Pomimo tego, że język niewerbalny (gesty, postawa, spojrzenie, ton głosu itp.) Dostarcza informacji, które są trudniejsze do interpretacji i obsługi ze względu na swój nieświadomy charakter, dziś wiadomo, że jego wpływ jest znacznie większy niż język czysto werbalny. Mianowicie, jak komunikujemy się jest znacznie ważniejsze niż Zawartość tego, co przekazujemy. Dlaczego komunikacja niewerbalna jest ważniejsza? Ponieważ w przeciwieństwie do komunikacji werbalnej, jest mniej podatny na kontrolowanie przez świadomą część naszego mózgu i dlatego jest bardziej autentyczny.
Kiedy wyrażamy się werbalnie, możemy zdecydować, co powiedzieć, a czego nie. Jednak osiągnięcie takiego autorytetu nad mową ciała jest trudniejsze. Dlaczego jest to bardziej skomplikowane? Ponieważ nie jest to racjonalne. Ale uwaga, fakt, że nie jest racjonalny, nie oznacza, że jest irracjonalny. Kiedy mówię „nieracjonalne”, mam to na myśli to, co przekazujemy niewerbalnie, podlega innym prawom: prawom nieświadomości. W rzeczywistości, moim zdaniem, nadmierna przewaga, jaką w szczególności kultura zachodnia przyznaje „obserwowalnym i mierzalnym”, ze szkodą dla emocjonalnego i intuicyjnego, niepotrzebnie ogranicza inne możliwe ścieżki poznania. Uważam, że problem polega na słabej tolerancji na nieprzewidywalne i abstrakcyjne zjawiska. Ale to kolejna debata. Wróćmy do tematu, który nas dzisiaj interesuje: Co może ujawnić język naszych rąk.
Nasze dłonie są niezwykle wyraziste. Chodzi o to, że nasz mózg jest ściśle połączony z naszymi rękami. Dlatego onRęce są bardzo cennym źródłem informacji pozwalających zrozumieć nastrój i stan emocjonalny innej osoby. Ludzka potrzeba widzenia rąk jest na tyle podstawowa, że jeśli wykonujesz eksperyment z ich ukrywaniem (oczywiście bez ujawniania swoich zamiarów) podczas rozmowy z kimś i na koniec zapytasz rozmówcę, jak się czuł podczas rozmowy, to jest to: prawdopodobnie powie ci, że coś wydało mu się dziwne, nawet jeśli nie potrafi tego wyjaśnić (intuicja).
Z drugiej strony Susan Goldin-Meadow, profesor na Wydziale Psychologii Uniwersytetu w Chicago, napisała w czasopiśmie „Cognitive Science”: „Zmieniamy zdanie, poruszając rękami”. Mianowicie, Proces przebiega nie tylko w sposób jednokierunkowy, od mózgu do ciała, ale z kolei organizm wywiera silny wpływ na mózg. Dlatego Nasze ciało, aw szczególności nasze ręce, odgrywają ważną rolę w organizacji naszych myśli.
Joe Navarro, były agent FBI i specjalista od języka ciała, w swojej książce „Louder Than Words” mówi o informacjach, które można uzyskać zwracając uwagę na zachowanie rąk. Poniżej wymieniono niektóre z ich obserwacji:
- To, jak kogoś dotykamy, odzwierciedla to, jak się czujemy do tej osoby: kiedy kładziemy całą dłoń, jest cieplejsza i bardziej czuła, podczas gdy fakt używania samych palców oznacza mniejszą czułość.
- Kiedy czujemy się komfortowo i szczęśliwie, w dłoniach płynie krew, ogrzewając je i nadając im większą elastyczność. Z drugiej strony stres sprawia, że nasze ręce są chłodne i sztywniejsze.
- Kiedy czujesz się silny i pewny siebie, przestrzeń między palcami rośnie, co sprawia, że Twoje dłonie są bardziej terytorialne. Jeśli jednak czujesz się niepewnie, ta przestrzeń znika.
- Kiedy czujesz się pewnie, kciuki coraz częściej unoszą się w górę, gdy mówisz, zwłaszcza jeśli masz ręce przed sobą, a pozostałe palce są splecione. Jednak w okresach dużego stresu prawdopodobnie zauważysz, że kciuki chowają się między palcami.
- Kiedy czujesz się pewnie, częściej nakładasz palce na kształt wieży. Ten gest pokazuje, że jesteś przekonany o tym, co mówisz.
- Kiedy się martwisz, bardziej prawdopodobne jest, że będziesz pocierać ręce, jedna na drugiej, tak jakbyś je masował. To sposób na uspokojenie się w trudnych chwilach. Ten ruch zwiększa częstotliwość i siłę równolegle do odczuwanego dyskomfortu.
- Kiedy przeżywasz naprawdę stresujący okres, pocierasz o siebie dłonie, jedną o drugą, z palcami wyprostowanymi lub splecionymi. To zachowanie, które rezerwujemy na czasy, kiedy coś naprawdę pójdzie nie tak.
Niewerbalna ekspresja pewnych emocji ma jasny, uniwersalny składnik, jak stwierdził Charles Darwin w 1872 r. Po wyczerpującym badaniu emocji pierwotnych. Jednak, Jeśli chodzi o bardziej złożone emocje, są one bardzo trudne do zidentyfikowania, ponieważ różnią się w zależności od kultury i każdej osoby. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas interpretacji jako znaczenie lub symbolika gestu u określonej osoby niekoniecznie odnosi się do innej osoby. Ponadto obserwator nie jest niezależny od tego, co obserwuje, ale jest uwarunkowany własnymi doświadczeniami, oczekiwaniami, stanem umysłu, kulturą itp.
Obserwując, możemy zadać sobie następujące pytania:
- Jak ten gest ręki łączy się z innymi gestami, ruchami czy postawami ciała?
- Czy gest jest zgodny z wypowiadanymi słowami, z kontekstem?
Na przykład spójrz na te dwa obrazy i wyobraź sobie, że każdy z nich wyraża poczucie pewności siebie. Kto z nich jest bardziej wiarygodny?
Bycie bardziej świadomym rąk nie oznacza, że możemy chodzić i wskazywać ludziom, co naszym zdaniem oznaczają ich gesty zgodnie z tym czy innym artykułem z Psychologii. Celem rozwijania większej świadomości powinno być pomaganie nam stać się bardziej wrażliwymi, otwartymi i poprawiać nasze umiejętności komunikacyjne, a nie pedantyczne. Nasze hipotezy dają nam wskazówki, ale jeśli chcemy pozbyć się wątpliwości, zawsze lepiej jest zapytać: „Widzę, że bawiłeś się przez jakiś czas swoim pierścieniem. Denerwujesz się czymś? ”
przez Jasmine murga
Źródła:
- Chodorow, Joan. Taniec Terapia i psychologia głębi: ruchoma wyobraźnia. Londyn: Routledge, 1991.
-
-
-