Levenscyclus van een computer - fabricage en ontwerp, gebruik en verwijdering

Veel mensen zijn zich er niet van bewust dat computers ook een levenscyclus hebben, vanaf het moment dat de materialen worden verkregen tot de productie van de elementen die nodig zijn voor hun constructie; het ontwerp of de montage van de computer, het gebruik ervan en de daaropvolgende verwijdering.

Vanwege de belang van vervuiling door elektronische materialenHet is niet alleen belangrijk om de levenscyclus van een computer te kennen; maar geef ook details over elk van de fasen en maak mensen bewust van recycling.

Fasen of stadia van de levenscyclus van een computer

De fasen of stadia van de cyclus zijn degene die we eerder noemden, dat wil zeggen: het verkrijgen van materialen, de productie van elementen en het ontwerp, het gebruik en uiteindelijk de verwijdering. Elk van hen heeft zijn eigen significante kenmerken, die we hieronder zullen zien.

Materiaal verkrijgen

Dit proces wordt uitgevoerd door die bedrijven of bedrijven die zich toeleggen op het verkrijgen van materialen en het delicate proces dat nodig is om ze voor de handel voor te bereiden.

Later wordt het naar de fabrieken gestuurd waar de elementen worden gebouwd die bij het ontwerp van de computer zullen worden gebruikt, zoals processors, moederbord, onder andere. Omdat ze materialen hebben zoals kunststof, ijzer, aluminium, glas, koper en silicium.

Component productie en ontwerp

Voor de fabricage van de componenten waaruit de computer bestaat, zijn de bovengenoemde materialen nodig, bijvoorbeeld:

• Koper wordt normaal gesproken gebruikt als geleider van elektriciteit, dus het wordt meestal zowel op het moederbord van de computer als in de bekabeling gebruikt. Daarnaast zijn ook de microchips, geïntegreerde schakelingen en koellichamen van dit materiaal gemaakt.
• Silicium is op zijn beurt ook een van de belangrijkste, aangezien het een halfgeleider is die hoge temperaturen ondersteunt. Dit is een van de meest voorkomende materialen en wordt ook gebruikt voor computerchips en geïntegreerde schakelingen.
• Kunststoffen zouden de meest gebruikte materialen voor de computer zijn, aangezien de meeste componenten deze gebruiken. Onder hen is een van de meest gebruikte acrinotril-butadieen-styreen thermoplastisch.

Normaal gesproken is er voor elk onderdeel een ander bedrijf of bedrijf, omdat men bijvoorbeeld verantwoordelijk kan zijn voor de fabricage van de moederborden; terwijl een ander de processors vervaardigt.

Nadat elk bedrijf verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van de componenten, worden ze naar het bedrijf gestuurd dat verantwoordelijk is voor het assembleren en ontwerpen van de computer. Het ontwerp zelf is gemiddeld over twee tot drie jaar.

De verontrustende gegevens die zijn gevonden volgens een studie van deze fase van de levenscyclus van een computer zijn:

• Ingenieurs en fabrikanten zijn zich niet erg bewust van de schade van materialen in de omgeving; apart is er geen "toxicologische begeleiding" geschikt.
• Vrouwen die bij de fabricage van componenten werken, hebben meer kans op een miskraam, met name 40% meer dan andere werknemers.
• Het gebruik van water is een van de zwakke punten van technologiebedrijven, aangezien zij degenen zijn die het meest gebruiken (meer dan een biljoen gallons per jaar in de productie van halfgeleiders in de Verenigde Staten) en die op hun beurt enorm moeten investeren in schoonmaak vervuilde oliën en wateren.

Dit betekent dat bedrijven die zich toeleggen op de technologiesector, moeten hiervan op de hoogte zijn en het vinden van een manier om zo'n belangrijke natuurlijke hulpbron als water niet te verspillen, en zich zorgen te maken over de schade die wordt veroorzaakt door de gebruikte materialen voor de werknemers en het milieu.

Op dezelfde manier moeten de regelgevers van elk land ze in de gaten houden, want hoewel technologie buitengewoon gunstig is geweest voor de mensheid, heeft het ook zijn nadelen en moet er een manier worden gevonden om een ​​evenwicht te bereiken, aangezien alleen wij een planeet hebben en we moeten ervoor zorgen.

Computergebruik en ontwerp

Zodra de computer klaar is om te verkopen, beginnen consumenten ze in winkels te kopen en naar huis, bedrijf, bedrijf of kantoor te brengen. Daar is de gemiddelde levensduur ongeveer drie jaar, zonder rekening te houden met de armste sociale sectoren en onderontwikkelde landen, waar de periode doorgaans langer is.

De gebruikstijd is echter in de meeste gevallen relatief kort; wat een grotere hoeveelheid afval betekent. Het is duidelijk dat bedrijven van tijd tot tijd meer producten moeten verkopen of betere technologieën moeten aanbieden, maar met het tempo dat we de afgelopen jaren hebben gevorderd, hebben we grote schade aan het milieu toegebracht en dit zou ons aanzienlijk kunnen schaden als er niets aan wordt gedaan.

La elektronisch schroot Het is het laatste deel van de levenscyclus van een computer, aangezien ze op stortplaatsen terechtkomen, een plek waar materialen schade aanrichten aan het milieu als ze niet correct worden behandeld. Omdat bijvoorbeeld door het verbranden van de metalen omhulling een grote hoeveelheid gifstoffen in de lucht vrijkomt; terwijl een deel van de chemicaliën en stoffen die bij de vervaardiging van componenten worden gebruikt, in de grond kunnen uitlogen en zo in het grondwater terecht kunnen komen.

We hopen dat dit bericht onze lezers wakker heeft gemaakt en dat ze zich bewust zijn van het gevaar dat het weggooien van een computer of een ander technologisch apparaat kan opleveren zonder een eerlijk proces. We moeten echter allemaal samenkomen om wet- en regelgeving op te stellen die ons in staat stelt te genieten van technologie en tegelijkertijd zorg te dragen voor de planeet.