Misschien trekt u elke dag van uw leven conclusies en weet u niet eens dat u het doet. Het is normaal. Inferenties zijn denkprocessen die bijna zonder het te beseffen worden uitgevoerd en zo ze zijn voornamelijk gebaseerd op het trekken van conclusies over wat wordt gezien en wat wordt beredeneerd. Maar hoe werkt een gevolgtrekking precies?
Wat is een gevolgtrekking
Inferenties zijn conclusies die worden getrokken op basis van bewijs en redenering. Cognitief psychologen gebruiken computermodellen om conclusies te trekken (conclusies te trekken) over mentale processen.
Inferenties ontbreken stukjes informatie die een individu invult door middel van voorkennis of door eerdere theorieën of overtuigingen. Als iemand bijvoorbeeld een kamer binnenloopt en ziet dat digitale klokken knipperen, u kunt ‘concluderen’ dat er een recente stroomstoring moet zijn geweest. Daarom is een gevolgtrekking een proces waarbij conclusies worden getrokken op basis van het bewijsmateriaal. Op basis van enig bewijs of een "premisse" wordt een conclusie getrokken. Voorbeelden:
- Uitgangspunt: Volgens het nieuws is er 90% kans op regen. Hieruit wordt afgeleid: Het is een goed idee om met een paraplu op pad te gaan.
- Uitgangspunt: Mijn keel doet pijn en mijn neus loopt. Hieruit wordt afgeleid: Ik ben misschien verkouden.
- Uitgangspunt: Druiven zijn giftig voor alle honden. Hieruit wordt afgeleid: Je kunt mijn hond maar beter geen druiven geven.
Er zijn ook slechte gevolgtrekkingen, of gevolgtrekkingen die overtuigend kunnen lijken en bij latere inspectie misleidend zijn. Bijvoorbeeld:
- Uitgangspunt: Volgens het nieuws is er 90% kans op regen. U mag niet concluderen: Er is 10% kans dat het niet regent. Waarom? Met 90% kans op regen is het heel goed mogelijk dat het gaat regenen.
- Uitgangspunt: Mijn keel doet pijn en mijn neus loopt. U mag niet concluderen: Ik moet antibiotica nemen. Waarom? Antibiotica mogen alleen worden gebruikt als u een ernstige ziekte heeft, en ze werken meestal sowieso niet bij verkoudheid.
- Uitgangspunt: Druiven zijn giftig voor alle honden. U mag niet concluderen: Honden mogen geen fruit eten. Waarom? Appels en bananen kunnen uw hond voorzien van essentiële voeding voor uw hond.
De kracht van het argument hangt volledig af van twee dingen: de nauwkeurigheid van het bewijs en de kracht van de gevolgtrekkingen. Als je sterke bewijzen hebt en geldige conclusies trekt, is je argument compleet.
Inferentietypen
Om de gevolgtrekkingen beter te begrijpen, is het nodig om te differentiëren welke typen er bestaan. Er zijn twee basistypen gevolgtrekkingen die u moet begrijpen:
Aftrek of deductieve gevolgtrekking
Dit type gevolgtrekking is gebaseerd op logische zekerheid en vertrekt van een algemeen principe en leidt vervolgens iets af over specifieke gevallen. Voorbeeld: 'Druiven zijn giftig voor alle honden. ' Hierdoor kunt u minder giftige dan giftige voor uw hond zijn.
Als de premisse waar is, moet de conclusie waar zijn. Er is geen andere mogelijkheid. Houd er echter rekening mee dat dit u niet echt iets nieuws vertelt: als er eenmaal staat 'druiven zijn giftig voor alle honden', weet u al dat druiven giftig zijn voor uw specifieke hond. Aftrek heeft het voordeel van zekerheid, maar het genereert geen nieuwe kennis.
Inductie of inductieve gevolgtrekking
Dit type gevolgtrekking is een op waarschijnlijkheid gebaseerde gevolgtrekking. Het begint meestal met specifieke informatie en leidt vervolgens het meer algemene principe af. Voorbeeld: 'De afgelopen twee jaar is Lucia elke dag om 8 uur' s ochtends wakker geworden. ' Hieruit kun je afleiden dat Lucia vandaag waarschijnlijk ook 's ochtends wakker wordt. Je hebt waarschijnlijk gelijk, en het is een redelijke conclusie, maar het is niet veilig. Morgen zou de eerste dag kunnen zijn dat Lucia besluit nog wat te gaan slapen. Ondanks deze onzekerheid Inductie biedt de mogelijkheid om toekomstige gebeurtenissen te voorspellen en nieuwe inzichten te creëren.
Zijn gevolgtrekkingen hetzelfde als observatie?
Een gevolgtrekking begint vanuit een premisse (zoals bewijs) en gaat er dan verder uit. Maar wat gebeurt er als je het bewijs alleen voor jezelf ziet? Moet u dan conclusies trekken? Het lijkt misschien dat gevolgtrekking en observatie twee heel verschillende processen zijn, natuurlijk gerelateerd, maar heel verschillend. Maar in feite is het niet zo eenvoudig om ze van elkaar te scheiden.
voorbeeld: 'Ik zag Luis laatst naar de supermarkt gaan.' Dit is een directe observatie. Het lijkt geen enkele gevolgtrekking te impliceren. Maar als je goed en sceptisch kijkt, zul je zien dat het veel gevolgtrekkingen bevat: wat zie je echt? 'Ik zag laatst iemand die op Luis leek, de supermarkt binnenlopen.'
Wellicht heeft u een fout gemaakt! Het is gemakkelijk om mensen op straat te verwarren met de mensen die je kent, dus je kunt er niet helemaal zeker van zijn dat je hebt gezien wat je denkt te zien. De persoon kan zelfs een andere persoon zijn of je raakt volledig in de war.
Dit is niet iets waar u zich echt zorgen over hoeft te maken - 99% van de tijd heeft u gelijk over wat u ziet. Het punt is dat waarnemingen nooit 100% betrouwbaar zijn, en dat ze altijd een zekere mate van gevolgtrekking met zich meebrengen. Dit klinkt misschien als een abstracte vraag - we vertrouwen tenslotte op onze zintuigen in het dagelijks leven, en die werken over het algemeen goed. Zou dat niet goed genoeg moeten zijn om naar waarheid te kunnen argumenteren?
Filosofische geschiedenis van waarneming en gevolgtrekkingen
Er is een beroemd verhaal in de filosofie dat zo begint:
Een groot filosoof sprak in een kamer vol met collega's en probeerde in een gesprek zijn conclusie te trekken en te beseffen dat observatie betrouwbaar genoeg is voor de meeste praktische doeleinden. Om zijn punt te illustreren, keek hij eroverheen en zei: 'Kijk, ik zie het raam boven me! Ik zie de glazen panelen, en ik zie de blauwe lucht erdoorheen! Ik hoef niet sceptisch te zijn over dingen die ik met mijn eigen ogen kan zien! ' Maar in feite was het raam een zeer realistisch schilderij.
Het punt is, vertrouw niet te veel op directe observatie: je zintuigen zijn niet altijd betrouwbaar, En zelfs als u denkt dat u directe observaties doet, trekt u feitelijk gevolgtrekkingen, die al dan niet correct kunnen zijn.