Mam poważny problem. Bardzo poważny problem.
Całe życie miałem zaburzenia odżywiania, ale oficjalnie doszedłem do siebie. Ale widzisz, moja anoreksja nie poprzestała na jedzeniu, ponieważ w zasadzie nie chodziło o jedzenie, chciałem być idealną osobą. Chciałem udowodnić sobie, że jestem silny i potężny, więc wraz z pozbawieniem jedzenia celowo pozbawiam się wody. I ... Pozbawiłem się snu.
Skończyło się na hospitalizacji z powodu anoreksji, a także poważnego odwodnienia. Ale chcę skupić się bardziej na aspekcie braku snu.
Kiedy mówię, że nie spałem, mam na myśli, że spałem maksymalnie 3 godziny na dobę przez około 2,5 roku. Skończyło się na halucynacjach. Rozwinąłem psychozę, ale wywołał ją tylko brak snu. Nie jestem naprawdę psychotyczny.
Znowu zacząłem spać zeszłego lata. Dużo spałem latem, ale właśnie zacząłem studia i bardzo trudno mi wszystko znieść. Całą noc spędzam na nauce (może 3 godziny snu). Myślałem, że pokonałem ten problem, ale teraz zaczynam od nowa.
Czuję się permanentnie zmęczona i chora na całe życie. Czuję, że powinienem być hospitalizowany lub coś w tym rodzaju i zmuszony do spania przez cały rok, a potem obudzić się i ruszyć dalej z życiem. Nie chcę umierać, ale nie mogę już tego znieść.
Potrzebuję pomocy, proszę.
Dziękuj Bogu za twoje życie. Działa cuda. Im trudniejsza staje się ścieżka, tym bardziej twoje siły będą się pomnażać. A im silniejsze będą twoje próby, tym większe będzie BŁOGOSŁAWIEŃSTWO dla ciebie. Nie bądź nieostrożny, wróć do lekarza i poddaj się leczeniu. Zrobiłeś to i wróciłeś do snu. Ale musisz maksymalnie kontrolować swoją codzienną pracę, aby wszystko było zrównoważone i nie straciłeś północy, która ma przespać 8 godzin, nie więcej, nie mniej.
Liczba godzin snu, choć można nią mówić ogólnie, zwykle jest różna dla każdej osoby. Twierdzenie, że to 8 godzin w tak kategoryczny sposób, jest błędem. każdy powinien dostać to, czego potrzebuje. W każdym razie nie jest zaskakujące, że ktoś, kto ma pobożność religijną, zwykle udziela tego typu rad opartych na wierze religijnej, które są bezużyteczne (i zostało to udowodnione).
Czy jesteś śpiący i źle się czujesz? Śpij i daj wszystko inne. To takie proste i pomyślisz, jak rozwiązać pozostałe problemy.
Nic dziwnego, że osoba, która atakuje inną osobę za przekonania religijne, również nie zapewnia prawdziwego rozwiązania.
I chociaż w swoim komentarzu pomieszał swoje przekonania (co również zrobiłeś), miał rację, zalecając powrót na leczenie.
«Jesteś śpiący i źle się czujesz? Śpij i daj wszystko inne. To takie proste, a zastanowisz się, jak rozwiązać pozostałe problemy. »
Chociaż prawdą jest, że spanie 8 godzin nie jest niezbędne dla każdego człowieka, spanie poniżej 4 godzin dziennie może powodować wiele problemów fizycznych, psychicznych i emocjonalnych (i tak, zostało to naukowo udowodnione).
Z drugiej strony pokazuje, że nie rozumiesz źródła problemu i że nigdy nie studiowałeś ani nie rozumiałeś bezsenności, zrozumiesz, że bez względu na to, jak jesteś zmęczony, będziesz mógł zasnąć.
Taka osoba powinna wrócić na terapię psychologiczną w celu radzenia sobie ze stresem i stworzyć rutynę regulującą jej zegar biologiczny.
Chciałbym rozpocząć odpowiedź na Twoje pismo, prosząc, abyś potraktował to jako pierwszy krok do rozwiązania swojego problemu, a nie jako samo rozwiązanie.
Problem zaburzeń snu które zgłaszasz, jak również związane z nimi objawy, muszą zostać dogłębnie zbadane w jednostce specjalizującej się w zaburzeniach snu, w której mogą wykonać badanie zwane polisomnografią, dzięki któremu monitorowane są różne parametry elektrofizjologiczne i opisowa analiza tego, jaki rodzaj zaburzenia jest przenoszony to o śnie. Przyczyny tych zaburzeń są różne i na ich podstawie należy rozważyć sposób leczenia.
Ze względu na szczegóły, które komentujesz w swojej publikacji, zacząłeś mało zasypiać, aby pokazać, że jesteś silny i potężny. Byłoby interesujące odzyskać mechanizmy, których używałeś do oduczania się snu, ponieważ częścią możliwego leczenia byłoby odwrócenie tych mechanizmów. Również, niezbędna jest ocena psychologiczna wiedzieć, jakie aspekty modulują to zaburzenie, na poziomie osobowości i na poziomie czynników środowiskowych. Mówisz, że latem spałeś dobrze i że obecnie ze względu na studia znowu mało spałeś, musielibyśmy ocenić, czy jest to spowodowane brakiem higieny snu (na przykład nieodpowiednimi godzinami nauki), czy też reakcja na sytuację stresową.
Jednym z aspektów, którego nie komentowałeś i który należałoby wziąć pod uwagę, jest to, czy stosujesz jakiekolwiek leczenie farmakologiczne, ponieważ czasami może to być również zaburzenie wzorców snu. Jak widać, istnieje wiele możliwych przyczyn, które mogą być pojedyncze lub wielokrotne, i nie odważyłbym się pokierować Cię na temat tego, czym może być bez dogłębnej oceny. W zakresie leczenia terapia poznawczo-behawioralna wykazała odpowiednie wyniki jako skuteczna metoda leczenia i jest zalecanym modelem terapii dla tych zaburzeń w Wytycznych Praktyki Klinicznej Narodowego Systemu Zdrowia Ministerstwa Zdrowia.
Jedną z rzeczy, których należy unikać, jest chodzenie do podstawowej opieki zdrowotnej i że trudności z zasypianiem są związane w sposób redukcjonistyczny z konkretną sytuacją lęku lub stresu, ponieważ prawdopodobnie leczenie, które zaleciłby lekarz rodzinny, to leki przeciwlękowe lub zwiotczające mięśnie w celu zmniejszenia niepokój i pomóc ci zasnąć, ale myślę w twoim przypadku bardziej odpowiednia byłaby, jak już ci powiedziałem, bardziej dogłębna i szczegółowa analiza, a także leczenie psychologiczne.
Twoim problemem nie jest rozpoznanie, że masz problem.
Myślę, że najlepszym sposobem zasypiania jest unikanie myślenia o łóżku, jeśli dużo myślisz przed pójściem spać, zasypianie staje się trudne. Może też służyć bardziej realistycznemu podejściu do proponowanych celów, lepiej robić niewiele, ale żeby robić to dobrze, trzeba zrobić 1000 rzeczy źle ... najlepiej spać głęboko, będąc zmęczonym, ćwiczenia bardzo pomagają ; Przed pójściem spać wygodne może być rozpoczęcie odprężającej rutyny, takiej jak napar z mięty lub waleriany, które są roślinami pomagającymi zasnąć, a czytanie dobrej książki może być doskonałym połączeniem. Jedną z moich ulubionych książek jest „UROK CODZIENNOŚCI” Sarah Ban Breathnach, która opowiada o czerpaniu radości z prostych, małych przyjemności, z których składa się życie.
Byłem taki od tylu lat, że straciłem rachubę ... ale nie robię tego celowo, to mi się przytrafia od urodzenia i stopniowo się pogarsza, myślę, że to może być coś wrodzony. Na początku mogłem trochę zmierzyć się z codziennym życiem, z większym trudem niż inni, ale w pewnym momencie nie mogę pracować ani uczyć się, mimo że jestem osobą aktywną i pilną, szczególnie w najbardziej agresywnych fazach, w których mogę nawet przebywać bez dni snu i potrzeby sprowokować go środkami nasennymi dla bezpieczeństwa. To zaburzenie snu całkowicie zniszczyło moje życie i stopniowo pochłania, mam wielkie aspiracje, marzenia, cele i złudzenia, ale czuję się uwięziony i wyczerpany, coraz trudniej jest nie chcieć odpoczywać na zawsze. A w życiu osobistym, gospodarczym i rodzinnym nie mogę sobie pozwolić na brak pracy. Staram się uczyć samodzielnie, kiedy mogę się trochę skoncentrować, postępować zgodnie z rutynami w ramach niestabilności moich harmonogramów. Mam rytuały, w których staram się zapanować nad tym i zrozumiałem pewne wzorce, chociaż w końcu nagle są one przypadkowe; bum, budzę się w środku nocy i mój cykl snu znów się zmienia; Jeśli zanim poszedłem spać o godzinie 9, zasnąłem o godzinie 12 i zostałem w łóżku do godziny 5, przez pierwsze tygodnie, po spaniu łącznie 3/4 godziny, nagle harmonogram się zmienił i w następnych tygodniach muszę się na nich skupić inaczej, znaleźć nową metodę regulacji. Trudno też radzić sobie z lekarstwami, bo bez nich czasami narkotyki (nasenne) szkodzą mi bardziej niż przynoszą korzyści. Nie stać mnie na prywatnego lekarza, a publicznie jest to skomplikowane, jeśli nie niemożliwe, aby pójść na wizytę, ponieważ tak długo mi ją dają, że zanim przychodzi wizyta, zwykle zbiega się to z tym, że jestem na jednej z tych dni tak męczące, że nie mogę nawet wstać z łóżka. Spędzam tak wiele godzin dziennie, starając się przestrzegać wskazówek dotyczących dobrego snu lub radzenia sobie ze zmęczeniem, że mam mało czasu na relaks. Czuję, że potrzebuję leku nasennego tak dużego, jakbym musiał hibernować przez lata; Chociaż pewnego dnia położyłem się spać na 7 godzin z wyczerpania, nie czuję się wypoczęty, kiedy się budzę i nie są one śledzone, ponieważ mój sen jest nieustannie przerywany. Jestem zdesperowany, przestraszony i zmęczony. Nie wiem, dlaczego mi się to przytrafia, a prawdopodobnie mieszanie tego z moim życiem osobistym, które samo w sobie jest stresujące, jeszcze bardziej go pogarsza.