Pag-iipon ng kinikilalang mga tulang Dadaist

Ang mga tulang Dadaist ay masining na ekspresyon ng panitikan, na ibinigay sa isang kilusang tinatawag na "Dadaism" na lumitaw sa simula ng ika-XNUMX siglo, salamat kay Hugo Ball, isa sa mga hudyat, kasama si Tristan Tzara.

Ang mga tulang ito ay nailalarawan sa pamamagitan ng mga haligi na namamahala sa kilusan, iyon ay, ang mga elementong kumikilala dito mula sa mga ekspresyon ng iba; bukod dito nakita natin ang positivism, ang "panunuya" ng mga artista ng burgesya, bukod sa iba pa. Sa kabilang banda, ang mga artista ay may kaugaliang gumamit ng mga imahe na, kahit na mukhang hindi sila makatuwiran, sa katunayan sa kabuuan natutupad nila ang layunin na ipahayag kung ano ang nais ipahiwatig ng makata.

Ang pinakamahusay na mga tula ng Dadaism

Maraming makata ng Dadaism, tulad ng Hugo Ball, Tristan Tzara, André Breton, Jean Arp, Francis Picabia, Louis Aragon, Kurt Schwitters, Philippe Soupault, Bukod sa iba pa. Ang mga nagsulat ng mga kamangha-manghang tula sa oras na iyon ay nakakamit ang katanyagan at kahit ngayon ay popular pa rin sila para sa mga mahilig sa kilusan; bilang karagdagan sa pagiging object ng pag-aaral ng masining na expression ng unang panahon.

1. "Ang araw" ni Hugo Ball

Ang isang cart ng bata ay gumagalaw sa pagitan ng aking mga eyelid.
Sa pagitan ng aking mga talukap ng mata ay isang lalaki na may isang poodle.
Ang isang pangkat ng mga puno ay naging isang bundle ng mga ahas at hirit sa kalangitan.
Isang bato ang may hawak na usapan. Mga puno sa berdeng apoy. Mga Floating Island.
Nanginginig at tinkling ng mga shell at ulo ng isda tulad ng sa ilalim ng dagat.

Ang aking mga binti ay umaabot hanggang sa abot-tanaw. Gumalaw ng isang float
Malayo. Ang aking bota ay nagtatago sa abot-tanaw tulad ng mga tower
Ng isang nalulubog na lungsod. Ako ang higanteng Goliath. Tinutunaw ko ang keso ng kambing.
Ako ay isang mammoth na guya. Ang mga berdeng damong urchin ay sinisinghot ako.
Ang damo ay kumakalat ng mga sabers at tulay at berdeng mga bahaghari sa aking tiyan.

Ang aking tainga ay higanteng mga pink na shell, bukas na bukas. Namamaga ang aking katawan
Sa mga ingay na nakakulong sa loob.
Naririnig ko ang mga pagdumi
Ng napakalawak na Pan. Nakikinig ako sa pulang musika ng araw. Natutulog siya
Sa kaliwa. Vermilion ang kanilang luha ay bumagsak patungo sa gabi ng mundo.
Kapag bumababa ay dinurog nito ang lungsod at ang mga tore ng simbahan
At lahat ng mga hardin na puno ng mga crocus at hyacinths, at magkakaroon ng ganoong tunog
sa kalokohan na ang mga trumpeta ng mga bata ay sumabog.

Ngunit mayroong sa hangin ang isang gale ng lila, yolk ng dilaw
at berdeng bote. Swaying, kung saan ang isang kahel na kamao ay nahahawak sa mahabang mga thread,
at isang kanta ng mga leeg ng ibon na sumasabog sa mga sanga.
Isang napaka-malambot na plantsa ng mga watawat ng mga bata.

Bukas ang araw ay ikakarga sa isang sasakyan na may malaking gulong
At hinimok sa Caspari art gallery. Isang ulo ng itim na toro
Gamit ang isang nakaumbok na batok, isang patag na ilong, at isang malawak na lakad, magdadala siya ng limampu
Kumikislap na puting mga asno, hinila ang cart sa pagtatayo ng mga pyramid.
Maraming mga bansa na may kulay ng dugo ang magsisiksikan.
Nannies at wet nurses,
May sakit sa mga elevator, isang crane sa stilts, dalawang mananayaw ng San Vito.
Isang lalaking may sutla na bow bow at isang pulang guwardya ng samyo.

Hindi ko mapigilan ang aking sarili: Puno ako ng kaligayahan. Mga frame ng bintana
Sumabog sila. Mag-hang ng isang babysitter mula sa isang window hanggang sa pusod.
Hindi mapigilan ang aking sarili: ang mga domes ay sumabog sa mga paglabas ng organ. gusto ko
lumikha ng isang bagong araw. Gusto kong mabangga ang dalawa
aling mga simbal at maabot ang kamay ng aking ginang. Maglalabo tayo
Sa isang lila na bunk sa bubong ng aming solong dilaw na lungsod
tulad ng mga screen ng papel sa tisyu.

2. "Wild Water" ni Tristan Tzara

ang gutom na ngipin ng mata
natatakpan ng ulong sutla
buksan sa ulan
buong taon
hubad na tubig
nagpapadilim ng pawis mula sa noo ng gabi
ang mata ay nakapaloob sa isang tatsulok
sinusuportahan ng tatsulok ang isa pang tatsulok

mata sa nabawasang bilis
ngumunguya ng mga piraso ng pagtulog
ngumunguya ng ngipin ng araw na ngipin na puno ng pagtulog

ang maayos na ingay sa paligid ng glow
ay isang anghel
nagsisilbing isang kandado sa kaligtasan ng kanta
isang tubo na pinausukan sa kompartimento ng paninigarilyo
sa kanyang laman ang mga hiyawan ay nasala sa mga nerbiyos
na humahantong sa ulan at mga guhit nito
isinusuot ito ng mga kababaihan bilang isang kuwintas
at ginising ang kagalakan ng mga astronomo

Kinukuha ito ng lahat para sa isang hanay ng mga kulungan ng dagat
malasutla mula sa init at hindi pagkakatulog na kulay nito

ang mata niya lang ang bubukas sa mata ko
walang iba kundi ako na natatakot kapag tiningnan niya ito
at iniiwan ako sa isang estado ng magalang na pagdurusa
doon kung saan ang mga kalamnan ng kanyang tiyan at ang kanyang hindi nababaluktot na mga binti
ay matatagpuan sa isang hayop puff ng saline breath
Katamtaman kong itinutulak ang mga cloud formation at ang kanilang layunin
hindi napagmasdan na laman na sumisindi at nagpapalambot sa napakalubhang tubig.

3. "Patungo sa gabi" ni Philippe Soupault

Huli na
sa lilim at sa hangin
isang sigaw ay tumataas sa gabi
Wala akong hinihintay
sa walang tao
kahit isang memorya
Matagal nang lumipas ang oras
ngunit ang iyak na dala ng hangin
at itulak
nagmula sa isang lugar na lampas
sa itaas ng pangarap
Wala akong hinihintay
ngunit narito ang gabi
nakoronahan ng apoy
mula sa mga mata ng lahat ng namatay
tahimik
At lahat ng bagay na kailangang mawala
nawala lahat
kailangan mo itong hanapin muli
sa itaas ng pangarap
patungo sa gabi

4. "Straw Silhouette" ni André Breton

Bigyan mo ako ng mga nalulunod na hiyas
Dalawang pugad
Isang nakapusod at isang ulo ng manekin
Patawarin mo ako mamaya
Wala akong oras para huminga
Ako ay isang spell
Hawak ako dito ng solar construction
Ngayon ay hahayaan ko na lang na mapatay ako
Umorder ng mesa
Mabilis na nakakabit ang kamao sa itaas ng aking ulo na nagsisimulang mag-ring
Isang baso kung saan ang isang dilaw na mata ay masikat
Nagbubukas din ang pakiramdam
Ngunit ang mga prinsesa ay kumapit sa purong hangin
Kailangan ko ng yabang
At ilang patak na walang lasa
Upang maiinit muli ang amag na bulaklak na bulaklak
Sa paanan ng hagdan
Banal na pag-iisip sa konsteladong parisukat ng asul na langit
Ang expression ng mga bathers ay ang pagkamatay ng lobo
Dalhin mo ako para sa isang kaibigan
Ang kaibigan ng apoy at ferrets
Tumingin sayo ng malalim
Pawiin ang iyong kalungkutan
Ang aking rosewood paddle ay kumakanta ng iyong buhok
Naghahain ang isang tunog ng tunog sa beach
Itim mula sa galit ng cuttlefish
At pula para sa pag-sign

5. "Ng laman at dugo" ni Jean Arp

Isang pendulum ng laman at dugo
patugtugin ang alpabeto
Ang mga ulap ay humihinga sa mga drawer.
Ang isang hagdan ay umakyat sa isang hagdan
hinawakan ang kamay at dinala sa likod
sa hagdang babae.

Mapapansin ang espasyo.
Hindi na siya natutulog tulad ng gatas.
Swings sa dila
ng isang banal na alaala.
Ang puwang ay hugasan nang maayos.
Ang kahubaran ng krus
ang paglalarawan ng luha
ang paglalarawan ng isang patak ng dugo
sa isang grotto ng laman at dugo.

Sa maingay na eroplano ng ating siglo
isang nawala na string
nagsisimula na niyang sabihin sa amin
nagsilbi iyon upang sumayaw ka
mga piramide ng laman at dugo
sa mga vertex nito
tulad ng mga umiikot na tuktok.

Bigyan mo ako ng iyong mga bundok,
mayroon kang higit sa isang libo.
Bibigyan kita bilang kapalit
hangin at hangin china.
Bibigyan kita ng mga pinutol na puno
may mga kamay sa mga tiptoe.

Bibigyan kita ng isang korona ng laman at dugo
at isang malaking sumbrero na puno ng pulot.
Bibigyan din kita
isa sa mga hardinero ko
na nagdidilig sa akin araw at gabi.

6. "Mystical Carlitos" ni Louis Aragon

Palaging bumababa ang elevator hanggang sa mawala ang aking hininga
at palaging umaakyat ang hagdan
Hindi maintindihan ng babaeng ito ang sinasabi
ito ay peke
Pinangarap ko na sanang kausapin siya tungkol sa pag-ibig
Oh ang klerk
sobrang nakakatawa sa kanyang bigote at mga kilay
artipisyal
Nakaiyak ako nang hilahin ko sila
Kakaiba iyan
Ano ang nakikita ko? Ang marangal na dayuhan
Lord hindi ako magaan na babae
Uh ang pangit
Swerte namin
mayroon kaming maleta ng baboy
walang palya
Ay
Dalawampung dolyar
At naglalaman ito ng isang libo
Palaging pareho ang system
Ni sukatin
ni ang lohika
masamang paksa

7. «Funebrulicular song» - Wieland Herfelde

1. Wantía kuantía wantía

Doon nakaupo si tita

Mula nang lunukin ni Efraim ang alkansya

Gumagala siya - ayayay -

Sa labas doon at hindi magbabayad ng buwis.

Wirt na basang basa sa pawis ay pinamasahe ang kanyang puwet

Gamit ang application!

Safte vita rati broken sqa momofantieja,

Ano ang iyak mo, matandang tiya?

Patay na si Oelisante! Patay na si Oelisante!

Langit, Diyos, aking, pagpapako sa krus, sakramento, matinding paghihirap!

Utang pa rin siya sa akin ng kinse at limampung euro

8. "Laban sa baso, umulan ang ulan" ni Emmy Hennings

Isang bulaklak na namula.
Sipon ng malamig na hangin laban sa akin.
Gising na ba ako o patay na?

Ang isang mundo ay malayo, napakalayo
Isang orasan ang dahan-dahang tumatama sa apat.
At hindi ko alam kung gaano katagal
Nahuhulog ako sa iyong mga bisig

Inaasahan namin na ang mga ito Dada poems Nagustuhan namin, dahil nag-ipon kami ng ilan sa mga pinakamahusay para sa aming mga mambabasa at mga bagong bisita. Kung nais mong iwanan ang iyong opinyon o isang tula ng kilusang ito na hindi namin inilagay, malaya kang gawin ito sa pamamagitan ng isang puna.