Arthur Schopenhauer był ateistą i pesymistą… Urodził się w 1788 roku i jego myśli nie pozostawiły nikogo obojętnym. Pomimo tego, że zmarł w 1860 r., Jego myśli są nadal obecne w umysłach wielu ludzi. W XX wieku był filozofem i myślicielem niemieckojęzycznym. Jego najbardziej znanym dziełem jest „Świat jako wola i przedstawienie”.
Był doskonałym uczniem, jego filozofia ma związek z buddyzmem, taoizmem, hinduizmem itp. Jego filozofia była bardzo rozbudowana jak na stulecie, w którym została odkryta i miała pewną ewolucję w kierunku metafizyki, która później wpłynęła na pisarzy takich jak Borges, Unamuno czy Beckett. To było nawet inspirujące dla tak ważnych naukowców, jak Albert Einstein. W 1809 roku rozpoczął karierę medyczną na Uniwersytecie w Getyndze, ale kiedy spotkał profesora filozofii Gottloba Schulze, zdał sobie sprawę, że musi zmienić swoje życie i zaczął interesować się i studiować Platona, Kanta, Spinozę czy Arystotelesa.
Był świetnym czytelnikiem i przedstawił swoją pracę magisterską „Über die vierfache Wurzel des Satzes vom zureichenden Grunde” („Na poczwórnym rdzeniu zasady dostatecznego powodu”) w 1813 r., Uzyskując tytuł doktora na Uniwersytecie w Jenie. Na Uniwersytecie Berlińskim odzyskał równowagę, ale jego nieporozumienia z Heglem i ich konfrontacje nadały mu etykietę „antyheglowskiej”.
Miał pesymistyczne myślenie o człowieku, ale jego literatura odzwierciedla punkt refleksji, który w rzeczywistości, choć pesymistyczny, skłania nas do optymistycznego końca. W tym sensie jego słowa mają podtekst, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Niestety jego filozofia nie odniosła dużego sukcesu za jego życia, choć pośmiertnie wpłynęła na wiele dyscyplin.
Arthur Schopenhauer cytuje
Następnie przedstawimy Wam niektóre z jego najlepszych zwrotów, abyście mogli lepiej zrozumieć jego filozofię i myśli na wypadek, gdybyście go nie znali lub nie wiedzieli, do dziś, kim on jest i co wniósł dla ludzkości nie mniej niż Arthur Schopenhauer.
- Każda gra jest oczekiwaniem na śmierć, a każde spotkanie to oczekiwanie na zmartwychwstanie.
- Trudno jest znaleźć szczęście w sobie, ale nie można go znaleźć gdzie indziej.
- Większość ludzi nie jest zdolna do myślenia, a jedynie do wierzenia i nie ma do nich dostępu rozumowanie, a jedynie autorytet.
- Los jest tym, który tasuje karty, ale my nimi gramy.
- Samotność to los wszystkich doskonałych duchów.
- Religie, podobnie jak świetliki, potrzebują ciemności, aby świecić.
- Nie ma sprzyjającego wiatru dla tych, którzy nie wiedzą, do którego portu płyną.
- Rzadko myślimy o tym, co mamy, ale zawsze myślimy o tym, czego nam brakuje.
- Zwykli mężczyźni myślą tylko o tym, jak zabić czas. Inteligentny człowiek próbuje to wykorzystać.
- Mówi się, że zło jest odpokutowane na tym świecie; ale głupota jest w tym odpokutowana.
- Największym szaleństwem jest poświęcanie zdrowia dla innego rodzaju szczęścia.
- Tylko zmiana jest wieczna, wieczna, nieśmiertelna.
- Prawie cały nasz ból wynika z naszych relacji z innymi ludźmi.
- Szczęście polega na częstym powtarzaniu przyjemności.
- Poświęcenie przyjemności w celu uniknięcia bólu to wyraźny zysk.
- Młody człowiek musi wcześnie być w stanie znieść samotność; ponieważ jest źródłem szczęścia i spokoju ducha.
- Moje ciało i moja wola są jednym.
- Kto nie lubi samotności, nie będzie kochał wolności.
- Każda osoba traktuje granice własnego pola widzenia jako granice świata.
- Im bardziej wulgarny i ignorancki jest człowiek, tym mniej enigmatyczny wydaje mu się świat; Wszystko, co istnieje i takie, jakie istnieje, wydaje mu się oczywiste, ponieważ jego inteligencja nie przekroczyła jeszcze prymitywnej misji służenia woli jako pośrednik motywów.
- Najpewniejszym sposobem uniknięcia wielkiego nieszczęścia jest udawanie, że jest się bardzo szczęśliwym.
- Musisz myśleć jak mniejszość i mówić jak większość.
- Współczucie zwierzętom jest ściśle związane z dobrem charakteru; w taki sposób, że z pewnością można stwierdzić, że kto jest okrutny dla zwierząt, nie może być dobrym człowiekiem.
- Możesz być całkowicie sobą tylko wtedy, gdy jesteś sam: kto zatem nie kocha samotności, nie kocha też wolności; bo tylko wtedy, gdy jesteś sam, jesteś wolny.
- Zdrowie tak przeważa nad wszelkimi dobrami zewnętrznymi, że zdrowy żebrak jest prawdopodobnie szczęśliwszy niż chory król.
- To, co ludzie powszechnie nazywają przeznaczeniem, to z reguły nic innego jak ich własne głupie i głupie zachowanie.
- Uczucie zazdrości jest ludzkie, ale smakowanie zła innych jest złe.
- Cała prawda przechodzi przez trzy etapy. Po pierwsze, jest wyśmiewany. Po drugie, zostaje brutalnie odrzucona. Po trzecie, przyjmuje się to jako oczywiste.
- Geniusz i szaleństwo mają coś wspólnego: oboje żyją w świecie innym niż ten, który istnieje dla wszystkich innych.
- Ludzie z natury są wobec siebie po prostu obojętni; ale kobiety są z natury wrogami.
- Jeśli człowiek chce czytać dobre książki, musi unikać złych; ponieważ życie jest krótkie, a czas i energia ograniczone.
- Talent osiąga cel, którego nikt inny nie może; dżin osiąga cel, którego nikt inny nie może zobaczyć.
- Natura pokazuje, że wraz ze wzrostem inteligencji występuje większa zdolność do bólu i tylko przy najwyższym stopniu inteligencji cierpienie osiąga swój najwyższy punkt.
- Jeśli podejrzewamy, że człowiek kłamie, powinniśmy udawać, że mu wierzymy; bo wtedy staje się odważniejszy i bardziej pewny siebie, kłamie mocniej i zostaje zdemaskowany.
- Przyczyną śmiechu jest po prostu nagłe dostrzeżenie niezgodności między koncepcją a rzeczywistym projektem.
- Każdy dzień to małe życie: każde przebudzenie i powstanie to małe narodziny, każdy świeży poranek to mała młodość, każdy odpoczynek i sen to mała śmierć.
