Czy kiedykolwiek słyszałeś, czym jest argument autorytetu? Może tak, ale nie wiedziałeś, co to dokładnie jest. Następnie wyjaśnimy, czym jest argument autorytetu, abyś mógł go rozpoznać, gdy następnym razem będziesz przed jednym z nich.
Argument
W kilku słowach celem sporu jest przekonanie czytelnika, że twoje roszczenie jest uzasadnione. Można to osiągnąć za pomocą dowodów empirycznych, próbując przekonać czytelnika, że twierdzenie to jest możliwe do zweryfikowania. Alternatywnie argument może opierać się na przyjętych zasadach i logice, aby przekonać czytelnika, że roszczenie należy zaakceptować.
Trzecim sposobem na przekonanie czytelnika jest opierając się na upoważnieniu do poparcia roszczenia. Może to przybrać formę oparcia się na opinii eksperta, aby dodać wagę do twojego roszczenia, lub może polegać na wiarygodnym źródle informacji.
Dobry przykład argumentu z autorytetu można znaleźć w argumentacji prawniczej. Adwokaci mogą powoływać się na autorytet prawa oparty na ustawach lub orzeczeniach sądowych i oświadczenia składane przez sędziów w toku orzekania w sprawach.
Na przykład w Anglii orzecznictwo sądowe ma moc prawną na podstawie doktryny precedensu. Oznacza to, że decyzja podjęta przez Sąd Najwyższy (dawniej House of Lords) jest uważane za autoryzowane źródło prawa i można się na nim powoływać później, zgłaszając roszczenia dotyczące prawa.
Kontynuując przykład prawa, sędzia może wydać obiter dictum, który ma mniejszą władzę niż orzeczenie prawne i uzasadnienie uzasadniające (ratio decidendi). Nadal można go używać w argumencie z autorytetu, ale poparcie roszczenia jako decydującego powodu nie jest tak przekonujące.
Ten sam sędzia może również złożyć oświadczenie poza sądem. Ponownie, może to być użyte jako część argumentu ze strony autorytetu, ale ma jeszcze mniej przekonującą wagę niż obiter lub związek.
Ilustruje to, że siła argumentu autorytetu zależy od wagi autorytetu. Im bardziej autorytatywne źródło, tym bardziej przekonujący argument. Dotyczy to nie tylko argumentu prawnego, ale do każdego argumentu, który opiera się na autorytecie, a nie na logicznych lub empirycznych dowodach na poparcie twierdzenia.
Podsumowując, na poparcie twierdzenia można polegać na autorytecie, w skład którego wchodzą eksperci jako autorytatywne źródła opinii. Co ważne, siła takiego argumentu będzie zależała od wagi autorytetu.
Zawsze staraj się korzystać z najbardziej wiarygodnego dostępnego źródła i, jeśli to możliwe, popieraj argumenty empirycznymi i logicznymi dowodami. W ten sposób zawsze będziesz mieć szczerość w swoich argumentach.
Błędy i argumenty autorytetu
Błąd formalny, w którym argumentuje się, że ponieważ postrzegana postać (lub postacie) autorytetu uważa, że zdanie (odnoszące się do ich autorytetu) jest prawdziwe, to zdanie musi być prawdziwe. Nazywa się to również odwołaniem do autorytetu lub argumentem autorytetu (jak wyjaśniliśmy w poprzednich akapitach).
Ten błąd pojawia się, gdy osoba Y twierdzi, że osoba X ma doświadczenie w danym przedmiocie. Dlatego każdy, kogo X wierzy, jest prawdą. Alternatywnie, może się to również zdarzyć, jeśli osoba Y twierdzi, że jest autorytetem, a zatem każdy, kogo Y uważa, że jest prawdziwy.
Uniknięcie tego błędu może być trudne, ponieważ na ogół mamy dobry powód, by wierzyć autorytetom lub ekspertom. Często, władze przedstawiają precyzyjne roszczenia. Jednak ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że ważność argumentu nie ma nic wspólnego z osobą zgłaszającą roszczenie.
Argumenty muszą być oparte na dowodach. Jednak są chwile, kiedy posługiwanie się autorytetem nie jest błędne. Rodzice często wykorzystują swój autorytet, aby przekonać dzieci do odpowiedniego zachowania. Klasyczna odpowiedź „bo tak powiedziałem” na pytania, które dziecko w jakiś sposób argumentuje z autorytetu. Czy to oznacza, że rodzice robią coś złego? Czy rodzice powinni pokazywać swoim dzieciom, że wkładanie palców do gniazdka elektrycznego jest niebezpieczne? Nie, korzystanie z autorytetu w takich sytuacjach jest gwarantowane. Jednak mówiąc o nauce, należy pamiętać o następujących kwestiach.
Forma logiczna
Jeśli dana osoba jest autorytetem w danym temacie, jej twierdzenia na ten temat są prawdziwe.
Organ A twierdzi, że twierdzenie P jest prawdziwe.
P jest w przedmiocie, w którym A jest autorytetem.
Dlatego P jest prawdziwe.
Przykłady argumentacji z autorytetu
- W poniższych przykładach zastosowano następujące skróty:
- PN = n-ta przesłanka dla N = 1,2,3,…. (np. P1 to pierwsza przesłanka, P2 to druga przesłanka itp.)
- C = Wniosek
Przykłady z przesłankami
- P1: Albert Einstein był ekspertem w dziedzinie fizyki.
- P2: Wymyślił teorię względności.
- C: Dlatego teoria względności jest prawdziwa.
Wyjaśnienie: Chociaż Einstein był rzeczywiście ekspertem w dziedzinie fizyki, zdobywając Nobla za swoją pracę nad efektem fotoelektrycznym, nie powinniśmy w coś wierzyć tylko dlatego, że powiedział, że to prawda. Istnieją powody, by sądzić, że Einstein miał rację: jego teoria wyjaśnia orbitę Merkurego, działanie systemów GPS i zaobserwowano fale grawitacyjne [1, 2, 3]. Wszystkie te powody potwierdzają poparcie dla teorii względności bez polegania na autorytecie Einsteina.
Ważne jest, aby umieć rozpoznać, kiedy ktoś używa autorytetu jako przesłanki argumentu. Wiarygodność organu może dostarczyć uzasadnionych powodów, aby wierzyć twierdzeniom, ale nie należy jej postrzegać jako w pełni uformowanego ważnego argumentu.
Oświadczenia autorytetów powinny być wykorzystywane jako sposób na skupienie naszej uwagi podczas przeprowadzania własnych badań, ponieważ mogą nam one pomóc w określeniu odpowiednich danych. Argumenty, w których konkluzja oparta jest na twierdzeniach organu, są nieważne i muszą zostać odrzucone, co obejmuje również Twoje własne argumenty. Jeśli interesuje Cię filozofia krytycznego myśleniaKonieczne jest, abyś przeanalizował swoje własne argumenty tak dokładnie, jak w przypadku argumentu przeciwnego.