We leven in een zeer innovatieve samenleving. Technologie speelt een grote rol in deze innovatieve geest van verandering en ontdekking. Waarschijnlijk een van de meest besproken technologieën ter wereld is de auto zonder bestuurder ... Net als bij autonoom leren.
Denk na over de mogelijkheden die een auto zonder chauffeur biedt: de krant lezen op weg naar het werk, je training installeren op het fitnessapparaat dat in de auto is geïnstalleerd, het nieuws op televisie kijken, slapen en uitrusten achter het stuur, erop vertrouwen dat de machines niet ze zullen mensen in gevaar brengen ... en de lijst gaat maar door. Zou dit onze toekomst kunnen zijn? Sommigen zeggen: “Waarom hebben we een auto zonder bestuurder nodig? Mijn auto brengt me waar ik heen wil ... Toekomstgerichte denkers zeggen: "Waarom niet?"
Autonoom leren
We krijgen dezelfde manier van denken voorgeschoteld als het gaat om onderwijs. Beschouw de autonome leerling, ook wel de zelfgestuurde leerling of autonoom leren genoemd. ¿Wat verstaan we onder autonoom leren?
Dit wordt gedefinieerd als iemand die problemen oplost of nieuwe ideeën ontwikkelt door een combinatie van divergerend en convergerend denken en functioneert met minimale externe begeleiding op geselecteerde gebieden. Daarom verwijst het naar autonoom leren als een leerlinggericht leren, de focus van het onderwijs verleggen van lesgeven naar leren.
Het is het vermogen van de student om zelfstandig te werken en de vrijheid hiertoe te hebben. Autonoom leren zou de student in staat stellen om zijn leerplan te personaliseren op basis van zijn academische sterke punten en persoonlijke interesses, en om zijn eigen prestaties te volgen.
De leraar is nog steeds belangrijk
Opvoeders praten al lang over zelfstandig leren, gepersonaliseerd leren en leerlinggericht leren. Het verschil vandaag is dat nieuwe technologieën ons de unieke vaardigheden hebben gegeven om deze taak met meer succes uit te voeren. Er zijn enkele sceptische gedachten: "Hoe zit het met de leraar?" 'Elimineren we de leraren?' Ongeacht de onderwijs- / leerfilosofie blijft de leraar een integraal onderdeel van het leerproces.
Net als bij een zelfrijdende auto moet er enige begeleiding en richting zijn voor dat voertuig, of in dit geval die student, om hun bestemming te bereiken. Beschouw de leraar als de gps van de autonome leerling. De docent biedt verschillende paden naar de bestemmingen van de studenten en stelt ook de beste routes voor. De leraar zal de regisseur van het systeem zijn, studenten helpen bij het kiezen van hun bestemmingen en hen helpen daar te komen door verschillende noodzakelijke vaardigheden en normen door te nemen die studenten nodig zullen hebben als ze eenmaal zover zijn.
Het lesprogramma ziet er misschien een beetje anders uit in een op zichzelf staand klaslokaal. De leraar is verantwoordelijk voor het delen van zelfbeheersingsstrategieën. Studenten kunnen leerlogboeken of grafieken en tabellen gebruiken om hun voortgang bij te houden. Leraren zullen foutenanalyse geven en studenten helpen hun fouten te gebruiken als leermomenten om aan hun leerdoelen te voldoen.
Leraren moeten de nodige begeleiding bieden om studenten te helpen bij het kiezen van hun persoonlijke leerdoelen. Leraren dienen feedback te geven als leerlingen hun eigen vragen beantwoorden en hun eigen problemen oplossen. Leraren blijven het belangrijkste onderdeel van het zelfstandige klaslokaal.
De student werkt voor zijn eigen doelen
Laten we eens kijken naar autonoom leren: de student werkt aan zijn wetenschappelijke doel op het gebied van scheikunde. De student betreedt zijn virtueel wetenschappelijk laboratorium. Hier experimenteert hij met chemicaliën die in de traditionele klas als gevaarlijk kunnen worden beschouwd. In zijn virtuele laboratorium is de student getuige van chemische reacties en moet hij nagaan waarom de chemische stof op deze manier reageerde. In deze virtuele wereld ontmoet de student een kunstmatig intelligente computer die hem door een les over chemische reacties loodst. De student registreert vervolgens zijn werk en bepaalt of hij in staat is om zijn doelstelling (en) te bereiken.
Diezelfde student komt in een kleine groepsdiscussie samen met zijn leraar en anderen om echte problemen op te lossen met behulp van de nodige wiskundige vaardigheden. Nadat ze een beslissing hebben genomen en een oplossing hebben gevonden, gebruiken leraren augmented reality om te bepalen of hun oplossing het probleem daadwerkelijk heeft opgelost. De student zal thuis blijven leren terwijl ze hun app voor vreemde talen gebruiken om de door hen gekozen vreemde taal te oefenen, terwijl ze zich voorbereiden om hun 'familie in het buitenland' te ontmoeten.
Wat in de vorige paragraaf is opgemerkt, is slechts een voorbeeld, zodat u begrijpt wat autonoom leren is en hoe het het leven van mensen kan veranderen. In feite komt autonoom leren tegenwoordig in het leven van veel volwassenen voor, en beetje bij beetje wordt het ook geïmplementeerd in het leven van de jongsten, omdat autonoom leren de toekomst van het onderwijs is. Nu moeten we bedenken dat in plaats van een klaslokaal van twintig studenten, we nu 'twintig klaslokalen' hebben van één leerling, elk met hun eigen agenda.
Autonoom leren: de autonomie van de student
Autonomie van studenten verwijst naar het principe dat studenten steeds meer verantwoordelijkheid moeten nemen voor wat ze leren en hoe ze dat leren. Autonoom leren zou leren persoonlijker en gerichter maken en bijgevolg zou het betere leerresultaten opleveren als leren is gebaseerd op de behoeften en voorkeuren van de leerlingen.
Het staat in contrast met de traditionele door de leraar geleide benadering waarin de leraar de meeste beslissingen neemt. Er zijn vijf principes om autonoom leren te bereiken:
- Actieve deelname aan het leren van studenten.
- Opties en middelen bieden.
- Het aanbieden van opties en mogelijkheden voor besluitvorming.
- Ondersteuning van studenten.
- Reflectie aanmoedigen.
In lessen die autonoom leren bevorderen, wordt met de volgende punten rekening gehouden:
- De leraar wordt minder een instructeur en meer een facilitator
- Studenten worden ontmoedigd om op de leraar te vertrouwen als de belangrijkste bron van kennis.
- Het vermogen van studenten om zelfstandig te leren wordt aangemoedigd.
- Het bewustzijn van studenten van hun eigen leerstijlen wordt aangemoedigd.
- Studenten worden aangemoedigd om hun eigen leerstrategieën te ontwikkelen.
Voor veel docenten is de autonomie van studenten een belangrijk facet van hun onderwijs, dat ze op verschillende manieren willen bereiken, bijvoorbeeld door een zorgvuldige analyse van de behoeften van hun studenten, door de introductie en modellering van leerstrategieën. technieken die ze kunnen gebruiken om hun eigen leerproces te volgen, door regelmatig overleg met studenten om hen te helpen bij het plannen van hun eigen leerproces, en door uw eigen toegangscentrum te gebruiken waar een verscheidenheid aan zelfgestuurde leermiddelen beschikbaar is.