Waarom is lachen zo besmettelijk?

"Het menselijk ras heeft een echt effectief wapen: lachen" Mark Twain

Lachen is een sociale vocalisatie van de mens, Het wordt gekenmerkt door een reeks klinkertonen als korte lettergrepen, elk ongeveer 75 milliseconden lang, zich herhalend met regelmatige intervallen van ongeveer 210 milliseconden.

Het is een krachtig en dominant onderdeel van ons leven, er wordt vaak aangenomen dat het uniek is voor mensen, maar uit Darwins onderzoek is gebleken dat chimpansees en andere apen ook lachen als ze worden gekieteld of tijdens hun spelletjes.. In tegenstelling tot menselijk gelach, ontbreekt het gelach van een chimpansee aan vocale tonen, zijn gelach heeft het geluid van een zaag die hout snijdt.

Lachen heeft een sociale functie, het kan een teken zijn van dominantie / onderwerping of acceptatie / afwijzing, het is ook anders om iemand uit te lachen dan om met iemand te lachen. Lachen is erg gezond, omdat het ons helpt te ontspannen en spanning los te laten en endorfines vrij te maken die een opiaateffect hebben.

Enkele van de meest voorkomende menselijke emoties kunnen zeer besmettelijk zijn, een ervan is huilen, een ander is lachen, Dit zijn spontane emoties waarover we weinig bewuste controle hebben.

In 1962 vond in Tanzania een lachepidemie plaats op een school, die begon met 3 meisjes, het verspreidde zich zo ver dat het internaat moest worden gesloten, omdat de lachaanvallen veranderden in massahysterie, waarna de epidemie uiteenviel. Het verspreidde zich naar andere scholen en het duurde ongeveer twee jaar om volledig te verdwijnen.

Het bewijs van hoe besmettelijk lachen is, is het feit dat televisiekomedieshows op de grappigste momenten lachopnames op de achtergrond gebruiken, omdat is bewezen dat dit de lachreactie van de kijker verhoogt. Men heeft ook gezien dat mensen meer lachen om de bioscoop als andere mensen lachen, dan wanneer ze alleen thuis naar dezelfde film kijken.

Een van de verklaringen voor de besmetting van het lachen is volgens onderzoek van de Aalto University en het Turku PET Research Center in Finland, gepubliceerd in de Proceedings van de National Academy of Sciences, dat sterke emoties de hersenactiviteit van verschillende individuen synchroniseren. Volgens dit onderzoek lokt het observeren van emotionele uitingen bij iemand anders, evenals glimlachen of lachen, een soortgelijke reactie uit bij de toeschouwer, dit is een fundamenteel element voor sociale interacties.Dit is hoe gemeenschappelijke emoties bij de leden van een groep worden gesynchroniseerd.

Evolutionaire theorieën suggereren dat lachen voor onze voorouders een goede manier was om vriendelijkheid of vriendschap te tonen, ook om te laten zien dat het niet de bedoeling was om iemand of een andere groep mensen kwaad te doen, een andere functie was de intentie om erbij te horen. Momenteel heeft lachen nog steeds veel van deze functies, het helpt ook om banden tussen mensen te creëren en gesprekken te bevorderen.

Een studie door onderzoekers van University College (UCL) en Imperial College London, gepubliceerd in de Journal of Neuroscience in 2007, toonde een mogelijk mechanisme voor besmettelijk lachen, concludeerde dat positieve geluiden zoals lachen een reactie uitlokken in het hersengebied van de luisteraar die wordt geactiveerd door te glimlachen, om de gezichtsspieren voor te bereiden op lachen.

Een andere verklaring voor aanstekelijk lachen zijn spiegelneuronen, die verantwoordelijk zijn voor het activeren en herhalen van ontvangen stimuli die aangenaam zijn, dankzij hen voelen we empathie voor anderen,