Ik laat een video achter van een conferentie Jona Lehrer, journalist die schrijft over psychologie en neurowetenschappen. Het is hiervan een conferentie prachtig congresevenement die plaatsvindt in Puebla, Mexico, en wordt genoemd De stad van ideeën (YouTube-kanaal van The city of ideas).
Bij deze gelegenheid benadrukt Jonah Lehrer het belang van emoties in ons leven. In dit verband wil ik nadenken voordat ik de video opneem.
De laatste tijd realiseer ik me dat er twee huidige stromingen zijn in de psychologie:
1) Er zijn mensen die vertrouwen hebben de kracht van de rede om ons leven te verbeteren.
2) Er zijn mensen die vertrouwen hebben emoties kunnen beheersen om ons leven te verbeteren.
Jarenlang legde de psychologie grote nadruk op de kracht van het denken om gedrag te veranderen, alles was gebaseerd op de rationalisatie van de werkelijkheid; cognitieve psychologie is typerend voor deze stroming.
Echter, in de nasleep van het explosieve boek van Daniel Goleman "Emotionele intelligentie" werd in 1995 benadrukt in de krachtige wereld van emoties en het steeds meer loslaten in een donkere hoek om te redeneren.
Ik denk vooral dat zowel rede als emotie moeten leren samen te leven. Het hangt van elke persoon af. Je kunt een overdreven emotioneel persoon niet vertellen dat hij zich door zijn emoties moet laten leiden, omdat hij als een schip op drift zou zijn. Er zullen momenten zijn dat het goed kan zijn om ons door onze emoties te laten leiden, maar op andere momenten is het zeker beter om onze rationele geest te gebruiken om ons leven te verbeteren.
Jonah Lehrer gelooft ongetwijfeld in de kracht van emoties en vertelt een interessant verhaal dat een Britse militair is overkomen: