11 सर्वात प्रतिनिधी कवींच्या अतियथार्थवादी कविता

माझ्या विमानाला आग लागली, माझ्या वाड्यात राईन वाईन भरली
माझे ब्लॅक लिस्टेचे ज्यू हे माझे स्फटिकासारखे कान आहेत
माझा रॉक देशाच्या रक्षकाला चिरडून टाकण्यासाठी खडकावरुन खाली येत आहे
माझ्या ओपल गपल्यामुळे माझे एअर ग्लाट
माझ्या स्वर्गातील पक्ष्याने माझे काळे फोम केस विसावा घेतला
माझ्या कडकडाटाने लाल टोळांचा पाऊस
माझे उडणारे बेट माझे नीलमणी द्राक्षे
माझ्या वेडा आणि सावध कारने माझ्या वन्य पलंगाला धडक दिली
माझ्या डोळ्यातील कानात पिस्तूल प्रक्षेपित
मेंदूत माझे ट्यूलिप बल्ब
माझे गझल बुलेव्हार्ड्सवरील सिनेमात हरवले
माझे ज्वालामुखीचे फळ सूर्य
माझे लपलेले तलाव हसतात जेथे विचलित झालेले संदेष्टे बुडतात
माझ्या कॅसिसचा पूर माझा फुलपाखरू
माझा निळा धबधबा वसंत birthतुला जन्म देणार्‍या पार्श्वभूमीच्या लाटेसारखा
माझे कोरल रिव्हॉल्व्हर ज्याच्या तोंडाने मला विखुरलेल्या विहिरीसारखे तोंड काढले आहे
ज्या आरशात आपण आपल्या टकटक्यापासून हिंगमिंगबर्डच्या फ्लाइटचा विचार करता त्यासारखे गोठलेले
मी तुझ्यावर प्रेम करतो अशा मम्मीच्या फ्रेम केलेल्या अंतर्वस्त्राच्या कार्यक्रमात हरवले

Myself मला स्वत: ला सांगायचे असे काहीतरी आहे »- फेडरिको गार्सिया लॉर्का

मी स्वत: ला सांगत काहीतरी म्हणायचे आहे
आपल्या तोंडात विरघळणारे शब्द
ज्या पंख अचानक कोट रॅक असतात
जिथे रडते तिथे हात वाढतो
कोणी पुस्तकानुसार आमचे नाव मारतो
पुतळ्याचे डोळे कोणी बाहेर काढले?
ही जीभ जवळपास ठेवली
रडत आहे?

माझ्याकडे काहीतरी सांगायचे आहे जे मी स्वतःला सांगतो
मी बाहेरील पक्ष्यांसह फुगलो
येथे आरशांसारखे पडणारी ओठ
तेथे अंतर भेटतात
हे उत्तर किंवा हे दक्षिणेस डोळा आहे
मी स्वत: भोवती राहतो

मी येथे मांसाच्या नद्या दरम्यान आहे
खुल्या जागेत
काहीतरी सांगण्यासाठी मी स्वतःला सांगतो

कार्लिटोस फकीर - लुईस अ‍ॅरेगॉन

माझा श्वास न लागेपर्यंत लिफ्ट नेहमी खाली येत असे

आणि शिडी नेहमी वर जात असे

या लेकीला काय बोलले जात आहे ते समजत नाही

तो बनावट आहे

मी त्याच्याशी आधीपासूनच प्रेमाबद्दल बोलण्याचे स्वप्न पाहिले आहे

अरे लिपीक

त्याच्या मिशा आणि भुव्यांसह इतके विनोदी

कृत्रिम

मी त्यांना खेचले तेव्हा ओरडले

ते विचित्र आहे

मी काय बघू? हे उदात्त परदेशी

प्रभु मी एक हलकी बाई नाही

ओह कुरुप

सुदैवाने आम्ही

आमच्याकडे पिग्स्किन सूटकेस आहेत

फूलप्रूफ

हे

वीस डॉलर

आणि त्यात एक हजारांचा समावेश आहे

नेहमी समान प्रणाली

किंवा मापन करू नका

किंवा तर्कशास्त्रही नाही

वाईट विषय

मला द्या, अदृश्य ज्योत, थंड तलवार,
तुमचा कायम राग,
हे सर्व संपवण्यासाठी,
अरे कोरडे जग,
अरे जग,
हे सर्व समाप्त करण्यासाठी.

जळत, धूसर, बर्न नसलेल्या बर्न्स,
कंटाळवाणा आणि अग्निमय
राख आणि जिवंत दगड,
किनार्याशिवाय वाळवंट

विशाल आकाश, झेंडा दगड आणि ढग मध्ये बर्न्स,
अंध अपयशी प्रकाश अंतर्गत
निर्जंतुकीकरण खडकांमध्ये.

एकाकीपणाने जळते ज्याने आपल्याला उलगडले,
जळत्या दगडाची जमीन,
गोठलेले आणि तहानलेले मुळे.

जळत, लपलेला रोष,
वेड लागलेली राख,
ते अदृश्य जळते, जळते
जसे सामर्थ्यशाली समुद्राने ढगांना झोकून दिले,
असंतोष आणि दगड फोम सारख्या लाटा.
माझ्या मजेच्या हाडांमध्ये ते जळत आहे;
पोकळ हवेच्या आत जळते,
अदृश्य आणि शुद्ध ओव्हन;
जसा जसा जळतो तसतसा जळतो,
मृत्यू मृत्यू दरम्यान कसा चालू शकतो,
त्याच्याच पावलावर आणि श्वासाने;
तुम्हाला खाऊन टाकणा the्या एकाकीपणाप्रमाणे जळते,
स्वत: मध्ये जळत राहा, अग्नीशिवाय जळत रहा,
प्रतिमेशिवाय एकांत, ओठांशिवाय तहान.
हे सर्व समाप्त करण्यासाठी
अरे कोरडे जग,
हे सर्व समाप्त करण्यासाठी.

«प्लेन» - गिलायम अपोलीनेयर

फ्रेंच, एडर एअर बरोबर तू काय केले?
एक शब्द त्याचा होता, आता काहीच नाही.

त्याने संन्यास घेणार्‍या सदस्यांना लुटले,
फ्रेंच भाषेत नंतर नाव न घेता,
आणि मग आडर कवी होतो आणि त्यांना विमान म्हणतात.

हे पॅरिसमधील लोकांनो, तुम्ही मार्झेलिस आणि ल्योन;
तुम्ही सर्व फ्रेंच नद्या आणि पर्वत,
शहरवासीय आणि आपण देशातील लोक ...
उड्डाण करणार्‍या इन्स्ट्रुमेंटला विमान म्हणतात.

विलोनला मंत्रमुग्ध करणारे गोड शब्द;
येणारे कवी त्यांच्या कवितांमध्ये ठेवतील.

नाही, आपले पंख, अ‍ॅडर, ते निनावी नव्हते
जेव्हा व्याकरणकार त्यांच्यावर प्रभुत्व आले,
हवेशीर न करता विद्वान शब्द खोटा
जिथे जबरदस्तीचे अंतर आणि त्याच्या सोबत असलेली गाढव (एरोपल -केन)
ते जर्मन शब्दासारखे लांब शब्द बनवतात.

एरियलचा कुजबुज आणि आवाज आवश्यक होता
आम्हाला स्वर्गात नेणार्‍या इन्स्ट्रुमेंटला नाव देण्यासाठी.
अंतराळातील पक्षी, ब्रीझचा विलाप
आणि हा एक फ्रेंच शब्द आहे जो आपल्या तोंडून जातो.

विमान! विमान हवेत जाऊ द्या
तो पर्वत ओलांडतो, समुद्र पार करतो
आणि आणखी हरवले.

त्याने इथरमध्ये चिरंतन तावळा काढावा,
पण हे विमानाचे मऊ नाव सेव्ह करू,
त्या जादू टोपणनावाने त्याची पाच कुशल अक्षरे
त्यांच्याकडे हालचाल करणारे आकाश उघडण्याची शक्ती होती.

फ्रेंच, एडर एअर बरोबर तू काय केले?
एक शब्द त्याचा होता, आता काहीच नाही.

"रात्रीच्या दिशेने" - फिलिप सूपॉल्ट

उशीर झालाय

सावलीत आणि वारा मध्ये

रात्रीबरोबर एक आक्रोश वाढतो

मी कोणाचीही प्रतीक्षा करत नाही

कोणालाही नाही

स्मृतीसुद्धा नाही

तास बराच काळ गेला

पण वारा वाहतो असा रडतो

आणि पुढे ढकल

हे पलीकडे असलेल्या ठिकाणाहून येते

स्वप्नांच्या वर

मी कोणाचीही प्रतीक्षा करत नाही

पण इथे रात्र आहे

आगीने मुकुटलेला

सर्व मृतांच्या नजरेतून

मूक

आणि सर्वकाही अदृश्य व्हावे लागले

सर्व काही हरवले

आपल्याला ते पुन्हा शोधावे लागेल

स्वप्नांच्या वर

रात्रीच्या दिशेने.

«रात्री Ant - अँटोनिन आर्टॉड

जस्त काउंटर गटारांमधून जातात,
पुन्हा चंद्रावर पाऊस पडला;
एक विंडो विंडो वर
एक नग्न स्त्री प्रकट.

सूजलेल्या चादरीच्या कातड्यात
ज्यामध्ये त्याने रात्रभर श्वास घेतला
कवीला असे वाटते की त्याचे केस
ते वाढतात आणि गुणाकार करतात.

छतांचा ओबट्युज चेहरा
पसरलेल्या शरीरावर चिंतन करा.

मैदान आणि फरसबंदी दरम्यान
आयुष्य एक खोल पेटीन्स आहे.

कवी, तुला कशाची चिंता आहे
त्याचा चंद्राशी काही संबंध नाही;
पाऊस चांगला आहे,
पोट ठीक आहे.

चष्मा भरलेले पहा
पृथ्वीच्या काउंटरवर
आयुष्य रिकामे आहे,
डोके लांब आहे.

कुठेतरी एखादा कवी विचार करतो.

आम्हाला चंद्राची गरज नाही
डोके मोठे आहे,
जग गर्दी आहे.

प्रत्येक खोलीत
जग थरथर कापत आहे,
आयुष्य काहीतरी begets
ते कमाल मर्यादेच्या दिशेने चढते.

ताशांचा एक डेक हवेत तरंगतो
चष्मा सुमारे;
वाइन धूर, काचेचा धूर
आणि संध्याकाळी पाईप्स.

कमाल मर्यादेच्या तिरकस कोनात
थरथरणा .्या सर्व खोल्यांचे
सागरी धुके जमा होतात
वाईटरित्या बांधलेल्या स्वप्नांची

कारण येथे जीवनावर प्रश्नचिन्ह आहे
आणि विचार पोट;
बाटल्या कवटीला भिडतात
हवाई विधानसभेचे.

शब्द स्वप्नातून उगवते
फुलासारखे किंवा काचेसारखे
आकार आणि धूर पूर्ण.

काच आणि पोट एकमेकांना भिडतात:
जीवन स्पष्ट आहे
विट्रीफाइड कवट्या वर.

कवींचा अग्निपरीक्षा
हिरव्या बाईसभोवती जमतात,
शून्य फिरकी.

आयुष्य विचारातून जाते
केसाळ कवीचे.

Ban शहरी देखावा »- ऑलिव्हरो गिरोंडो

ते भूगर्भातून आले आहे का?
तो आकाशातून आला?
मी आवाजात होतो
जखमी,
गंभीररित्या जखमी,
अजूनही,
शांत,
संध्याकाळच्या आधी गुडघे टेकले,
अपरिहार्य करण्यापूर्वी,
संलग्न नसा
घाबरणे
डांबराला,
त्यांच्या घसरलेल्या कपड्यांसह,
त्याच्या पवित्र डोळ्यांनी,
सर्व, सर्व नग्न,
जवळजवळ निळा, इतका पांढरा.
ते एका घोड्याबद्दल बोलत होते.
मला वाटते की ती एक देवदूत होती.

«शेस »- अलेजांद्रा पिझर्निक

रात्र तार्‍यांसह पसरली
माझ्याकडे बघून आश्चर्यचकित झाले
हवेचा तिरस्कार होतो
त्याचा चेहरा सुशोभित केला
संगीतासह.

लवकरच आम्ही जाऊ
आर्केन स्वप्न
माझ्या स्मितचा पूर्वज
जग हागार्ड आहे
आणि तेथे एक कुलूप आहे परंतु कळा नाहीत
तेथे भीती आहे पण अश्रू नाही.

मी स्वत: काय करावे?
कारण मी काय आहे ते तुझे देणे लागतो
पण मला उद्या नाही
कारण तू ...
रात्री त्रास होतो.

आतापर्यंत चळवळीच्या सर्वात लोकप्रिय लेखकांच्या अतुलनीय कविता आल्या आहेत, म्हणून आम्ही आशा करतो की आपण त्यांना दर्शविण्यासाठी आम्ही त्यांना गोळा करण्यासाठी जितका आनंद लुटला तितका आपण त्यांचा आनंद घ्याल. आपल्याकडे काही प्रश्न किंवा योगदान असल्यास, खाली टिप्पणी बॉक्स वापरण्याचे लक्षात ठेवा; आपल्या सोशल नेटवर्क्सवर ही एंट्री सामायिक करण्यासाठी आम्ही आपल्याला आमंत्रित करतो त्याच प्रकारे, कारण कदाचित आपल्याला एखादा मित्र असू शकेल ज्याला अतिरेकवादी कविता आवडतात आणि तरीही आपल्याला ते माहित नाही.