Mózg jest centralnym organem naszego układu nerwowego, będąc „komputerem”, który reguluje i kontroluje wszystkie nasze funkcje sensoryczne i motoryczne, jest również odpowiedzialny za myślenie, pamięć i inteligencję; utworzony przez złożoną strukturę, jest podzielony na dwie półkule, prawą i lewą, oddzielone szczeliną, zwaną szczeliną międzypółkulową lub międzypółkulową; Ten obszar mózgu składa się z tkanki neuronalnej i jest również znany jako kora nowa lub kora i to w nim znajduje się myśl. Na każdej półkuli znajdują się cztery obszary, które regulują określone funkcje naszego organizmu.
Teraz, kiedy te podstawowe punkty zostaną wyjaśnione, możemy zdefiniować co mamy na myśli, mówiąc o płacie czołowym, W prosty i bezpośredni sposób możemy powiedzieć, że jest to w zasadzie jeden z czterech obszarów, w których kora jest podzielona, odpowiada za regulację funkcji wykonawczych, które obejmują procesy językowe, planowania i uwagi. Płat czołowy jest również powiązany z komponentami motywacyjnymi i behawioralnymi, które determinują osobowość jednostki, bezpośrednio wpływając na rozwój w środowiskach społecznych i na samo zachowanie osoby.
Charakterystyka płatów czołowych
Kora mózgowa ma 4 mm grubości i składa się z pięciu typów neuronów, które tworzą sześć warstw, ponumerowanych od powierzchniowej do wewnętrznej lub głębokiej. Płat czołowy obejmuje jedną trzecią półkul mózgowych (jest to obszar największego rozszerzenia), ponieważ przechodzą one od bieguna czołowego do środkowej lub rowka Rolando. Podstawę płatów czołowych stanowi tzw. Kora oczodołowo-czołowa. Duży rozwój warstw komórkowych I, IV i V w częściach przed pasmem motorycznym wskazuje na wybitnie integracyjny charakter płatów czołowych.
Strukturalnie można powiedzieć, że dzieli go dwie szczeliny, Rolando i Silvio, co daje początek 4 zwojom:
- Górny zakręt czołowy.
- Środkowy zakręt czołowy.
- Dolny zakręt czołowy.
- Wznoszący lub przedlądowy zakręt czołowy.
Te zwoje określają obszary na który został podzielony płat czołowy.
Okolice płata czołowego
Głównym silnikiem
odpowiada części górny zakręt czołowy, obszar ten charakteryzuje się głównie obecnością olbrzymich komórek piramidalnych (z Betz). Stymulacja elektryczna tego obszaru odpowiada ruchom grup mięśni po przeciwnej stronie ciała. W tym obszarze objętość mięśni nie jest proporcjonalna do rozciągłości obszaru, ale do znaczenia pełnionej przez nie funkcji. W tym obszarze określa się zdolności motoryczne, które determinują mimikę twarzy i ruchy rąk.
Premotor
To jest obszar wstępujący zakręt czołowy bez komórek Betza bodźce elektryczne w tym obszarze powodują mniejsze ruchy niż stymulacja głównego obszaru motorycznego. Jeśli z tego obszaru zostaną wydobyte małe powierzchnie, drobna koordynacja ruchów zostaje zmieniona, co pokazuje jej rolę w programowaniu ruchów, od której wywodzi się nazwa przedsilnika. Integruje połączenia wzgórza, móżdżku i zwojów podstawy, umożliwiając koordynację złożonych ruchów, zwłaszcza mięśni osiowych i proksymalnych. W tym obszarze znajdują się ośrodki, które interweniują w utrwalaniu ruchów oczu, ruchów gardła i artykulacji języka, rotacji tułowia i głowy.
Dodatkowy silnik
Aktywność komórek w tym obszarze jest aktywowana nie tylko wtedy, gdy wymagana jest dwuręczna koordynacja w zadaniach, ale także we wszystkich ruchach, w których interweniuje myśl. Zaplanuj programy przedoperacyjne ukierunkowane na główny obszar motoryczny. Działanie tego obszaru na ruch jest wywierane obustronnie, bardziej przy czynnościach manualnych niż na proksymalne mięśnie postawy. Rolando (1980) pokazał udział tego obszaru w percepcji przestrzeni pozapersonalnej wraz z powiązaniami z obszarem wrażliwym.
Koordynacja wzrokowo-ruchowa
Obszar ten odpowiada środkowemu pionowemu paskowi w tym regionie mózgu. Interweniuje w orientacji oczu, na podstawie informacji otrzymywanych z kory skroniowej (słuchowej), potylicznej (wzrokowej) i somatyczno-kinestetycznej.
Uwaga i koncentracja
Zajmują jego przednią część, odbierając dane ze wzgórza (środkowe jądro grzbietu) oraz z układu limbicznego. Zmiany w tych obszarach objawiają się zmianami temperamentu lub nastroju, przejawiającymi się stanem obojętności, utratą zainteresowania prostymi czynnościami, takimi jak mycie, wstawanie lub jedzenie, deficytem abstrakcyjnego myślenia, utratą uwagi i pamięci. Obszar znajdujący się w dolnej części wstępującego zakrętu czołowego i dolnego zakrętu czołowego (zakręt kątowy i powiekowy) kontroluje mięśnie związane z językiem, takie jak twarz, język, podniebienie i struny głosowe. Uszkodzenie w tym obszarze powoduje ekspresyjną afazję, to znaczy niepowodzenie w formułowaniu języka z trudnościami w emisji i artykulacji języka.
Funkcje poznawcze związane z płatem czołowym
Język
Problemy z aktywacją w języku są związane z uszkodzeniem środkowej części zrazikowej. Afazja ruchowa transkortykalna ze znacznymi deficytami języka spontanicznego może wystąpić po uszkodzeniu górnej i lewej przedniej grzbietowo-bocznej kory mózgowej. Deficyt aktywacji można ocenić poprzez zadania dotyczące płynności werbalnej, czyli poproszenie osoby o wygenerowanie jak największej liczby słów zaczynających się na określoną literę. Deficyty formułowania, czyli zaburzenia mowy, mają charakter generatywny i narracyjny. Odzwierciedlają problemy organizacyjne i planistyczne. Urazy lewej strony powodują uproszczenia, powtórzenia (perseweracje) i zaniedbania. Prawidłowe obrażenia mogą powodować wzmocnienie szczegółów, wtargnięcie nieistotnych elementów, dysprozodię, a wszystko to prowadzi do braku spójności w narracji.
Kontrola pamięci
Aby rozważyć rolę płata czołowego w pamięci, warto rozróżnić podstawowe procesy asocjacyjne pamięci od procesów strategicznych związanych z koordynacją, opracowaniem i interpretacją tych skojarzeń. Rola płata czołowego w pamięci polega na kontroli i kierowaniu. Uszkodzenie płatów czołowych nie zawsze skutkuje rozpoznaną klinicznie „amnezją”. Badania dotyczące urazów wykazały znaczenie płatów czołowych w zadaniach rekonwalescencji, w których monitorowanie, weryfikacja i umieszczenie materiału w kontekście czasowym i przestrzennym mają ogromne znaczenie. Reduplikacja, konfabulacja i ogniskowa amnezja wsteczna, wszystkie epizodyczne zaburzenia fałszywego powrotu do zdrowia, są związane z urazami płata czołowego. Pamięć robocza: Główną rolą płatów czołowych w pamięci roboczej jest bezpośrednia kontrola i manipulowanie informacjami. Podczas gdy płaty czołowe są z pewnością zaangażowane w przechowywanie i utrzymywanie informacji, w tych operacjach w większości pośredniczą strefy. jako dolny płat ciemieniowy. Rola płatów czołowych jest większa, ponieważ otrzymywane informacje powodują większe zakłócenia lub przekraczają pojemność pamięci roboczej. Kora grzbietowo-boczna bierze udział w monitorowaniu informacji i manipulowaniu nimi. Rola kory oczodołowo-czołowej jest mniej jasna, niektórzy wiążą ją z utrzymaniem, kontrolą interferencji i hamowaniem.
Uwaga
Za kontrolowanie uwagi odpowiadają płaty czołowe. Prawidłowa ocena deficytu uwagi wymaga rozróżnienia między różnymi procesami uwagi, które mogą być selektywnie dysfunkcyjne. Tradycyjna ocena obejmuje mierniki elastyczności uwagi, wybiórczej i trwałej uwagi, podczas gdy bardziej nowoczesne oceny dzielą poprzednie systemy uwagi.
Podejmowanie decyzji
Niedawno wykazano, zgodnie z przeprowadzonymi badaniami, znaczenie płatów czołowych w zadaniach decyzyjnych, które obejmują procesy nagradzania w sytuacjach nieustrukturyzowanych. Badania profilu poznawczego, w tym różne testy decyzyjne, przeprowadzono u pacjentów z jednostronnymi zmianami (ograniczonymi do okolic oczodołowo-czołowej, grzbietowo-bocznej i grzbietowo-przyśrodkowej), u pacjentów z rozległymi zmianami (obejmującymi dwa lub więcej z tych dwóch obszarów) oraz u osób zdrowych. Autorzy stwierdzili, że pacjenci z jednostronnymi zmianami w prawej korze oczodołowo-czołowej mieli deficyty testów decyzyjnych, ale nie lewostronnych. Badania te wykazały istnienie interakcji między korą przedczołową a korą oczodołowo-czołową w procesie podejmowania decyzji oraz że kilka procesów poznawczych (zwłaszcza pamięć operacyjna) ma zasadnicze znaczenie dla prawidłowego wyboru możliwych alternatyw.
Samoregulacja
Rola kory brzuszno-przyśrodkowej w procesach hamowania, emocji i nagród sugeruje aktywny udział w procesach samoregulacji behawioralnej. Pacjenci z uszkodzeniem kory brzuszno-przyśrodkowej mogą mieć trudności z regulacją zachowania zgodnie z ich wewnętrznymi celami. Deficyty te wynikają z niezdolności do utrzymania mentalnej reprezentacji siebie i wykorzystania informacji odnoszących się do siebie, aby zahamować niewłaściwe reakcje.
Humor
Humor to umiejętność, która wymaga integracji poznania i emocji. Pacjenci ze zmianami w prawym płacie czołowym, zwłaszcza w bardziej polarnej okolicy przyśrodkowej, mają duże trudności ze zrozumieniem żartów i komiksów.
Płat czołowy w rozwoju funkcji wykonawczych
Jest to bardzo złożony substrat neuroanatomiczny, co staje się oczywiste podczas oceny zestawu wzajemnych połączeń z różnymi systemami, takimi jak limbiczny, który determinuje motywacyjny rozwój osoby; Udowodniono również powiązania z systemem aktywator siatkowaty, który reguluje funkcje ciągłej uwagi i obszarów później stowarzyszenie, które stanowią system organizacyjny uznania. Na tej podstawie można ustalić, że płat czołowy jest strukturą kontrolującą reakcje behawioralne (Funkcje wykonawcze).
Funkcje wykonawcze są znane jako seria umiejętności poznawczych związanych z przewidywaniem i wyznaczaniem celów, tworzeniem planów i programów, inicjowaniem działań i operacjami umysłowymi. W ramach tego terminu zgrupowane są również działania samoregulacyjne i monitorowanie zadań, precyzyjny dobór zachowań i zachowań oraz ich organizacja w czasie i przestrzeni.
Rozwój funkcji wykonawczych następuje w okresie od sześciu do ośmiu lat, czyli okresie, w którym dzieci nabywają zdolność samoregulacji swojego zachowania poprzez wyznaczanie celów i przewidywanie zdarzeń niezależnych od zewnętrznych instrukcji. Ta zdolność poznawcza jest wyraźnie związana z rozwojem funkcji regulacyjnej języka (język wewnętrzny) i pojawieniem się poziomu formalnych operacji logicznych oraz dojrzewaniem przedczołowych obszarów mózgu, które następuje na późnym etapie rozwoju dziecka. W przypadku zmiany w przedniej części mózgu można zaobserwować szereg objawów ogólnych.
Powiązane zaburzenia
- Deficyt uwagi definiuje się jako a zaburzenie rozwojowe neurologiczne i psychiczne, często diagnozowana w dzieciństwie, choć w wielu przypadkach utrzymuje się w wieku dorosłym. Charakteryzuje się umiarkowaną do ciężkiej niezdolnością do skupienia uwagi lub rozproszeniem. Osoba jest w stanie skupić uwagę przez krótkie okresy. W niektórych przypadkach ten stan płata czołowego wiązano z nadpobudliwością (niepokojem ruchowym) i zachowaniami impulsywnymi, powodując problemy w wielu obszarach funkcjonowania, utrudniając rozwój społeczny, emocjonalny i poznawczy osoby na nią cierpiącej.
- Zespół Aspergera jest ciężkim zaburzeniem rozwojowym, które wpływa na funkcje neurobiologiczne, wywołując odchylenia lub nieprawidłowości w następujących aspektach: połączenia i umiejętności społeczne, używanie języka w celach komunikacyjnych oraz cechy behawioralne związane z powtarzalnymi lub wytrwałymi cechami.
- Zaburzenie autystyczne wywołuje zmianę w rozwoju społecznym, ponieważ charakteryzuje się tym, że jednostka koncentruje się na swoim świecie wewnętrznym.
- Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne, Stan lęku, który generuje natrętne i nawracające myśli, wywołujące niepokój, lęk, strach lub zmartwienie oraz powtarzające się zachowania, zwane kompulsjami, których celem jest zmniejszenie towarzyszącego lęku.