Sociaal-emotionele ontwikkeling omvat het ervaren, uiten en beheersen van de emoties van het kind en het vermogen om positieve en lonende relaties met anderen op te bouwen. Het omvat zowel intrapersoonlijke als interpersoonlijke processen.
De kernkenmerken van emotionele ontwikkeling zijn onder meer het vermogen om iemands eigen gevoelens te identificeren en te begrijpen, emotionele toestanden bij anderen nauwkeurig te lezen en te begrijpen, omgaan met sterke emoties en de uitdrukking ervan op een constructieve manier, het eigen gedrag reguleren, empathie voor anderen ontwikkelen ... en relaties aangaan en onderhouden.
Emoties van baby's
Baby's ervaren, uiten en nemen emoties waar voordat ze ze volledig begrijpen. Door te leren hun emoties te herkennen, te benoemen, te beheren en te communiceren en de emoties van anderen waar te nemen en te proberen te begrijpen, ontwikkelen kinderen vaardigheden die hen verbinden met familie, leeftijdsgenoten, leerkrachten en de gemeenschap.
Deze groeiende capaciteiten helpen jonge kinderen om vaardig te worden in het onderhandelen over steeds complexere sociale interacties, om effectief deel te nemen aan groepsrelaties en activiteiten, en om de vruchten te plukken van sociale steun die cruciaal is voor een gezonde menselijke ontwikkeling en functioneren.
Gezonde sociaal-affectieve ontwikkeling in de kindertijd
Een gezonde sociale en emotionele ontwikkeling van zuigelingen en peuters vindt plaats in een interpersoonlijke context: die van positieve en voortdurende relaties met bekende en zorgzame volwassenen. Jonge kinderen zijn vooral afgestemd op sociale en emotionele prikkels. Zelfs pasgeborenen lijken meer aandacht te besteden aan prikkels die op gezichten lijken.
Ze geven ook de voorkeur aan de stemmen van hun moeders boven de stemmen van andere vrouwen. Door ouderschap ondersteunen volwassenen de eerste ervaringen van baby's met emotionele regulatie. Responsieve zorg helpt baby's om hun emoties nu te reguleren een gevoel van voorspelbaarheid, veiligheid en reactievermogen ontwikkelen in hun sociale omgeving.
Vroege relaties zijn zo belangrijk voor het ontwikkelen van baby's. In de beginjaren zijn stabiele en consistente onderwijsrelaties de sleutel tot gezonde groei, ontwikkeling en leren. Met andere woorden, hoogwaardige relaties vergroten de kans op positieve resultaten voor jonge kinderen. Ervaringen met familieleden en leerkrachten bieden jonge kinderen de kans om via verkenning en voorspelbare interacties te leren over sociale relaties en emoties.
Gerelateerde emotie en cognitie
Emotie en cognitie zijn nauw met elkaar verbonden processen. De neurale mechanismen die ten grondslag liggen aan emotionele regulatie kunnen dezelfde zijn als de onderliggende cognitieve processen. Emotie en cognitie werken samen, het gezamenlijk rapporteren van de indrukken van het kind over het beïnvloeden van situaties en gedrag.
Het meeste leren in de vroege jaren vindt plaats in de context van emotionele ondersteuning. De rijke interpenetraties van emoties en cognities vormen de belangrijkste paranormale scripts voor het leven van elk kind. Samen dragen emotie en cognitie bij aan de processen van aandacht, besluitvorming en leren. Bovendien, cognitieve processen, zoals besluitvorming, worden beïnvloed door emotie.
De hersenstructuren die betrokken zijn bij de neurale circuits van cognitie beïnvloeden emotie en vice versa. Emoties en sociaal gedrag beïnvloeden het vermogen van het jonge kind om vol te houden in doelgerichte activiteiten, zoek hulp wanneer dat nodig is en neem deel aan en profiteer van relaties.
Jonge kinderen die een gezonde sociale, emotionele en gedragsaanpassing vertonen, presteren beter academisch goed op de basisschool.
Interacties met volwassenen
Interacties met volwassenen zijn een frequent en regelmatig onderdeel van het dagelijks leven van baby's. Van baby's tot drie maanden is aangetoond dat ze onderscheid kunnen maken tussen de gezichten van onbekende volwassenen. De bases die interacties met volwassenen en relaties met volwassenen beschrijven, hangen met elkaar samen. In het geheel, ze geven een beeld van een gezonde sociale en emotionele ontwikkeling die is gebaseerd op een ondersteunende sociale omgeving die door volwassenen is gecreëerd.
Kinderen ontwikkelen het vermogen om eerst op volwassenen te reageren door middel van voorspelbare interacties in nauwe relaties met ouders of andere zorgzame volwassenen, zowel thuis als buitenshuis. Kinderen gebruiken en ontwikkelen vaardigheden die ze door hechte relaties hebben geleerd om met minder bekende volwassenen in hun leven om te gaan. Bij interactie met volwassenen, ze leren over sociale en emotionele vaardigheden.
Deze interacties vormen de basis van de relaties die tot stand worden gebracht tussen leerkrachten en kinderen in de klas of thuis en zijn gerelateerd aan het ontwikkelingsstadium van kinderen. De manier waarop leerkrachten omgaan met kinderen vormt de kern van het voor- en vroegschoolse onderwijs.
Relaties met volwassenen
Nauwe relaties met volwassenen die constante zorg verlenen, versterken het vermogen van kinderen om te leren en zich te ontwikkelen. Bovendien vormen relaties met ouders, andere familieleden, verzorgers en leerkrachten de belangrijkste context voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van baby's.
Deze speciale relaties beïnvloeden het opkomende gevoel van eigenwaarde en begrip van anderen. Baby's gebruiken relaties met volwassenen op veel manieren: om ervoor te zorgen dat ze veilig zijn, om angst te verlichten, om te helpen bij het reguleren van emoties en om sociale goedkeuring of aanmoediging. Het aangaan van hechte relaties met volwassenen houdt verband met de emotionele veiligheid van kinderen, het gevoel van zichzelf en het evolutionaire begrip van de wereld om hen heen.
Alles wat tot nu toe is besproken, gaat ook gepaard met de erkenning van de eigen identiteit, het leren van verschillende vaardigheden, de relatie tussen gelijken van kinderen, de ontwikkeling van empathie en assertiviteit om goede interpersoonlijke relaties te onderhouden, emotionele regulering om een goede mentale evenwicht, impulsbeheersing of sociaal begrip ... dit alles zal bijdragen tot een goede sociaal-affectieve ontwikkeling bij kinderen vanaf de vroege kinderjaren, en waar ouders en volwassenen in alles de belangrijkste rol spelen.