
De video is van Cleveland Clinic, een medisch centrum zonder winstoogmerk dat klinische en ziekenhuiszorg integreert met onderzoek en onderwijs.
De video is getiteld "Empathie: de menselijke connectie met patiëntenzorg". Wat ze proberen over te brengen, is dat patiëntenzorg veel meer is dan alleen het genezen van de patiënt. Het is de constructie van een verbinding die geest, lichaam en ziel omvat. Als we ons in de schoenen van iemand anders zouden kunnen verplaatsen ... luister naar wat ze horen, kijk wat ze zien, voel wat ze voelen ... Zouden we haar op een andere manier behandelen?
Als je deze video leuk vond, deel hem dan met je vrienden!
In deze video wilden ze de betekenis van empathie onderzoeken, het vermogen om het gevoel van de ander te begrijpen en te delen. Bij Cleveland Clinic geloven ze dat empathie een nieuwe dimensie krijgt in een ziekenhuis. Deze video vertelt over de complexiteit van elke persoon, over de verhalen erachter.
Als we contact maken met de mensen om ons heen door hun verhalen uit het verleden en hun omstandigheden te begrijpen, verbeteren we de manier waarop we werken, de manier waarop we leven, de manier waarop we voor elkaar zorgen en de manier waarop we ons in de toekomst tot elkaar verhouden.
Deze video was bedoeld voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg maar kan er goed voor worden gebruikt dat ieder van ons er rekening mee houdt wanneer we met een andere persoon omgaan en we meer begrip voor hem hebben.
credits:
Cleveland Clinic
Originele video: Empathie: de menselijke verbinding met patiëntenzorg
Video ondertiteld door: Carolina Castro
Bedankt voor het delen, het is erg goed, net als alles wat je ons stuurt. Onmogelijk om niet te huilen ... Het beweegt veel dingen in één. Alle doktoren zouden het moeten zien, vooral die "specialisten" die ons zien als een zieke alvleesklier, hart of maag in plaats van als mensen, als individuen die vrezen voor hun gezondheid en die steun en antwoorden zoeken. Er is veel onmenselijkheid in de huidige geneeskunde. Persoonlijk raakte het me heel erg omdat ik de verzorger ben van een bejaarde en zieke moeder met wie ik meer dan eens het verdedigingsmechanisme gebruik om het hoofd koel te houden, om rationeel te zijn, en ik vergeet mezelf in haar plaats te plaatsen. Door mezelf in zijn plaats te zetten, voel ik me erg hulpeloos, en het maakt me bang voor wat komen gaat. Niet om te sterven, maar om gezondheid te verslechteren, om verder te vervalsen. Ook omdat mezelf in haar plaats plaatsen me ertoe brengt te denken dat ik meer voor haar zou moeten doen, dat ik aan al haar emotionele en gezelschapsbehoeften zou moeten voldoen, en de hele dag met haar zou moeten doorbrengen zoals ze wil ... en waar zou mijn eigen leven zijn?, dan? Hoe moeilijk is het om een evenwicht te vinden!
DAT HET IN HET GEWETEN VAN IEDERE PERSOON VAN DIE WERKEN IN DE GEZONDHEIDSZONES, DIE DIT LEZEN, IS PRACHTIG.
Het is erg belangrijk om na te denken over ons vermogen om aan de ander te denken. Het is ongelooflijk hoe elke dag de ongevoeligheid van mensen toeneemt, te beginnen met het medisch personeel is het erg belangrijk om anderen in hun individuele verhalen te beschouwen.
echt inspirerend, heel erg bedankt aan degenen die het hebben gehaald om mij te bereiken