Het experiment dat je hieronder gaat zien, zal je zeker doen nadenken over veel gedragingen die in de samenleving voorkomen en dat alle mensen doen zonder echt te weten waarom, door een schaapachtige houding aan te nemen. In de video die je hieronder ziet, wordt het op een algemene manier uitgelegd.
Ze noemden dit experiment "Het paradigma van de 5 apen." Als je het niet begrijpt, zal ik het hieronder duidelijker uitleggen.
[Mashshare]Wanneer we het concept van "paradigma" gebruiken, verwijzen we naar een medium of model dat ons zal helpen om een specifieke situatie of gedrag te verklaren. Bovendien krijgt deze term sindsdien een groot belang op het gebied van de psychologie het is in staat ons te laten inzien hoe we in staat zijn om ideeën als waar of onwaar te accepteren zonder eraan te hebben getwijfeld.
In de paradigma van de 5 apen We zien een situatie die vrij eenvoudig kan zijn, maar die enkele resultaten en een zeer verontrustende conclusie heeft en die kan worden geëxtrapoleerd naar veel gedragingen in de huidige samenleving.
Vervolgens leg ik dit paradigma van de 5 apen wat gedetailleerder uit voor het geval het je niet duidelijk was geweest met de video.
Laten we ons de volgende situatie voorstellen:
Vijf apen zitten opgesloten in een kooi terwijl ze worden bestudeerd door een groep wetenschappers. In het midden is een grote trap geplaatst met bovenaan een tros bananen. De apen identificeren ze onmiddellijk en willen ze bereiken.
Op het moment dat je het probeert, gooien wetenschappers koud water over wat er op de grond is achtergebleven.
Zodra een tijd van redeneren en assimilatie van omstandigheden door de apen voorbij is, als een van hen probeerde naar boven te gaan om de bananen te halen, pakte de rest hem op en sloeg hem totdat hij stopte met proberen.
Dat is wanneer het echte experiment begint.
Wetenschappers vervangen een van de apen door een andere die nog nooit in die kooi heeft gezeten. Het eerste dat u probeert, is natuurlijk de trap opgaan om de bananen te pakken. Het is op dat moment dat zijn nieuwe metgezellen hem zullen vangen en slaan om dat te voorkomen.
De aap zal niet zo goed weten waarom dit gebeurt, maar zal beginnen te leren dat dit om de een of andere reden niet moet gebeuren.
Dan wordt een nieuwe aap vervangen. Verrassend genoeg neemt de eerste deel aan de slagen, hoewel hij nog steeds niet weet waarom ze de aap sloegen die probeerde de bananen te vangen.
Dit proces wordt beetje bij beetje herhaald totdat slechts één aap ongesubstitueerd blijft.
Ten slotte wordt ook deze laatste aap vervangen. We blijven dus zitten met de volgende situatie: We hebben een groep van 5 apen die, hoewel ze nog nooit een koud bad hebben gekregen als straf voor het plukken van de bananen, doen alsof ze dat wel hebben gedaan.
Als je een van deze apen naar zijn gedrag zou kunnen vragen, zou je waarschijnlijk een antwoord krijgen als: Ik weet het niet ... het is de manier waarop dingen altijd zijn gedaan.
We denken misschien dat dit experiment geïsoleerd is en niets met ons te maken heeft, maar we hebben het mis. Met dit experiment Er werd aangetoond dat de apen in feite leefden met een overgedragen angst, maar dat ze het nooit hadden geweten.
Vaak aanvaarden we veel feiten zonder ze in twijfel te trekken, simpelweg omdat ze ons hele leven zo zijn gedaan. Als die apen even hadden kunnen stoppen en nadenken over wat er aan de hand was, hadden ze het misschien gewaagd om opnieuw een banaan te plukken.
Hoe is het concept van paradigma toegepast in het vorige geval?
Verklaar twee gevallen uit het persoonlijke of professionele leven, waarin mensen zich gedragen als apen?
Hoe doorbreek je een paradigma?
Hoe is het concept van paradigma toegepast in het vorige geval?
Verklaar twee gevallen uit het persoonlijke of professionele leven, waarin mensen zich gedragen als apen?
Hoe doorbreek je een paradigma?
In de stad Tuluá, een tussenstad van 200 duizend inwoners, het lid van een lokale band die deelnam aan een band uit Manizales (400 duizend inwoners), waarmee hij de kans kreeg om deel te nemen aan een show in Rock Al Parque in Bogotá , bracht naar deze stad het paradigma dat rock / metal-evenementen precies zo moesten plaatsvinden als ze in die stad of mediaregio (Armenië en Pereira) werden ontwikkeld; dat wil zeggen, evenementen van één genre en dat het ook niet logisch was om een evenement te houden met alleen lokale bands, waarvoor een algemeen erkende kartelband nodig is om het publiek te kunnen overtuigen dat wat lokaal in deze stad wordt gedaan is van niveau, dat wil zeggen, bijna te bedelen bij de roem van een derde partij, de acceptatie van de plaatselijke artiest of muzikant, zonder hem toe te staan zelf te onderzoeken of de inspanning van zijn muziek de moeite waard is of op zijn minst acceptatie heeft. Welnu, onder dit sofisme begonnen ze evenementen te organiseren met bands die in feite een brede nationale en zelfs buitenlandse erkenning hadden, onder het argument dat 'de meest extreme verkoopt' (Underthreat, Maze of Torment, Torture Squad), en het resultaat voorbij een paar jaar was de creatie van een publiek dat geen aandacht meer schonk aan de lokale artiest, en op zijn beurt veroorzaakte dat de lokale muzikant enigszins geïntimideerd raakte om op zijn minst de moeite te nemen om hun eigen muziek te componeren. eerbetoon; Zoals verwacht, door doelen of referenties op te leggen uit een scène die duidelijk veel geavanceerder was (conservatoriummusici, universiteitsprofessionals, enz.) Met betrekking tot een meer empirische scène, veroorzaakte dit het verdwijnen van veel lokale acts en een omgeving waarin de heersende wet van minste inspanning en individuele nederlaag. Op hun beurt, metaforisch voor het paradigma van de 12 apen, zijn in dit geval de kooi de sociale netwerken van waaruit de 'geïndoctrineerde apen' aan dit sofisme een 'stok' geven aan degenen die ook hun eigen initiatieven durven te nemen, om muzikale projecten of evenementen op te zetten die niet de 'gevestigde' smaak zijn, voor wat zij beschouwen als representatief voor het collectieve gevoel.
Dit experiment is erg nuttig om mensen te laten begrijpen dat religies, in plaats van enig voordeel te bieden, alleen problemen veroorzaken, in de Mexicaanse staat Tabasco is de overgrote meerderheid van de mensen erg arm, hoewel er in Latijns-Amerika en Mexico armoede heerst. armoede in Tabasco omdat de mensen hier erg beschermd zijn tegen "god", ze denken dat arm zijn een deugd is. Het is heel triest dat mensen blind worden voor iets waarvan we niet weten of het bestaat of niet, en ze laten hun leven en geluk over aan wat slechts een fantasie is, in plaats van zich voor te bereiden om hun doelen te bereiken.