Ludzkość z biegiem lat, a następnie stuleci, musiała przejść przez wiele dobrze znanych epok, które stanowiły kamień milowy w jej sposobie patrzenia na rzeczy. Z rozległego imperium egipskiego, Babilończyków, Greków, Rzymian, Aleksandra Wielkiego, między innymi, przeszły przez to liczne imperia i światowe mocarstwa nasz świat wyznacza standardy do naśladowania podczas jego władzy.
W tych czasach i zależnie od każdego rządu, sztuka i architektura uległy zdenerwowaniu, a dziś wielokrotnie braliśmy udział w naszych pracach o charakterystyce tamtych czasów.
Europa Zachodnia była tą, która położyła podwaliny i wytyczne dla nowego ruchu, który nadal, ponad sześćset lat później, nadal daje ludziom przemówienie. Mamy oczywiście na myśli odrodzenie.
Podczas tego ruchu, wiele elementów współczesnego życia, które znamy dzisiaj, zostało odwróconych, głównie sztuka. Był to moment przejścia od średniowiecza do współczesności, uznany za wzrost wiedzy z różnych dziedzin i był tym, który położył podwaliny pod uznanie nauki za gałąź i za prawdę, który został zniesławiony w średniowieczu. W tym poście poznamy główne cechy renesansu.
Poznajmy termin „renesans”
Termin ten został ukuty w odniesieniu do pewnych elementów klasycznej kultury grecko-rzymskiej i został zastosowany jako powrót do wartości kultury grecko-rzymskiej i kontemplacja kultury i życia w swobodniejszy sposób niż dogmatyczny sposób robienia rzeczy zaszczepione w wiekach, które trwały w średniowieczu, które charakteryzowały się bardzo surowymi i surowymi przeciwnikami.
Na tym etapie zwanym renesansem zmienił się sposób patrzenia na człowieka i dokonał się wielki postęp w dziedzinie sztuki, filozofii, chemii, fizyki, matematyki, architektury i rzemiosła.
W ten sposób panujący w średniowieczu teocentryzm mógł zostać zastąpiony przez antropocentryzm, który był bardziej zainteresowany poznaniem natury człowieka.
Charakterystyka renesansu zostały dokładnie zbadane i ocenione, i osiągnięto konsensus, że jedną z najwspanialszych cech tego czasu była jego sztuka, którą dziś znamy jako sztukę renesansu. To ona zastąpiła sztukę średniowieczną, uważaną za barbarzyńską, a później znaną jako sztuka gotycka. Ten ruch w sztuce był tym, który nadał ton dalszemu rozwojowi pozostałych gałęzi nauk humanistycznych, a także nadał impuls dziedzinom nauki.
Porozmawiajmy o historii odrodzenia
Epoka renesansu wyznacza początek epoki nowożytnej, która zwykle przypada między odkryciem Ameryki w 1492 r. A rewolucją francuską w 1789 r., A w dziedzinie kultury dzieli się na renesans i barok; i miał pododdziały, takie jak manieryzm, rokoko i neoklasycyzm.
L Historycznych poprzedników renesansu można doszukiwać się w schyłku średniowiecznego świata. Miało to miejsce przez cały XV wiek z powodu różnych czynników, takich jak upadek Świętego Cesarstwa Rzymskiego, osłabienie Kościoła katolickiego z powodu trzęsień ziemi i ruchy heretyckie, które dały początek reformacji protestanckiej.
Etapy odrodzenia
Różne etapy historyczne wyznaczały rozwój renesansu. Pierwszy z nich miał miejsce w XV wieku: zwany quattrocenter i obejmuje wczesny renesans, który jest również uznawany za niski renesans, który ma miejsce we Włoszech.
Drugi etap pojawia się w XVI wieku i jest znany jako Cinquecento: jego domena artystyczna nawiązuje do klasycyzmu, który jest również znany jako wysoki renesans. Na tym etapie pojawiły się wielkie postacie, takie jak Miguel Ángel, Rafael, Da Vinci, pośród innych. To czas rozkwitu renesansu.
Centrum quattrocenter znajdowało się we Florencji i Toskanii. Prostota i przejrzystość strukturalno-dekoracyjna była podstawową cechą architektury tej chwili. Modele klasyczne przeszły proces stylizacji i zostały przystosowane do ówczesnych świątyń chrześcijańskich.
Cinquecento miało swoje centrum w Rzymie. W połowie XVI wieku Donato Bramanate zakończył swój słynny projekt Bazyliki Świętego Piotra, która miała być budynkiem, który nadałby ton w XVI wieku. Na tym etapie budynki mają tendencję do bardziej monumentalność i wielkość. Pałace zdobiły płaskorzeźby lub wolnostojące rzeźby.
Jego główne cechy
Cechy renesansu są liczne i znane na całym świecie, ponieważ nadal je widzimy i używamy nawet teraz, mimo że minęło ponad sześćset lat, nadal podziwiamy sztukę renesansu i cieszymy się zdobytą wówczas wiedzą filozoficzną. . Najważniejszymi cechami renesansu były:
Humanizm:
Tę cechę można zdefiniować jako akcent, jaki położono na życie na tym świecie, wykraczające poza życie duchowe, które dominowało w średniowieczu.
Humaniści renesansu bardzo interesowali się tym, co odnosi się do człowieka, jego godnością i możliwościami życia na tym świecie. Podczas odrodzenia stanowiło dużą zmianęprzechodząc od życia kontemplacyjnego prowadzonego w średniowieczu do życia czynnego. W ten sposób wniesiono wielki wkład w studia humanistyczne.
Docenianie estetyki:
Jedną z głównych cech renesansu było nowe uznanie estetyki i sztuk pięknych. Dzieła sztuki starożytnej Grecji i Rzymu miały dla nich znacznie większą wartość estetyczną i kulturową niż te osiągnięte w średniowieczu.
Dlatego w chwili widzenia rzeźba wykonana w okresie renesansuwygląda bardzo podobnie do greckiej rzeźby. W tamtych czasach estetyka zyskała na znaczeniu, a kobiety zaczęły ubierać się również w bardziej harmonijny sposób, w przeciwieństwie do prostego sposobu ubierania się, który dominował w średniowieczu.
Znaczenie nauki i rozumu:
W tym czasie broniono idei, że istnieje całkowicie racjonalne naukowe wyjaśnienie jakiegokolwiek istniejącego zjawiska, a wyjaśnienia podane przez Kościół katolicki lub te, które nie były wyjaśnieniami naukowymi, zostały zignorowane. W tym okresie dokonał się wielki postęp w nauce i miały miejsce pierwsze eksperymenty naukowe..
Muzyka:
Muzyka była bardzo popularna w okresie renesansu. Chociaż w okresie niskiego renesansu był używany jako element mszy katolickich, nieco później zaczęto go używać w religiach protestanckich, a trubadurów można było zobaczyć na ulicach. Doprowadziło to do podjęcia różnych badań mających na celu określenie wpływu muzyki na zmysły, iw ten sposób osiągnięto wielki postęp w tej dziedzinie.
literatura:
Duża część cech renesansu miała miejsce w tym, co nazywamy literaturą. Pisarze renesansu, tacy jak Petarca i Giovanni Boccaccio, na nowo spojrzeli na Grecję i Rzym, wskrzeszając ich tradycyjny język i wartości.