A ƙasa, na sake yin wasiƙa da aka buga a cikin mujallar XL Semanal. Ta kasance ta lashe gasar da ake kira "Mafi kyawun wasika na mako".
Ya rubuta shi Aurora MC, daga Vizcaya.
Bayan karanta shi, yana barin dumi mai dumi a cikin rayuwar ku duka. Labari wanda ke nuna tasirin da wasu mutane keyi akanmu saboda kyakkyawan aikinsu. Ina fatan ya bar muku irin wannan abin da ya bar ni.
Ina aiki da Gudanarwa, ina yiwa mutane hidima.
A wannan ranar na tafi cikin sauri kuma tare da mahimmancin yanayin damuwa zuwa ofishin haraji. Ya halarci ni a hankali, tare da haƙuri yana bayyana kowane sashi na wani nau'i wanda yake da wuyar cikewa. Ya wuce lokacin ofis, ya tabbatar na halarci komai.
Kwanaki bayan haka, lokacin da na kawo fom din, Haƙuri kuma cikin ladabi ya sake duba kowane shafi kuma yana bincika kurakurai.
Halinsa balm ne a wurina.
Na sake komawa na uku. Cikin godiya na gaya masa cewa ya sami nasarori da yawa don yin aikinsa, cewa a wancan lokacin halayena suna da fushi, kuma cewa kulawarsa da kyakkyawar kulawa shine ɗayan mafi kyawun abin da ya faru da ni.
Bai gode mani kawai ba. Ya tashi, ya zagaya teburinsa, ya rungume ni. Ya gaya mani cewa kawai na yi masa makon ma. Kuma nayi kuka (Ina kuka sosai).
Ina tunanin aikina a cikin kowane aiki, wanda sau da yawa ya wuce wajibi mai sauƙi. Yin aiki tare da mutane ba abu ne mai sauƙi ba, amma yana ci gaba da ba mu babbar gamsuwa.
Ina kuma aiki a cikin gwamnati mai fuskantar jama'a kuma yana da matukar ta'azantar da karanta labarin. Matsalar shine neman mutane irin ta!
Godiya ga rabawa