VRAAG:
Hallo, ik ben 28 jaar oud en ik heb geen tijd om te socializen omdat mijn werk erg veeleisend is. Ik heb dingen geprobeerd zoals naar een sportschool gaan of uit eten gaan, maar ik voel me nog steeds erg eenzaam.
Het is geen probleem dat ze erg verlegen is. Ik beschouw mezelf als iemand die er geen probleem mee heeft om een gesprek met iemand aan te gaan en ben af en toe zelfs alleen op vakantie geweest.
Ik heb verschillende relaties met jongens gehad, maar geen van hen heeft mij vervuld zozeer om iets serieus te overwegen voor de toekomst.
Ik voel me heel eenzaam. Op het werk zijn relaties erg oppervlakkig en als ik naar de sportschool ga, kan ik met niemand een prettig gesprek voeren.
Het punt is, ik begin me slecht te voelen. Ik heb deze situatie nooit leuk gevonden, maar de laatste tijd raakt het me meer dan normaal.
Ik zou graag wat advies willen.
Dank u.
ANTWOORD:
Ik zou je aanraden om naar de sportschool te blijven gaan, vooral voor je gezondheid en omdat iets je hoofd bezig houdt. Ik zou mezelf echter niet beperken tot alleen maar naar de sportschool gaan.
Het kan zijn dat het aanmelden voor een sportactiviteit zoals Pilates, step, wandelclub of iets dergelijks, u kan helpen om altijd dezelfde mensen te zien en geleidelijk aan sterkere relaties op te bouwen.
Als je tijd het toelaat, kun je je ook aanmelden voor danslessen. Bekijk de video die ik onlangs op deze blog heb gepost.
Denk dat deelname aan een dansacademie niet alleen beperkt is tot lesgeven, en dat is alles. Nee. Ze komen ook samen om daar te dansen. Het is een van de meest sociale activiteiten die er zijn.
Het zou ook goed zijn om na te denken over eenzaamheid. Kijk naar deze video
Het is een cliché om te zeggen dat je positiever moet denken, maar de realiteit is dat het een van de manieren is om verdriet te bestrijden. Denk na over wat we al hebben en waarvoor we dankbaar moeten zijn.
Dit betekent niet dat je niet hoeft te vechten tegen dat gevoel dat je hebt. Wat u moet doen, is u niet zo negatief laten beïnvloeden.
Ik vraag je gewoon om geduld te hebben. Als je doorgaat met deze goede levensgewoonten, zul je uiteindelijk een persoon vinden die je echt vervult. Misschien wanneer je er het minst naar zoekt, is wanneer het verschijnt 😉
Je moet jezelf ook één ding afvragen. Als wat u ons heeft verteld u dermate negatief beïnvloedt dat het uw dagelijkse bezigheden verstoort, overweeg dan om naar uw huisarts te gaan en hem over uw probleem te vertellen.
Je moet ook bedenken dat wat er met je gebeurt, in de loop van de jaren iets gewoons is. Vriendschappen "breiden" zich uit om familiale of professionele redenen. Wat je niet hoeft te verliezen, is de hoop nieuwe vrienden te vinden. Nu kost het meer dan toen we 14 jaar oud waren. Als ik echter de aanbevelingen volg die ik hier schrijf, zullen deze nieuwe vrienden uiteindelijk arriveren.
Laat u niet meeslepen door pessimisme. Laat de tijd zijn werk doen. Uiteindelijk ontmoet je iemand die je echt vervult.
Ik ben het helemaal eens met dit artikel, ik denk ook dat we eenzaamheid moeten beschouwen als iets tijdelijks en een ruimte waarin we kunnen nadenken, totdat we nieuwe mensen in ons leven beginnen te ontmoeten.