Weet je wie Nezahualcoyotl is? Misschien klinkt de naam je bekend in de oren of misschien niet, maar vandaag, als je zijn zinnen leest, weten we wel dat je voelt dat er voor altijd iets in je is veranderd. Hij stond bekend als de dichterskoning. Hij was een man die regeerde (tlatoani) van Texcoco, tegenwoordig onderdeel van de staat Mexico. Hij was een architect, krijger en academicus van die tijd en zijn moedertaal was Nahuatl. Hij is geboren in Texcoco. In 1402 en hij stierf in 1472… stel je voor hoe belangrijk zijn reflecties waren die tot op de dag van vandaag voortduren. Hij stond ook bekend als de Filosoofkoning.
Hij was de zoon van prinses Matlalcihuatzin, dochter van Huitzilíhuitl, koning van de Azteken en tweede leraar van Tenochtitlán. en van Ixtlilxóchitl, zesde meester van de Chichimecas en meester van Texcoco. Bij zijn geboorte heette hij Acolmiztli of Strong Puma, maar de tragische omstandigheden die hij in zijn adolescentie doormaakte, zorgden ervoor dat hij zijn naam veranderde in Nezahualcóyotl of Hungry Coyote.
Op 16-jarige leeftijd werd hij geconfronteerd met de Tepanec-invasie waarbij ze zijn vader en het hele gezin wilden vermoorden om op de troon te blijven. De vader van Nezahualcoyotl vluchtte liever totdat hij de steun van andere stammen vond.
Na vele vervolgingen en doden wilde hij een tijd van pracht en praal creëren in Mexico en een einde maken aan alle tirannie die ze decennialang hadden moeten doorstaan. Na zo'n intens leven Het is niet voor minder dat hij uiteindelijk met papier en pen grote woorden vastlegde die uit zijn hart en geest kwamen.
Vervolgens laten we er een paar achter, want hoewel er honderden jaren zijn verstreken, is het mogelijk dat u zich goed voelt als u ze leest en zelfs dat u ze op uw eigen leven kunt toepassen ... het zijn zinnen vol wijsheid. Sommige zinnen vallen op dat ze van de tijd zijn ... maar dat geeft het nog meer charme!
Nezahualcoyotl-zinnen vol wijsheid die ons vandaag de dag nog steeds dienen om beter te leven
- Leef in vrede, breng het leven in rust door!
- Laat uw hart recht worden: hier zal niemand eeuwig leven.
- Hoe moet mijn hart handelen? Komen we tevergeefs leven, om op aarde te ontkiemen?
- De vogel loopt daarheen, babbelt en zingt, hij komt om het huis van God te zien. Alleen met onze bloemen.
- Ik ben verdrietig geworden, ik treur. Je bent niet langer hier, niet langer, in de regio waar het op de een of andere manier bestaat. U liet ons zonder voorziening op aarde achter. Hierdoor put ik mezelf uit.
- De mooie fazant zingt over de bloemen, zijn lied ontvouwt zich in het binnenste van de wateren. Verschillende rode vogels reageren op hem. De prachtige rode vogel zingt prachtig.
- Ik kijk naar hun gezichten, overal adelaars en tijgers, uit ervaring ken ik de jades, de kostbare armbanden.
- Zullen ze nog een keer komen, zullen ze weer leven? Slechts één keer komen we om, slechts één keer hier op aarde.
- Zelfs als je van jade was gemaakt, zelfs als je daarheen gaat, naar de plaats van het vlezige. We zullen moeten verdwijnen. Niemand zal worden verlaten.
- God, onze Heer, wordt overal aangeroepen, overal wordt hij ook aanbeden. Hij zoekt zijn glorie, zijn roem op aarde. Hij is degene die dingen uitvindt, hij is degene die zichzelf uitvindt.
- Wat van dit leven wordt geleend, dat we het in een oogwenk moeten verlaten zoals anderen het hebben achtergelaten.
- Alles wat waar is (dat een wortel heeft), zeggen ze dat het niet waar is (dat geen wortel heeft).
- Zonder geweld blijft het en bloeit het te midden van zijn boeken en schilderijen, er is de stad Tenochtitlan.
- Om uw kinderen van deze ondeugden en rampen te verlossen, moet u hen van kinds af aan overgeven aan deugd en werken.
- Hoe leef je naast de mensen? Handelt hij onnadenkend, leeft hij, hij die mensen ondersteunt en verheft?
- Als ik nooit stierf, als ik nooit verdween. Daar waar geen dood is, daar waar ze wordt veroverd, mag ik daarheen gaan ...
- Alsof het van goud is gemaakt, als een fijne ketting, als het brede verenkleed van een quetzal, dus waardeer ik je ware lied: ermee ben ik blij.
- Met bloemen schrijf je, schenker van leven. Met kleurrijke liedjes, met duistere liedjes voor degenen die op aarde moeten leven.
- Neem nu je cacao, laat hem al gedronken zijn! Laat de dans plaatsvinden, begin de dialoog van de liedjes! Dit is niet ons huis, we zullen hier niet wonen, je zult toch moeten vertrekken.
- Met gretigheid die ik wil, verlang ik naar vriendschap, adel, gemeenschap. Met bloemrijke liedjes leef ik.
- Binnen de lucht smeed je je ontwerp. Je besluit het: ben je het zat en verberg je hier je roem en glorie op aarde? Wat besluit je?
- Moet ik op aarde staan? Wat is mijn lot? Ik ben behoeftig, mijn hart lijdt, jij bent gewoon mijn vriend op aarde, hier.
- Hoe moet ik gaan? Zal ik niets achter me laten op aarde? Hoe moet mijn hart handelen? Komen we tevergeefs leven, om op aarde te ontkiemen? Laten we tenminste bloemen achterlaten. Laten we in ieder geval liedjes achterlaten.
- Ben je waar, heb je een wortel? Alleen hij die alle dingen beheerst, de gever van het leven. In dit recht? Is het niet, zoals ze zeggen? Dat onze harten geen pijniging hebben!
- Ik ben Nezahualcóyotl, ik ben de zanger, ik ben een papegaai met een grote kop. Neem nu je bloemen en je waaier mee en begin met ze te dansen!
- Daar waar het op de een of andere manier bestaat. Ik wou dat ik de prinsen kon volgen, breng ze onze bloemen! Kon ik de prachtige liedjes van Tezozomoctzin maar voor mijzelf maken! Uw naam zal nooit vergaan.
- Waar gaan we heen, waar de dood niet bestaat? Meer, hiervoor zal ik huilen leven? Laat uw hart recht worden: hier zal niemand eeuwig leven.
- Kostbare werkelijkheden laten het regenen, jouw geluk komt van jou, gever van leven! Oloreuze bloemen, kostbare bloemen, ik verlangde ernaar, ik had ijdele wijsheid ...
- Mijn bloemen houden niet op, mijn liedjes houden niet op. Ik zing, ik voed ze op, ze verspreiden zich, ze verspreiden zich. Zelfs als de bloemen verwelken en geel worden, worden ze daarheen gedragen, het huis van de vogel met de gouden veren in.
- Breid uw mededogen uit, ik sta aan uw zijde, u bent God. Misschien wil je me vermoorden? Is het waar dat we ons verheugen, dat we op aarde leven?
