मान्यताप्राप्त दादावादी कवितांचे संकलन

XNUMX व्या शतकाच्या सुरूवातीस "दादावाद" नावाच्या चळवळीत दादावादी कविता ही कलात्मक अभिव्यक्ती आहेत, ह्यूगो बॉलचे आभार मानतात, ट्रिस्टान त्झारा यांच्याबरोबर.

या कविता त्या चळवळीवर नियंत्रण ठेवणारे आधारस्तंभ आहेत, म्हणजे ती इतरांच्या अभिव्यक्तीतून वैशिष्ट्यीकृत आहेत; ज्यामध्ये आम्हाला पोजिव्हिव्हिझम, इतरांमधील बुर्जुआ कलाकारांच्या "उपहास" आढळतात. दुसरीकडे कलाकार देखील अशा प्रतिमांचा वापर करतात ज्यांना असे दिसते की संपूर्णपणे कवीला काय सांगायचे आहे ते व्यक्त करण्याचे उद्दीष्ट त्यांनी एकंदरीत सिद्ध केले नाही.

दादा धर्माच्या उत्तम कविता

दादा धर्माचे बरेच कवी आहेत, जसे की ह्यूगो बॉल, ट्रिस्टन त्झारा, आंद्रे ब्रेटन, जीन आर्प, फ्रान्सिस पिकाबिया, लुईस अ‍ॅरगॉन, कर्ट श्विटर्स, फिलिप सूपॉल्ट, इतर. ज्यांनी त्या काळात अद्भुत कविता लिहिल्या आहेत, त्यांची बदनामी होते आणि आजही ते चळवळीतील रसिकांसाठी लोकप्रिय आहेत; पुरातनतेच्या कलात्मक अभिव्यक्तींच्या अभ्यासाचे ऑब्जेक्ट असण्याव्यतिरिक्त.

1. ह्यूगो बॉल द्वारे "सूर्य"

मुलाची कार्ट माझ्या पापण्यांमध्ये फिरते.
माझ्या पापण्यांमध्ये एक पुडल असलेला माणूस आहे.
झाडांचा एक गट आकाशातून साप आणि हिसांच्या गठ्ठ्यात रूपांतरित करतो.
दगड बोलतो. हिरव्या आगीत झाडे. फ्लोटिंग बेटे.
समुद्राच्या तळाशी असणा she्या टरफले आणि माशाचे डोके थरथरणे आणि चमकणे.

माझे पाय क्षितिजावर पसरतात. फ्लोट तयार करतो
खूप दुर. टॉवरसारखे क्षितिजेवर माझे बूट टॉवर
बुडणा city्या शहराचे. मी राक्षस गोल्यथ आहे. मी बकरी चीज पचवितो.
मी एक मोठा वासरू आहे. हिरव्या गवत अर्चिन मला वास घेतात.
गवत माझ्या पोटात साबेर आणि पूल आणि हिरव्या इंद्रधनुष्य पसरविते.

माझे कान राक्षस गुलाबी रंगाचे गोले आहेत, रुंद आहेत. माझे शरीर फुगले
आत कैद केलेले आवाज सह.
मला धडधड ऐकू येते
मी सूर्याचे लाल संगीत ऐकतो. तो उभा राहतो
डावीकडे. त्यांचे अश्रू जगाच्या रात्रीकडे पडतात.
जेव्हा ते खाली उतरते तेव्हा ते शहर आणि चर्चचे बुरुज चिरडतात
आणि सर्व बागांमध्ये क्रोसकेस आणि हायसिंथने परिपूर्ण आहेत आणि असा आवाज येईल
मुलांचे रणशिंग फुंकतात अशा मूर्खपणाला.

पण हवेत जांभळ्या रंगाचा एक पिवळ्या रंगाचा पिवळा रंग आहे
आणि बाटली हिरवी. स्विईंग, जी केशरी मुट्ठी लांब थ्रेड्समध्ये पकडते,
आणि फांद्यांमधून घिरट्या घालणा bird्या पक्ष्यांच्या गळ्यातील गाणे.
मुलांच्या झेंड्यांची एक अतिशय निविदा मचान.

उद्या सूर्यावर भारी चाके असलेल्या वाहनावर भार पडेल
आणि कॅसपारी आर्ट गॅलरीकडे नेले. काळ्या बैलाचे डोके
एक फुगवटा नाका, एक सपाट नाक आणि रुंदी चालणे, तो पन्नास वाहून नेईल
पिरामिडच्या बांधकामात कार्ट खेचून पांढरे गाढवे चमकत आहेत.
रक्ताच्या रंगाचे अनेक देश गर्दी करतील.
Nannies आणि ओले नर्स,
लिफ्टमध्ये आजारी, स्टिल्टवरील क्रेन, दोन सॅन व्हिटो नर्तक.
एक रेशीम बो टाय आणि एक लाल सुगंध गार्ड असलेला एक माणूस.

मी स्वत: ला धरु शकत नाही: मी आनंदाने भरले आहे. विंडो फ्रेम
ते फुटले. खिडकीतून नाभीपर्यंत बाईसिटरला टांगून ठेवा.
स्वत: ला मदत करू शकत नाही: गुंबदे अवयव गळतीसह फुटत आहेत. मला पाहिजे
नवीन सूर्य निर्माण करा. मला दोघांना एकमेकांशी टक्कर द्यायची आहे
जी झिंब्या घालतात आणि माझ्या महिलेच्या हातात पोहोचतात आम्ही नाहीसे होऊ
आमच्या एकाच पिवळ्या शहराच्या छतावर जांभळ्या बंकमध्ये
बर्फाळ झुडूपात टिश्यू पेपर स्क्रीन सारखे.

२. “वाइल्ड वॉटर” ट्रीस्टन त्झारा

डोळ्याचे भुकेलेले दात
काजळीचे रेशीम
पाऊस उघडा
संपूर्ण वर्ष
नग्न पाणी
रात्रीच्या कपाळावरुन घाम गडद होतो
डोळा त्रिकोणात बंद आहे
त्रिकोण दुसर्‍या त्रिकोणाला समर्थन देतो

कमी वेगाने डोळा
झोपेचे तुकडे करतात
झोपेने भरलेल्या दात दात चबावे

ग्लोच्या परिघावर सुव्यवस्थित आवाज
एक देवदूत आहे
जे गाण्याच्या सुरक्षिततेसाठी लॉक म्हणून काम करते
एक पाइप जो धूम्रपान करण्याच्या डब्यात धूम्रपान करतो
त्याच्या देहात त्याच्या चेह .्यावर किंचाळे उमटले
पाऊस आणि त्याच्या रेखांकनाला कारणीभूत ठरेल
महिला हार म्हणून परिधान करतात
आणि खगोलशास्त्रज्ञांचा आनंद जागृत करते

प्रत्येकजण समुद्राच्या पटांच्या संचासाठी ते घेते
उष्णता आणि निद्रानाशातून मखमली ते रंग देते

त्याचा डोळा फक्त माझ्यासाठी उघडतो
जेव्हा तो दिसतो तेव्हा मला भीती वाटते
आणि मला आदरपूर्वक दुःखात सोडले
तेथेच त्याच्या पोटाचे स्नायू आणि त्याच्या पायात पाय नसलेले पाय
खारट श्वासाच्या प्राण्यांच्या पफमध्ये आढळतात
मी मेघ रचना आणि त्यांचे ध्येय नम्रपणे दूर ठेवतो
सूक्ष्म पाण्यातील ज्वलनशील आणि मऊ करणारे न सापडलेले मांस.

Philipp. फिलिप सूपॉल्टने “रात्रीच्या दिशेने”

उशीर झालाय
सावलीत आणि वारा मध्ये
रात्री एक ओरडत आहे
मी कोणाचीही प्रतीक्षा करत नाही
कोणालाही नाही
स्मृतीसुद्धा नाही
तास बराच काळ गेला
पण तो वारा वाहतो असा ओरड करतो
आणि पुढे ढकल
पलीकडे असलेल्या ठिकाणाहून येते
स्वप्नांच्या वर
मी कोणाचीही प्रतीक्षा करत नाही
पण इथे रात्र आहे
आगीचा मुकुट
सर्व मृतांच्या नजरेतून
शांत
आणि सर्वकाही अदृश्य व्हावे लागले
सर्व काही हरवले
तुम्हाला ते पुन्हा शोधावे लागेल
स्वप्नांच्या वर
रात्रीच्या दिशेने.

And. आंद्रे ब्रेटन यांनी लिहिलेले “स्ट्रॉ सिल्हूट”

मला काही बुडणारे दागिने द्या
दोन घरटे
एक पोनीटेल आणि एक पुतळा
नंतर मला क्षमा कर
मला श्वास घेण्यास वेळ नाही
मी एक जादू आहे
सौर बांधकाम मला येथे ठेवले आहे
आता मला स्वतःला ठार मारले पाहिजे
टेबल ऑर्डर करा
पटकन माझ्या डोक्यावरुन क्लिश्ड मुट्ठी जी आवाज घेऊ लागतो
एक ग्लास जिथे पिवळ्या डोळ्याचा अजजार असतो
भावना देखील उघडते
पण राजकन्या शुद्ध हवेला चिकटून राहिल्या
मला अभिमान हवा आहे
आणि काही चव नसलेले थेंब
फिकट फुलांचे भांडे पुन्हा गरम करण्यासाठी
पाय st्यांच्या पायथ्याशी
निळ्या आकाशातील नक्षत्र चौकात दैवी विचार
अंघोळ करणा of्यांची अभिव्यक्ती म्हणजे लांडगाचा मृत्यू
मला मित्रासाठी घ्या
आग आणि फेरेट्सचा मित्र
तुमच्याकडे खोलवर पाहतो
आपले दु: ख बाहेर काढा
माझे रोझवुड लाकूड आपले केस गात बनवते
एक स्पष्ट आवाज समुद्रकाठ सर्व्ह करते
कटलफिशच्या रोषातून काळा
आणि चिन्हासाठी लाल

Je. जीन अर्प यांनी “देह व रक्ताचे”

देह आणि रक्ताचा लोलक
वर्णमाला खेळा
ढग ड्रॉवर श्वास घेतात.
एक शिडी एक शिडी वर जाते
हात धरून पाठीवर धरला
शिडी बाईला.

जागा लक्षात घेतलेली आहे.
तो यापुढे दुधासारखे झोपत नाही.
जीभ वर स्विंग
एक पवित्र स्मृती
जागा चांगली धुतली आहे.
क्रॉसची नग्नता
अश्रू वर्णन
रक्ताच्या थेंबाचे वर्णन
देह आणि रक्त एक विटंबनात.

आमच्या शतकातील गोंगाट करणारा विमान
हरवलेली तार
तो आम्हाला सांगू लागतो
ज्याने तुम्हाला नाचवून दाखवले
देह आणि रक्तात पिरामिड
त्याच्या शिरोबिंदूवर
कताईच्या उत्कृष्ट सारख्या.

मला तुझे पर्वत द्या,
तुमच्याकडे एक हजाराहून अधिक आहेत.
त्या बदल्यात मी तुला देईन
वारा आणि वारा चीन.
मी तुम्हाला विखुरलेली झाडे देईन
टिपटॉय वर हात

मी तुम्हाला देह आणि रक्ताचा मुकुट देईन
आणि मधाने भरलेली एक मोठी टोपी.
मी तुलाही देईन
माझ्या गार्डनर्सपैकी एक
रात्रंदिवस त्या पाण्याने मला पाणी दिले.

6. लुई अरागॉन यांनी लिहिलेले “गूढ कार्लिटो”

माझा श्वास न लागेपर्यंत लिफ्ट नेहमी खाली येत असे
आणि शिडी नेहमी वर जात असे
या लेकीला काय बोलले जात आहे ते समजत नाही
तो बनावट आहे
मी त्याच्याशी आधीपासूनच प्रेमाबद्दल बोलण्याचे स्वप्न पाहिले आहे
अरे लिपीक
त्याच्या मिशा आणि भुव्यांसह इतके विनोदी
कृत्रिम
मी त्यांना खेचले तेव्हा ओरडले
ते विचित्र आहे
मी काय बघू? हे उदात्त परदेशी
प्रभु मी एक हलकी बाई नाही
ओह कुरुप
सुदैवाने आम्ही
आमच्याकडे पिगस्किन सूटकेस आहेत
मूर्ख
हे
वीस डॉलर
आणि त्यात एक हजारांचा समावेश आहे
नेहमी समान प्रणाली
किंवा मापन करू नका
किंवा तर्कशास्त्र नाही
वाईट विषय

7. «फ्यूनब्रुलिक्युलर गाणे» - विलँड हर्फेल्डे

1. वांट क्वाँटा इच्छित

तिथे माझी काकू बसली आहेत

एफ्राईमने पिगी बँक गिळंकृत केली

तो भटकतो - अय्या -

तेथे बाहेर आणि कोणताही कर देऊ नका.

घामामध्ये भिजलेल्या विटांनी तिची गाढवी मालिश केली

अर्जासह!

सफ्टे विटा रॅट रोटा स्क्व मॉमफॅन्टीज,

म्हातारी काकू, तू काय रडत आहेस?

Oelisante मरण पावला आहे! Oelisante मरण पावला आहे!

स्वर्ग, देव, माझे, वधस्तंभ, संस्कार, अत्यंत क्लेश!

त्याने अद्याप माझ्याकडे पंधरा पन्नास युरो देणे बाकी आहे

Em. एम्मी हेनिंग्जने "काचेच्या विरूद्ध पाऊस पाडला"

एक फूल लाल चमकतो.
थंड हवा माझ्या विरुद्ध उडते.
मी जागे आहे की मेलेले आहे?

एक जग खूप दूर आहे
एक घड्याळ हळूहळू चार वाजते.
आणि किती काळ मला माहित नाही
मी तुझ्या बाह्यात पडलो

आम्ही आशा करतो की हे दादा कविता आम्ही आमच्या वाचकांसाठी आणि नवीन अभ्यागतांसाठी सर्वोत्कृष्ट काही संकलित केल्यामुळे आपल्या आवडीचे आहेत. आपण आपले मत किंवा आपण ठेवलेल्या या चळवळीची कविता सोडू इच्छित असल्यास आपण टिप्पणीद्वारे असे करण्यास मोकळे आहात.