Dogmatyczni ludzie pewnie trzymają się swoich przekonań, nawet jeśli eksperci się z nimi nie zgadzają, a dowody im zaprzeczają. Nowe badania przeprowadzone na Uniwersytecie Case Western Reserve mogą pomóc wyjaśnić skrajne perspektywy - dotyczące religii, polityki i nie tylko - które wydają się coraz bardziej rozpowszechnione w społeczeństwie.
Dwa badania dotyczą cech osobowości, które kierują dogmatyzmem religijnym i niereligijnym. Pokazują, że istnieją podobieństwa i ważne różnice w tym, co napędza dogmatyzm w tych dwóch grupach.
Dogmatyzm w społeczeństwie
W obu grupach wyższe umiejętności krytycznego rozumowania były związane z niższym poziomem dogmatyzmu. Ale te dwie grupy różnią się w kwestii tego, jak moralna troska wpływa na ich dogmatyczne myślenie. Sugeruje, że ludzie religijni mogą trzymać się pewnych przekonań, zwłaszcza tych, które wydają się nie zgadzać z rozumowaniem analitycznym, ponieważ te przekonania współgrają z twoimi uczuciami moralnymi.
Rezonans emocjonalny pomaga ludziom religijnym czuć się bezpieczniej: im więcej moralnej poprawności widzą w czymś, tym bardziej potwierdza to ich myślenie ”- powiedział Anthony Jack, profesor nadzwyczajny filozofii i współautor badań. Natomiast obawy moralne powodują, że osoby niereligijne czują się mniej bezpiecznie.
Zrozumienie to może zasugerować sposób skutecznego komunikowania się z skrajnościami. Odwołanie się do poczucia moralnej troski religijnego dogmatyka i bezemocjonalnej logiki antyreligijnego dogmatyka może zwiększyć szanse na przekazanie wiadomości, a przynajmniej na zastanowienie się nad nimi. Badania zostały opublikowane w Dziennik religii i zdrowia.
Ekstremalne pozycje
Chociaż większa empatia może wydawać się pożądana, według badania empatia bez umiaru może być niebezpieczna. Terroryści w swojej bańce wierzą, że to jest coś bardzo moralnego, co robią. Wierzą, że poprawiają błędy i chronią coś świętego. W dzisiejszej polityce, przy całej tej rozmowie o fałszywych wiadomościach, administracja Trumpa, emocjonalnie rezonująca z ludźmi, apeluje do członków swojej bazy, ignorując fakty. Baza Trumpa obejmuje duży odsetek samozwańczych religijnych mężczyzn i kobiet.
Z drugiej strony, pomimo organizowania swojego życia wokół krytycznego myślenia, wojujący ateiści mogą nie mieć pojęcia, że widzą coś pozytywnego w religii; widzą tylko, że jest to sprzeczne z ich naukowym i analitycznym myśleniem.
Badania, oparte na ankietach przeprowadzonych na ponad 900 osobach, również wykazały pewne podobieństwa między ludźmi religijnymi i niereligijnymi. W obu grupach bardziej dogmatyczni są mniej biegli w analitycznym myśleniu i rzadziej też patrzą na problemy z perspektywy innych.
W pierwszym badaniu 209 uczestników określiło się jako chrześcijanie, 153 jako niereligijni, dziewięciu Żydów, pięciu buddyjskich, czterech hindusów, jeden muzułmanin i 24 inne religie. Każdy ukończony test oceniający dogmatyzm, empatyczną troskę, aspekty rozumowania analitycznego i intencje prospołeczne.
Wyniki pokazały, że uczestnicy religijni na ogół wykazywali wyższy poziom dogmatyzmu, empatii i intencji prospołecznych, podczas gdy uczestnicy niereligijni radzili sobie lepiej pod względem rozumowania analitycznego. Spadek empatii wśród osób niereligijnych odpowiadał rosnącemu dogmatyzmowi.
Drugie badanie, które obejmowało 210 uczestników, którzy zidentyfikowali się jako chrześcijanie, 202 osoby niereligijne, 63 Hindusów, 12 buddystów, 11 Żydów, 10 muzułmanów i 19 innych religii, powtórzyło wiele z pierwszych, ale dodało środki z perspektywy i fundamentalizmu religijnego. .
Im bardziej sztywna jednostka, religijna czy nie, rzadziej bierze pod uwagę perspektywę innych. Fundamentalizm religijny był silnie skorelowany z empatią religijną.
Dwie sieci mózgowe
Naukowcy twierdzą, że wyniki ankiety dodatkowo potwierdzają ich wcześniejsze prace, pokazujące, że ludzie mają dwie sieci mózgowe. Jeden za empatię, a drugi za analityczne myślenie, które są ze sobą w napięciu. U zdrowych ludzi ich proces myślowy przebiega naprzemiennie. Wybór odpowiedniej sieci dla różne problemy, które rozważają lub kontekst, w którym się znajdują.
Jednak w umyśle religijnego dogmatyka sieć empatii zdaje się dominować, podczas gdy w umyśle niereligijnego dogmatyka sieć analityczna zdaje się rządzić. Podczas gdy badania badały, jak różnice w światopoglądzie religijnym i niereligijnym wpływają na dogmatyzm, badania mają szerokie zastosowanie, twierdzą naukowcy.
Dogmatyzm odnosi się do wszystkich podstawowych przekonań, od nawyków żywieniowych, czy to po weganizm, wegetarianizm czy wszystkożerność. Nawet poglądy i przekonania polityczne na temat ewolucji i zmian klimatycznych. Autorzy mają nadzieję, że to i inne badania pomagają poprawić coraz częstszy podział opinii.
Niebezpieczeństwa dogmatyzmu
Dogmatyzm został zdefiniowany jako bezpodstawna pozytywność w sprawach opinii; aroganckie twierdzenie, że opinie są prawdą. W całej historii, a już na pewno w późniejszych czasach, mamy przykład za przykładem przekonań dogmatycznych, które prowadzą do niefortunnych rezultatów.
Widzimy to w naszym rządzie, naszej religii i naszych związkach. Kiedy trzymamy się dogmatycznych przekonań, zasadniczo zamykamy nasze umysły na alternatywne perspektywy i opinie.
Racjonalna terapia zachowań emocjonalnych sugeruje, że irracjonalne przekonania mają charakter dogmatyczny, są niezgodne z rzeczywistością empiryczną, nielogiczne i uniemożliwiają ludziom osiągnięcie ich celów. Dogmatyzm wpędza ludzi w kłopoty, gdy ignorują dowody, które nie potwierdzają ich sposobu myślenia, kiedy ludzie angażują się w potwierdzające uprzedzenia (odfiltrowują dowody, które są sprzeczne z ich przekonaniami).
Zdrowszy alternatywny sposób myślenia to elastyczna i bardziej preferencyjna filozofia życia. Wszyscy możemy mieć swoje opinie, kiedy podnosimy je do dogmatycznych wymagań, wpadamy w kłopoty. Pytanie, które wszyscy musimy sobie zadać, brzmi: "Chcesz mieć rację, czy chcesz być szczęśliwy?" Odpowiedz na pytanie, a dowiesz się, czy jesteś dogmatyczny, czy nie!