Jordan Grahm nuk ishte gjithmonë një trajner personal i përqendruar në përmirësimin e jetës së tij dhe të të tjerëve. Jo, ai ishte një person mbipeshë dhe depresiv. Transformimi i tij zgjati një dekadë, por ai më në fund e kuptoi atë që ishte e rëndësishme në jetë: shëndeti i tij. Transformimi i tij është një nga historitë më frymëzuese që kam parë ndonjëherë. Shikoni:
Gjatë gjithë jetës sime kisha probleme me mbipeshën.
Në klasën e nëntë fillova të luaj futboll, duke peshuar në 131 kg. Ai ishte vetëm 13 vjeç.
Trajnerët donin që unë të bëhesha më i madh, më i fortë dhe më i shpejtë, kështu që Hëngra shumë dhe u stërvitja fort.
Mami im gjithmonë më motivonte dhe ai donte që unë të isha në formë më të mirë, në mënyrë që ta shijoja jetën time shumë më tepër.
3 javë para 15 vjetorit tim, ndodhi një tragjedi: nëna ime ndërroi jetë papritur. Motivimi im për të stërvitur dhe për të qenë në formë më të mirë u zhduk plotësisht.
Ushqimi ishte rruga ime e arratisjes dhe mënyra ime për të përballuar depresionin që pësova për shkak të vdekjes së nënës sime. Unë gjithashtu fillova të përdor drogë për të mpirë ndjenjat e mia dhe për t'i shpëtuar realitetit.
Nuk u shqetësova fare për të ardhmen time. Deri në fund të vitit tim të shkollës së mesme isha afër 181 kg.
Koha kaloi dhe unë gjeta veten një punë të ulur. Vazhdova të shtoja peshë.
Në fund të vitit 2007 kam peshuar më shumë se 185 kg. Depresioni ishte akoma i pranishëm në jetën time.
Më 30 Mars 2008, në 3 të mëngjesit, Isha në një aksident të rëndë automobilistik që mund të më vriste. U deshën 5 persona të më vendosnin në një barelë. Të nesërmen kur shkova për një MRI, ajo mezi i përshtatet makinës. Ata duhej të më vendosnin në një të veçantë, shumë më të madhe.
Atë ditë vendosa se kisha mjaft. Vendosa të ndryshoj mënyrën e të jetuarit, të ndryshoj mënyrën e të ngrënit dhe fillova të ushtrohesha. Fillova të eci qenin tim 1 kilometra lart një kodre. M'u desh gati një orë për të përfunduar atë milje. Pak nga pak përshpejtova ritmin dhe distancën.
Një ditë u ngjitëm në kodër 10 herë vetëm për t’i provuar vetes se ishte e mundur. Qeni im po më shpëtonte jetën.
Fillova të studioj për ushqyerje. Unë gjithashtu fillova të marr klasa boksi. Më në fund u ndjeva e lumtur.
Unë kam certifikatën e trajnerit personal përmes Akademisë Kombëtare të Mjekësisë Sportive (NASM). Nëse ndiheni keq, mos e humbni shpresën.
Nëse ju pëlqeu kjo histori, ndani atë me miqtë tuaj!
Një video që duhet të na inkurajojë të bëjmë një përpjekje për të përmirësuar shëndetin tonë
BRAVE