Het is waarschijnlijk dat u van mening bent dat de uitvoering van een onderzoeksmethode alleen verband houdt met het wetenschappelijke veld, maar deze algemene overtuiging is volkomen onjuist, aangezien op alle gebieden waarop een onderzoek wordt uitgevoerd, de planning en implementatie van methodische acties, maakt het mogelijk om aan de gestelde doelen te voldoen. De ontwikkeling van een studie is een belangrijk proces, dat de kennisuitbreiding op verschillende gebieden, variërend van wetenschappelijke kwesties tot sociale kwesties. Onderzoeken impliceert de ordelijke en systematische ontwikkeling van een onderzoek naar een fenomeen of feit, volgens een methodologie in overeenstemming met het te bereiken doel.
Al het onderzoek wordt uitgevoerd door de implementatie van een of meer soorten methoden, en het is doorslaggevend voor het succes dat de keuze past bij de kenmerken van het onderzoek. Bij de keuze van de werkmethodologie moet rekening worden gehouden met de aard van de uit te voeren studie en het te bereiken doel, om de meest consistente kenmerken te definiëren die het succes van de studie garanderen, daaruit zijn verschillende soorten methoden afgeleid.
De soorten methoden worden gedefinieerd door rekening te houden met de kenmerken van de uitgevoerde studie, het doel en de aard van de verzamelde gegevens, naast andere belangrijke factoren, en de ontwikkeling van elk van deze methoden is het resultaat van de behoefte aan aanpassing vanuit een methodologie op de uitgevoerde studie, om de uitvoering te garanderen van een studie waarvan de resultaten representatief zijn en consistent met de realiteit rond de ontwikkeling ervan.
Inductieve methode
Wat is de inductieve methode? Iedereen die conclusies trekt maar gebaseerd is op hypothesen en altijd redeneert. Van wat erover kan worden gezegd, is dat het een methode is die gebruikmaakt van bepaalde premissen om tot die conclusie te komen die van algemene aard zal zijn. Daarom wordt het veel gebruikt op wetenschappelijke gebieden. Een voorbeeld?
- Mijn vader zag een zwarte vlieg
- Mijn moeder zag een zwarte vlieg
- Ik zag een zwarte vlieg.
- Het resultaat is dan dat de vliegen zwart zijn. Daar hebben we de essentie of het belangrijkste kenmerk van de inductieve methode en het is dat, gebruikt de premissen om tot een algemene conclusie te komen.
Andere kenmerken van deze methode zijn gebaseerd op onderzoek, uitgaande van concrete feiten, zoals we goed hebben opgemerkt. Hoewel ze meestal op een bepaalde manier flexibel zijn en hun doel is om bepaalde theorieën en hypothesen te ontwikkelen, leent het zich voor experimenten. Om tot een conclusie te komen, wordt het eerst geobserveerd, vervolgens ervaren, geanalyseerd en geïllustreerd.
Het gebruikt het gebruik van redenering om juiste conclusies te trekken over een gebeurtenis, uitgaande van feiten die als geldig worden aanvaard, om conclusies te trekken waarvan de toepassing van algemene aard is, te beginnen met een individuele studie van de feiten. Als resultaat van de uitvoering ervan worden universele conclusies geformuleerd die worden gepostuleerd als wetten, principes of grondslagen van een theorie. Er kunnen vier essentiële stappen worden onderscheiden:
- Observatie van gebeurtenissen en verschijnselen, voor hun registratie en overweging
- Classificatie en studie van de verkregen informatie om de analyse te vergemakkelijken.
- La aanleidinggevende shunt, dat vanuit de feiten de individuele ideeën verenigt, wat resulteert in een generatie van nieuwe paradigma's.
- Contrast, of vergelijking van de resultaten van de analyses.
Deductieve methode
Vanaf het begin kom tot logische conclusies. Het kan variëren van het algemene dat naar de wetten verwijst, tot het specifieke dat de concrete feiten omvat. Dus de conclusie zal binnen het pand zijn. Het kan direct of indirect worden gebruikt. De eerste gebruikt een premisse die niet is getest, terwijl de tweede twee premissen gebruikt, met een universele verklaring en een bepaalde. Een voorbeeld?
- Alle katten zijn dodelijk
- Je huisdier is een kat
- Conclusie: uw huisdier is dodelijk.
Deze deductieve methode is afkomstig van de oude Grieken. Van Aristoteles tot Descartes die het ook ontwikkelden zonder Spinoza of Leibniz te vergeten.
Het is gebaseerd op het gebruik van logisch redeneren om de premissen te evalueren die een proces definiëren. De toepassing van dit type methode hangt samen met de gevolgtrekking van oordelen op basis van universeel aanvaarde postulaten en stellingen, die, hoewel ze niet stilzwijgend hun relatie met onze studie uitdrukken, door de gemeenschappelijke kenmerken te analyseren, een verbindende brug kunnen slaan tussen beide partijen. .
Formeel kan men zeggen dat een aftrek de gevolgde conclusie is van een eindige reeks formules. Bijvoorbeeld:
Laten we eens kijken naar een element A = 1 en een element C = 1. Uitgaande van een deductieve analyse kunnen we vaststellen dat op basis van deze stelling A = C.
stappen:
- Onderzoek naar formules en stellingen die in het algemeen verband houden met het object van onze studie.
- Observatie van het bestudeerde fenomeen en compilatie van gegevens en noodzakelijke informatie.
- Analyse en vergelijking van de theorie met de verzamelde gegevens.
- Genereer aftrekposten op basis van de identificatie van algemene stellingen met bepaalde gebeurtenissen.
Analytische methode
Het bestaat uit versnipperen of verdeel in delen dat alles wat je wilt afrollen. Omdat u op deze manier alle oorzaken ervan beter kunt begrijpen, evenals de effecten, enz. Je moet goed weten wat je moet studeren om beter te begrijpen wat het ons te bieden heeft en verbergt. Het woord analyse komt al uit het Grieks en kan worden vertaald als ontbinden.
- Als iemand wil weten waarom een persoon zich op een bepaalde manier gedraagt, moet hij de smaak, persoonlijkheid, manier van leven en alles wat ertoe kan leiden dat die persoon zich zo gedraagt, onderzoeken en afleiden.
We kunnen dus zeggen dat het belangrijkste kenmerk is om te studeren en ook om te observeren om het einde te bereiken. Maar je moet onthouden dat het open staat om meer kennis te kunnen opdoen. Het is waar dat er fouten kunnen optreden, maar ook conclusies. Je moet dus een beetje wachten om ze volledig te sluiten, zodat je kunt veranderen wanneer we het het minst verwachten. Monsters of tests zijn buitengewoon belangrijk.
Het is een proces van cognitieve aard, dat gewoonlijk zorgvuldig een object van studie beschouwt, waarbij elk van de delen van het geheel afzonderlijk wordt bekeken om ze afzonderlijk te bestuderen. De analytische methode is ontwikkeld met precisie en aandacht voor detail.
Te volgen stappen:
- Observatie: Het bestaat uit de gedetailleerde observatie van het fenomeen, de gebeurtenis of de gebeurtenis die wordt bestudeerd, om er informatie over te verkrijgen, die waardevol is voor het ontwerp van tests en experimenten voor het verzamelen van gegevens.
- Vragen: Het formuleren van vragen over wat er geobserveerd wordt, maakt oriëntering mogelijk en geeft vorm aan de studie. Het omvat de afbakening van de reikwijdte van het onderzoek, rekening houdend met de eerder gemaakte observatie.
- Hypothese: De derde is de fase van het formuleren van een hypothese: door al die vragen die na de observatie opkwamen, te nemen, kan een idee worden opgeworpen dat in algemene zin verklaart wat er wordt waargenomen.
- Experimenteren: het uitvoeren van zorgvuldig doordachte experimenten, gebaseerd op de informatie die in de observatiefase is verzameld, met als doel de opgeworpen hypothese te testen.
- Conclusies: De resultaten van de experimenten worden geanalyseerd en er worden conclusies getrokken, in dit stadium ontdekt de onderzoeker of de opgeworpen hypothese werd bewezen of juist werd verworpen door de resultaten van het onderzoek.
Synthetische methode
Wordt gebruikt om een gebeurtenis te reconstrueren, maar altijd op een specifieke manier, dus het vertrouwt op de meest nauwkeurige informatie. Het wordt het meest gebruikt voor wetenschap, omdat de meest algemene wetten worden eruit gehaald. Een van de belangrijkste kenmerken vinden we dat het is gebouwd op basis van kennis. Omdat het de verschillende onderdelen ervan analyseert en licht geeft.
Het bestaat uit de eenmaking van de verspreide componenten van een studieobject om ze in hun geheel te bestuderen. Door de toepassing ervan is het mogelijk om uitgaande van deze componenten een algemeen en samengevat concept vast te stellen.
- Om een mysterie op te lossen: eerst verzamelen we de aanwijzingen, observeren, bestuderen de casus, de plaats, de mensen, verzamelen we alle verkregen informatie om de conclusie te vinden die het mysterie oplost.
Het doel zal altijd zijn om te verbeteren om op de best mogelijke manier te handelen, op zoek naar de waarheid. Maar ja, met behulp van de synthese of het vermogen om dit alles samen te vatten, dus het zit er ook in, gezond verstand. Hoe gebruiken we het? Eerst observeren we, dan maken we de beschrijving, om plaats te maken voor een onderzoek van elk detail wat we waarnemen. Nadat we het hebben opgesplitst, stellen we het opnieuw samen om tot een conclusie te komen.
Hypothetisch-deductieve methode
Er wordt gezegd van de methode die dwingt om de rationele reflectie met de werkelijkheid. Het heeft dus twee stappen die ervaring vereisen en nog twee die rationeel zijn. Vandaar dat, met dit evenwicht, moet worden opgemerkt dat het een inductief proces volgt dat is gebaseerd op waarneming, maar ook deductief door het stellen van hypothesen. Voorbeeld:
- Observatie: een ziekte die wordt verspreid tussen mensen die dichtbij zijn.
- Hypothese: De infectieroute kan zijn via druppeltjes speeksel.
- Aftrek: de mate van besmetting tussen mensen die dichtbij zijn en speeksel.
- Experiment: Het geval van geïsoleerde mensen met hun tegendeel wordt bestudeerd.
- Verificatie: bevestiging van de hypothese onder de geïnfecteerden.
Het bestaat uit een procedure die vertrekt van enkele beweringen als hypothesen en tracht dergelijke hypothesen te weerleggen of te falsifiëren, en daaruit conclusies te trekken die met de feiten moeten worden geconfronteerd. Deze methode dwingt de wetenschapper om rationele reflectie (door het vormen van hypothesen en deducties) te combineren met de observatie van de werkelijkheid, bekend als het empirische moment.
stappen:
- Net als de andere methoden gaan we uit van de waarneming van een fenomeen.
- Met de informatie die we uit de eerste stap hebben verkregen, gaan we verder met het opstellen van een hypothese om het fenomeen te verklaren.
- Aftrek van de gevolgen of voorstellen, meer elementair dan de hypothese zelf.
- Verificatie van de juistheid van de afgeleide uitspraken door ze te vergelijken met ervaring.
Historisch vergelijkende methode
Deze procedure is gericht op het verduidelijken van culturele verschijnselen, het vaststellen van de gelijkenis tussen hen, wat zich vertaalt in de conclusie van een conclusie over hun genetische verwantschap, dat wil zeggen over hun gemeenschappelijke oorsprong. Dit is een methode die gewoonlijk wordt toegepast op evenementen van sociale aard, en is gebaseerd op een gedetailleerd documentair onderzoek, waarbij het vermogen tot vergelijkende analyse en deductie te allen tijde aanwezig moet zijn.
De fasen of fasen:
- Heuristieken: Wanneer het materiaal is geïdentificeerd en als informatie kan worden gebruikt. Dit bewijs kan afkomstig zijn uit primaire en secundaire bronnen. De voorverkiezingen verwijzen naar historische of juridische documenten. Terwijl de laatste de analyses zijn die wetenschappers of gekwalificeerde mensen van de eerste maken.
- Kritiek: Evalueer de te gebruiken lettertypen. Hier rijzen alle nodige vragen.
- Synthese: De aanpak van de onderzoeker met alle informatie om de conclusies te kunnen trekken.
Als je de onderdelen kent, gaat het er niet om ze toe te passen door naar een praktisch voorbeeld te kijken, om ze te begrijpen:
- Vergelijking van sociale processen in de tijd.
- Het traject van het theoretische deel wordt geanalyseerd, wat dient om nieuwe theorieën te lanceren.
- Je kunt de studie op een startend bedrijf zetten, op een cultureel evenement uit het verleden en de veranderingen door de jaren heen noteren.
Dialectische methode
Het is gebaseerd op de overweging van de percepties met betrekking tot een gebeurtenis, om kritisch te evalueren welke het beste passen bij de beschrijving van het werkelijke fenomeen. synthese van een concept. Deze methode wordt gekenmerkt door haar universaliteit, omdat ze in het algemeen toepasbaar is op alle wetenschappen en op alle onderzoeksprocessen.
Op een meer schematische manier, de dialectiek als het discours waarin een concept dat als echt wordt aanvaard, wordt gecontrasteerd, opgevat als tesis; en een voorbeeld van de problemen en tegenstrijdigheden, begrepen als antithese. Uit deze confrontatie ontstaat, in een derde concept synthese, een oplossing of een nieuw begrip van het probleem.
Aangenomen wordt dat in deze procedure het proefschrift op de proef wordt gesteld door argumenten van tegenstrijdige aard, en als resultaat ontstaat een nieuw paradigma waarbij beide partijen betrokken waren.
De drie belangrijkste onderdelen van de dialectische methode zijn:
- Het proefschrift: Vanwaar er een benadering van het concept is.
- De antithese: Het tegenovergestelde idee van wat wordt voorgesteld
- Synthese: De combinatie van de eerste twee en staat bekend als de resolutie.
Een van de eenvoudigste voorbeelden die we in dit type methode kunnen geven, is het gezicht en het kruis van het leven dat we leiden. Omdat zowel het goede als het slechte een directe relatie hebben.
Kenmerken van een methode
Het woord methode komt uit het Grieks "Methodos", wat letterlijk vertaald wordt als: pad of weg, vandaar de betekenis ervan, verwijzend naar het middel dat leidt tot het bereiken van een doel. In algemene termen kunnen we zeggen dat een methode wordt gekenmerkt door de volgende factoren:
- Het ontwikkelt zich rond welomschreven doelstellingen.
- Ordelijke acties voeren de boventoon, en geen ervan opereert op zichzelf, aangezien elk onderdeel is van een planning, bedoeld om uiteindelijk een groter resultaat te genereren.
- Probeert kennis te verwerven met betrekking tot verschijnselen, gebeurtenissen of situaties van welke aard dan ook.
- Het omvat mechanismen voor het verzamelen van informatie (gegevens) die zijn aangepast aan het type onderzoek dat wordt uitgevoerd. Bij het verkrijgen van informatie van humanistische aard zou het bijvoorbeeld ongepast zijn om de wiskundige formulering van verschijnselen te kiezen, om deze reden is er een neiging om te kiezen voor het uitvoeren van enquêtes of een kwalitatief hulpmiddel.
- Het heeft een uitvoeringstijd, die een bepalend element is in de planning van het proces.
- De activiteiten om de gestelde doelen te bereiken, worden uitgevoerd in een bepaalde periode.
- De soorten methoden overwegen de realisatie van twee soorten analyses, en zijn afhankelijk van de omstandigheden van het onderzoek dat wordt uitgevoerd.
- Dit analyseproces opteert voor het formuleren van conclusies, die het mogelijk maken de geëvalueerde verschijnselen te karakteriseren.