Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis geloven niet dat er iets ergs met hen gebeurt. Ze hebben de neiging om onverschillig te staan tegenover sociale relaties en weinig emotionele expressie. Maar dit is voor hen meestal geen probleem, in feite denken ze vurig dat het probleem, anderen het hebben en niet zij. Als u meer wilt weten over schizoïde persoonlijkheidsstoornis, mis dan niet alles wat we u hieronder vertellen.
Wat is een schizoïde stoornis
Wanneer het woord 'persoonlijkheid' wordt toegevoegd aan een stoornis, wordt duidelijk dat de stoornis diepgewortelde gedragspatronen heeft in de manier waarop mensen zichzelf en de wereld waarnemen, zich ermee verhouden en erover denken. Persoonlijkheidskenmerken zijn blijvende patronen van waarnemen van, omgaan met en denken over de omgeving en zichzelf.
Dit wordt tentoongesteld in een breed scala aan sociale en persoonlijke contexten. Een persoonlijkheidsstoornis is een blijvend gedragspatroon en gedrag dat afwijkt van de verwachtingen van de cultuur.
In het geval van een schizoïde persoonlijkheidsstoornis is het een patroon van onverschilligheid ten opzichte van mensen of sociale relaties. Mensen met deze aandoening uiten hun emoties meestal niet en delen hun ervaringen niet.
Normaal gesproken begint deze aandoening in de vroege volwassenheid, de persoon begint afstand te nemen van de mensen om hem heen en zijn gebrek aan emotionele expressie verhindert hem om hechte relaties te hebben. Mensen met een schizoïde stoornis kunnen een volledig normaal leven leiden, maar ze zullen geen zinvolle relaties hebben met anderen.
Het zijn eenzame mensen, dus de banen zonder partners zijn erg goed voor hen en ze vervullen ze perfect. Het is mogelijk dat schizoïde stoornis de opmaat is (hoewel niet in alle gevallen) om in de toekomst aan schizofrenie te lijden, zelfs in zijn mildste vormen. Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis ze hebben contact met de werkelijkheid, tenzij ze schizofrenie ontwikkelen.
Symptomen
De schizoïde persoonlijkheidsstoornis, zoals je hierboven hebt gezien, wordt gekenmerkt door een onthechting van sociale relaties en vertoont weinig emotionele expressie. Het is noodzakelijk om te herkennen wat de meest kenmerkende symptomen zijn om erachter te komen of u of iemand anders aan deze aandoening lijdt.
- Minimale interesse in sociale vrijetijdsbesteding
- Wil of geniet niet van hechte relaties (inclusief familie)
- Is emotioneel afstandelijk
- Vermijd sociale activiteiten
- Hij kiest altijd voor eenzame activiteiten of bijna wanneer hij de gelegenheid heeft
- Weinig of geen interesse in seks met iemand anders
- Je hebt geen hechte relaties tenzij het directe familieleden zijn
- Geeft niet om lof of kritiek van anderen
- Toont emotionele kilheid of onthechting
- Weinig waarneembare stemmingswisselingen
Oorzaken
Het is niet bekend waarom er een schizoïde persoonlijkheidsstoornis bestaat, maar Het vermoeden bestaat dat genetica en de omgeving het ontstaan van deze aandoening beïnvloeden.
Het is mogelijk dat de oorzaak te wijten is aan problemen uit de kindertijd, omdat men geen warme liefde heeft kunnen hebben van ouders of referentiemensen. Een persoon heeft een hoger risico om aan deze aandoening te lijden als er schizofrenen in hun familie zijn.
Voorbeelden van schizoïde persoonlijkheidsstoornis
Een voorbeeld van een persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis is iemand die niet geniet van sociale relaties. Je zult er de voorkeur aan geven om alleen te werken met niemand om je heen, je vermijdt sociale bijeenkomsten door excuses te maken, en je hebt misschien geen stabiele relaties omdat je geen emotioneel of fysiek contact met anderen wilt hebben. Een persoon wordt gezien als een sociaal buitenbeentje en gelooft dat hij beter werkt als hij niet afhankelijk is van iemand anders dan hijzelf. Ze zullen geen goede vrienden hebben.
Ze zullen graag alleen werken, rekenen of computerspelletjes spelen. Sommige banen die ze ook kunnen kiezen, zijn nachtbeveiligers, werken in een bibliotheek of werken in een laboratorium.
Een ander voorbeeld is dat aangezien deze mensen het moeilijk vinden om hun emoties te tonen, ze het vaak moeilijk hebben om zich uit te drukken in sociale situaties. Ze hebben moeite met glimlachen of knikken niet eens in een gesprek als iemand anders tegen hen praat. Ze zijn ook niet in staat om te reageren op de lof of kritiek van anderen, zelfs andere mensen kunnen het gevoel hebben dat ze onverschillig staan tegenover alles wat hen wordt verteld ... het is alsof ze zich geen zorgen maken over wat anderen van hen denken, want dat doen ze echt niet schelen.
Is schizoïde stoornis te genezen?
Als de persoon die aan dit type stoornis lijdt, zich realiseert en echt wil overwinnen, dan: ja je kunt het krijgen. Het is noodzakelijk om te weten dat genetica vatbaar is voor, maar niet veroordeelt. Als een persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis is opgegroeid in een omgeving die beperkt is tot sociale of emotionele stimuli, wil hij daar misschien op een bepaald moment in zijn leven van genieten en zijn manier van zijn veranderen, omdat hij in werkelijkheid een moeilijke situatie heeft. tijd om anderen te zien met stabielere relaties.
Hoewel mensen normaal gesproken niet denken dat ze problemen hebben en zich goed voelen zonder uit hun comfortzone te treden. Er is dus een remedie, maar alleen als de persoon echt toegeeft dat hij een verbetering in zijn interpersoonlijke relaties wil hebben.
Behandeling
Een persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis heeft meestal psychotherapie of gesprekstherapie nodig met een therapeut die ervaring heeft met het behandelen van dit soort persoonlijkheidsstoornissen. Soms kan de therapeut waar nodig aangeven dat de persoon geleidelijk groepssessies ondergaat om meer interpersoonlijk contact met anderen te krijgen. In het begin kan het moeilijk zijn voor de persoon met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis, maar je hebt begeleiding en ondersteuning van de professional nodig. om succesvol door te kunnen stromen in dit deel van de therapie. Het zal een ondersteunende structuur zijn om sociale vaardigheden te verbeteren.
Medicijnen kunnen soms ook worden voorgeschreven om het ongemak en de meer slopende symptomen te verminderen die de persoon in zijn dagelijkse leven kan voelen, zoals symptomen van angst of depressie.