Woede wordt door de overgrote meerderheid van de mensen beschouwd als een negatieve, ongecontroleerde en onbeschaafde emotie. En geen wonder. Woede kan veel schade berokkenen aan de mensen waarop het is gericht, en ook aan de persoon die het ervaart.
Sigmund Freud noemt deze emotie in zijn boek "The malaise in culture" "Thanatos" of doodsdrift. Vandaar dat zijn slechte reputatie er vaak toe leidt dat we het willen onderdrukken, het zwijgen opleggen, het ontkennen of verbergen wanneer het wordt gepresenteerd. In sommige gezinnen wordt de uitdrukking ervan slechter gezien dan in andere. In feite is het interessant om na te denken over hoe met woede is omgegaan (of in het algemeen elke negatieve emotie) in onze familie van herkomst - als het een emotie was waarover gesproken kon worden, of integendeel, het was helemaal niet welkom - om de betekenis te begrijpen die we eraan toekennen. Veel mensen ervaren de woede van de ander als een persoonlijke aanval, als een afwijzing. Het roept narcistische wonden uit het verleden op. Echter, Het verbergen of onderdrukken van het bestaan ervan vertraagt onze persoonlijke groei, laat een bittere smaak achter in onze relaties en is ook schadelijk voor onze gezondheid. Het is belangrijk om een uitlaatklep te geven aan wat er in ons gebeurt, want wat de woorden niet uitdrukken, drukt het lichaam uit, bijvoorbeeld door lichamelijke aandoeningen. Het lichaam is veel wijzer dan we denken maar helaas hebben we geleerd er niet teveel aandacht aan te besteden.
Woede heeft dus, net als elke andere emotie, een functie en kan voor nuttige doeleinden worden gebruikt.
Enkele van de voordelen die worden benadrukt in een artikel dat is gepubliceerd in http://www.spring.org.uk door Jeremy Dean zijn als volgt:
- Woede werkt als een motiverende kracht
Woede duwt ons in de richting van onze doelen en helpt ons met meer vastberadenheid de problemen of barrières te overwinnen die zich onderweg voordoen. Daarom zorgt woede ervoor dat we ons sterker voelen als het op de juiste manier wordt gebruikt en motiveert het ons krachtiger om te bereiken wat we voorstellen of willen.
- Woede kan relaties ten goede komen
Woede is een natuurlijke reactie en is een manier om een gevoel van onrechtvaardigheid over te brengen. De samenleving heeft ons ervan overtuigd dat woede gevaarlijk is en dat we die beter kunnen verbergen. Een studie van Baumeister et al. (1990) onthult dat het niet communiceren van onze woede in onze hechte relaties leidt tot misverstanden, aangezien de andere persoon niet weet wat hij verkeerd heeft gedaan. Door hem de kans te ontnemen om zijn fouten te herstellen of te corrigeren, zal de andere persoon ze waarschijnlijk nog een keer herhalen. Daarom is woede positief wanneer ze gericht is op het verlangen om een oplossing te vinden en de relatie te versterken, niet wanneer ze zich alleen manifesteert als een manier om woede te uiten of in de vorm van trots.
- Woede kan een game-wisselaar zijn
Als we leren om bewuster de eerste tekenen van woede in ons op te merken en wat die reactie uitlokt (hoewel het lijkt dat we er vaak niet duidelijk over zijn), zal ons vermogen tot introspectie worden verbeterd. Dit verhoogde bewustzijn is het meest effectief als we ook aandacht besteden aan wat er in ons lichaam gebeurt. Het resultaat is een toename van onze motivatie voor verandering.
- Woede vermindert geweld
Hoewel boosheid vaak voorafgaat aan fysiek geweld, kan het ook dienen om het te verminderen. Het is als een bemiddelaar, een instrument waarmee we gevoelens van onrechtvaardigheid of de behoefte om een situatie op te lossen uiten zonder direct in geweld te springen.
Woede wordt ervaren als een van de moeilijkste emoties om te beheersen, dus je moet voorzichtig zijn. Maar misschien is het juist deze repressie die we erop uitoefenen, waardoor we eerder geneigd zijn om ongecontroleerd te reageren.
door Jasmijn murga