De hersenen zijn het belangrijkste orgaan van het centrale zenuwstelsel en produceren de mechanismen voor de vertaling van informatie, reacties en controle van structuren. Deze structuur wordt gekenmerkt door het feit dat het geen energieopslagsysteem heeft waardoor het kan functioneren, daarom is het absoluut afhankelijk van de bloedstroom. Klinische studies hebben aangetoond dat er slechts 10 seconden afwezigheid of verminderde doorbloeding nodig is (ischemie), voor het individu om het bewustzijn te verliezen, en van 15 tot 20 seconden, zodat we belangrijke neveneffecten bij het individu waarnemen.
Hierdoor ons lichaam heeft een structuur die bestaat uit een ringvormig arterieel systeem, waarvan de primaire functie is om drukveranderingen in het lichaam op te vangen, waardoor wordt voorkomen dat de bloedstroom naar de hersenen wordt gewijzigd. Dit netwerk van slagaders, bekend als veelhoek van Willis.
Wat is de veelhoek en hoe wordt deze gevormd?
De werking van deze structuur werd bepaald door de Engelse neuroloog Thomas Willis, die in de XNUMXe eeuw als eerste wees op de werking en het respectieve belang ervan voor het hersensysteem. Het bestaat uit een structuur die zich in de ruimte bevindt leptomeningeaal (subarachnoïd) en het is een gebied van de hersenruimte begrensd door de spinachtige (tussenliggende meninge) en pia mater (interne meninge). De veelhoek van Willis, heeft een ringvorm en bestaat uit een reeks vaten en slagaders, waarvan de belangrijkste functie is om de bloedstroom naar de organen van het centrale zenuwstelsel, zoals de hersenen en het encefalon, te reguleren.
De zes belangrijkste slagaders, die verantwoordelijk zijn voor het transport van bloed naar de hersenen, zijn op een merkwaardige manier verenigd, die wordt vergeleken met een zeshoek, vandaar de veelhoekige aanduiding van de Willis-structuur. Hoewel specialisten in het gebied hebben benadrukt dat het bij sommige patiënten zonder ischemische neigingen gebruikelijk is om deze structuur onvolledig te vinden. Hieronder noemen we de belangrijkste slagaders waaruit deze structuur bestaat:
Belangrijkste slagaders die de cirkel van Willis vormen:
Gepositioneerd in een gesloten circuit, bestaat de zogenaamde zeshoek van Willis voornamelijk uit de volgende slagaders:
Anterieure communicerende slagaders (ACA): In de precommunische zone van de hersenen vindt deze slagader zijn oorsprong en verbindt de twee voorste hersenslagaders met een lengte van ongeveer 4 tot 5 mm, hoewel het moeilijk te voorspellen is, omdat er veel variaties in de geschatte grootte zijn waargenomen. De aandoeningen die verband houden met deze slagader leiden tot veranderingen in het gezichtsveld.
Posterieure communicerende slagaders (PCA): Het is de communicerende slagader die afkomstig is van de anterieure choroïdale slagader, en het is zijn verantwoordelijkheid om de verbinding tot stand te brengen tussen 3 slagaders van dezelfde hersenhelft. De meest voorkomende pathologie die zich in deze structuur kan ontwikkelen, is het aneurysma van de achterste communicerende slagader.
Oogheelkundige slagader: Het gaat van de anterieure clinoïde processen, het voeden van de oogzenuw. Het vormt een collaterale tak van de interne halsslagader.
Externe halsslagader: Het is een van de belangrijkste slagaders in het menselijk brein, afkomstig van de halsslagader. Dit is de slagader die ons in staat stelt de halsslagader op te nemen, en deze vertakt zich in zes belangrijke vertakkingen in termen van bloedtoevoer naar hogere structuren.
Basilair slagader: Het is de beroemde slagader die zijn oorsprong vindt in de wervelovergang van de rechter- en linkerkant, en waarvan de functie is om zuurstofrijk bloed naar de hersenen te transporteren.
Belang van zuurstofrijk bloed voor de hersenen
Alle organen hebben bloedstroom nodig voor hun goede werking, aangezien deze vloeistof het belangrijkste transportmiddel is van voedingsstoffen en basiscomponenten, die alle vitale structuren nodig hebben voor hun goede ontwikkeling. In het geval van de hersenen wordt de toevoer van zuurstof die door het bloed wordt overgedragen zeer gewaardeerd en zorgt ervoor dat het kan functioneren. En het belang ervan is merkbaar in het feit dat slechts een paar seconden zonder de gebruikelijke toevoer van de vitale vloeistof zich kan vertalen in belangrijke aandoeningen in de motorische en cognitieve gebieden van het individu (afhankelijk van het gebied waar de storing optreedt).
Werkingsmechanisme van de zeshoek van Willis
Het Willis-assortiment is primair verantwoordelijk voor het uitvoeren van de Collaterale circulatie, dat een conserveringsmechanisme vormt op het niveau van de oorspronkelijke structuren van het centrale zenuwstelsel. Collaterale circulatie verwijst naar de bloedstroom die wordt geactiveerd in situaties waarin de stroom wordt gewijzigd (afname of stopzetting), en hoewel de werking ervan mogelijk niet in staat is om de functie van de slagaders die verantwoordelijk zijn voor irrigatie, te vervangen, Met dit noodsysteem kan de normale werking voor een beperkte tijd worden verlengd, wat helpt om de negatieve effecten te verminderen, terwijl de patiënt toegang heeft tot medische hulp.
Wanneer zich een situatie van vasculaire occlusie voordoet, die de stabiliteit van de bloedstroom in de hersenstructuren beïnvloedt, wordt een toename van de stromingsweerstand waargenomen in de halsslagaders en wervelslagaders, waardoor een afname van de druk op het niveau optreedt. van de Willis-polygoon die dempende acties initieert, in een poging om de goede werking zo lang mogelijk te verlengen. Hoe groter de omvang van de anastomose, hoe groter de collaterale bijdrage van de vasculaire structuren die niet bij de occlusie betrokken zijn. Onder normale omstandigheden kunnen deze alternatieve leidingen inactief blijven, of met een zeer laag gebruik, waarbij geen bloedstroom wordt waargenomen, maar in plaats daarvan wordt een bloedbeweging uitgevoerd, die gericht is op het handhaven van de doorgankelijkheid van de structuur, waardoor pathologieën zoals trombose worden vermeden. .
Wanneer de collaterale bloedtoevoer niet voldoende is om te voldoen aan de vraag naar irrigatie in het gebied dat van bloed werd voorzien door de geblokkeerde slagader, kunnen secundaire mechanismen zoals de verwijding van de weerstandsvaten.
Zoals je kan zien, het menselijk lichaam bestaat uit een complex systeem, dat wordt gevormd door structuren die het evenwicht van zijn werking garanderen.
Bijbehorende pathologieën
De vernauwing, verharding en obstructie van slagaders is de belangrijkste oorzaak van pathologieën ontwikkeld op het niveau van het centrale zenuwstelsel, die de werking van de arteriële structuur van Willis activeren. De belangrijkste pathologieën ontwikkeld door arteriële problemen worden hieronder vermeld:
Trombose: Het bestaat uit een bloedstolsel dat een obstructie veroorzaakt ter hoogte van de slagaders, wat kan leiden tot scheuren, met als direct gevolg een bloeding.
Aneurysma's: Het bestaat uit een zwak deel van het bloedvat, wat leidt tot een ontsteking, het is een ernstige aandoening die kan leiden tot de dood van de patiënt, omdat in geval van verhoogde bloeddruk het bloedvat kan scheuren. De meeste aneurysma's (volgens klinische gegevens meer dan 80%) komen voor in het voorste deel van de cirkel van Willis, dus veel artsen hebben geconcludeerd dat het genetische deel deze affiniteit beïnvloedt.
Cerebrovasculair accident (CVA): Het is een hartaanval of beroerte, wat leidt tot de dood van de meeste patiënten die het ervaren.