9 prostych wskazówek, jak pokonać i przezwyciężyć nieśmiałość

Nieśmiałość Jest to cecha, która budzi zrozumienie, ale potwierdzenie siebie nie pomoże jej pokonać.

Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób nieśmiali ale kiedy ta tendencja wzrasta, nieśmiałość może stać się problemem. Osoba nieśmiała jest niepewna i niezdecydowana, nie wie, jak zachować się na spotkaniu w pracy lub na imprezie z przyjaciółmi.

Ci ludzie często czują się różni od innych., odizolowane i niezbyt partycypacyjne, i chociaż ze wszystkich sił walczą o bycie towarzyskim i komunikatywnym, zawsze nie mogą się doczekać końca spotkania towarzyskiego, ponieważ czują się nieswojo, boją się, że nie będą miały racji i ogarnia ich paraliżujący wstyd.

Nieśmiała stara się pozostać niezauważona, ale nieraz i właśnie z tego powodu wszyscy zwracają na niego uwagę, bo starając się zachowywać w odpowiedni sposób, tak jak sądzi, że inni tego od niego oczekują, traci swoją naturalność i zachowuje się w sposób wymuszony sposób.

Bardzo często zdarza się również, że ci, którzy odczuwają nieśmiałość jako ciężar, mają tendencję do a przesadna samokrytyka i niedocenianie swoich możliwości; w rzeczywistości sami nieśmiali są swoimi najgorszymi krytykami i spędzają życie, żądając więcej niż to konieczne, aby spróbować przezwyciężyć to, co uważają za wadę, szczególnie w tym wymagającym i konkurencyjnym społeczeństwie.

Jakie są przyczyny?

Nieśmiałość kształtuje się w dzieciństwie. Chociaż zdarzają się dzieci bardzo nieśmiałe, to właśnie w okresie dojrzewania pojawia się moment krytyczny, który może zakończyć modelowanie tej cechy.
Nie ma jednego czynnika determinującego powstawanie nieśmiałości, ale one istnieją wytyczne edukacyjne i modele relacji z rodzicami, które mogą to sprzyjać. Wyróżniają się wśród nich:

1) Nadmierna nadopiekuńczość:

Osoby, które miały bardzo opiekuńczych rodziców, którzy nie pozwalali im swobodnie się odnosić lub stawiać czoła problemom, mają trudności z wzięciem odpowiedzialności za swoje zachowanie i robieniem czegoś dla siebie, tak że w obliczu nowych lub kompromitujących sytuacji nie mają środków, aby sobie z nimi radzić i mieć niską samoocenę.

2) Wielki przemęczenie:

Kiedy rodzice wymagają od swoich dzieci zbyt wiele, zawsze są nad nimi, aby robiły rzeczy z wysokim stopniem perfekcjonizmu lub w sposób, który uznają za stosowny, dzieci rozwijają poczucie niższości i winy, zawsze czują się niepewnie, co co prowadzi ich do wycofania się w swoim zachowaniu z obawy przed zrobieniem czegoś źle lub niespełnieniem tego, czego się od nich oczekuje.

3) nieśmiałość rodziców:

Nieśmiałość nie jest dziedziczona, ale jeśli miałeś rodziców z trudnościami w komunikowaniu się i wyrażaniu siebie, z niewielką liczbą przyjaciół i kontaktów, twoje dzieci mogą podążać za ich przykładem i nie są zbyt zaangażowane.

4) Złe doświadczenia:

Przeżycie pewnych sytuacji, takich jak bycie krytykowanym lub wyśmiewanym przez kolegów ze szkoły, nie bycie dobrze akceptowanym w miejscu pracy, a nawet porażka w miłości, może sprawić, że osoba będzie bardziej wycofana, nieśmiała lub powściągliwa.

5) Kompleksy:

Ludzie, którzy czują się skrępowani pewnymi ograniczeniami fizycznymi lub psychicznymi (uczuciem, że są zbyt grubi lub chudzi, wysocy lub niscy, określony typ nosa…) mają tendencję do wzmacniania cech nieśmiałości.

9 wskazówek, jak przezwyciężyć nieśmiałość społeczną.

1) Zacznij od czegoś małego.

Nieśmiałości nie da się pokonać z dnia na dzień. Dobrze jest stawiać małe kroki, stawiać sobie małe cele i. Przede wszystkim bądź wytrwały. Stopniowo wystawiaj się na małe spotkania lub interakcje społeczne.

2) Nie rozpadaj się.

Czasami krytyka nas rani, ale nie dlatego trzeba się załamywać. Trzeba przezwyciężyć te chwile, aby móc iść dalej.

3) Zawrzyj rozejm.

Nie krytykuj siebie tak bardzo. Zrelaksuj się i bądź bardziej elastyczny wobec siebie.

5) Nie zamykaj się.

Kiedy czujesz, że się rozpadasz, wtedy musisz najwięcej walczyć, aby iść do przodu i otworzyć się na innych.

6) Nie bierzesz rzeczy do siebie.

Kiedy wchodzimy w interakcje z ludźmi, to normalne, że pojawiają się rozbieżności, nieporozumienia lub opinie odmienne od twoich. Tu nie chodzi o ciebie, nikt cię nie atakuje. Po prostu widzą rzeczywistość w inny sposób niż ty.

7) Relaks to podstawa.

Nie można być tak spiętym przed spotkaniem towarzyskim. Musisz nauczyć się relaksować w takich chwilach: możesz wizualizować w swoim umyśle coś, co cię odpręża lub skupić uwagę na czymś, co daje ci spokój.

Wyraz ciała powinien być naturalny, a nie wymuszony. Rozluźnij nogi, ramiona i unikaj sztywności.

8) Bądź naturalny.

To przekłada się na bycie sobą. Nie próbuj być kimś, kim nie jesteś. Znajdź swoje miejsce i zamieszkaj. Nie przesadzaj.

Książki interesujące

1) „Bezpieczeństwo emocjonalne” przez Gael Lindenfield (red. Kairós).

2) "Efektywna komunikacja" Lair Ribeiro (red. Urano).

3) „Pewnie” Beatrice Poschenrieder (Ed. Robin Book).

Lourdes Mantilla (psycholog) w Ciało i umysł.

Zostawiam cię z Film przedstawiający kilka wskazówek dla nieśmiałych od eksperta od komunikacji werbalnej: