7 podstawowych zasad skutecznej komunikacji

„Przekonanie, że jedyną rzeczywistością jest własna wizja rzeczywistości, jest najniebezpieczniejszą z iluzji”. Paul Watzlawick

1. Wybierz dobry czas. Jeśli zauważysz, że otoczenie jest napięte lub że łatwo możesz się zdenerwować, lepiej poświęć trochę czasu. Jeśli jesteś szczególnie rozdrażniony, wskazane jest użycie techniki uważności lub uważności. Będziesz także musiał ocenić emocjonalną dostępność drugiej osoby. Dobrym sposobem na przetestowanie wód i rozpoczęcie rozmowy jest pytanie: czy możemy porozmawiać? Jeśli osoba odmówi, nie nalegaj, poproś ponownie później lub poczekaj, aż przyjdzie do ciebie.

2. Ważne jest, aby szanować rzeczywistość drugiej osoby i ją uprawomocnić. Walidacja nie oznacza zgody. Oznacza zaakceptowanie i tolerowanie tego, że druga osoba ma inne doświadczenie i wizję niż ty. Minimalizowanie, ignorowanie, zaprzeczanie lub osądzanie emocji, uczuć i myśli drugiej osoby to formy unieważnienia. Nie ma znaczenia, czy wydaje ci się to przesadzone lub nierozsądne, czy jakakolwiek krytyka przyjdzie Ci do głowy. Liczy się to, że dla drugiej osoby jest realne.

3. Jeśli masz na coś narzekać, odwołaj się do konkretnego zachowania, a nie do całej osobowości drugiego. Wyjaśnij tej osobie, w jaki sposób jej zachowanie wpłynęło na Ciebie negatywnie. Na przykład, zamiast mówić „jesteś samolubny”, przeformułuj to w bardziej konkretny sposób i opisz zachowanie: „zapomniałeś zapytać mnie, jak minął mój pierwszy dzień pracy, a przede wszystkim nie martwiłeś się, że zaoszczędzisz mi trochę jedzenie, sprawia mi ból i złość ”. Kiedy jesteś konkretny w swojej krytyce, słuchanie drugiej osoby jest nie tylko bardziej tolerowane (ponieważ nie atakujesz całej osoby), ale także łatwiej jest ją zmienić.

4. Unikaj uogólnień typu „Ty zawsze…” lub „Ty nigdy…”. Kiedy czujemy się niezrozumiani, mało brani pod uwagę lub uważamy, że sytuacja jest niesprawiedliwa, zwykle używamy tego rodzaju krytyki opartej na dychotomii „wszystko albo nic”, jako desperackiego sposobu na zwrócenie uwagi drugiej osoby. Nie jest to jednak produktywne, ponieważ „zawsze” i „nigdy” nie budzi w innym postawy obronnej i zamiast tworzyć więź, alienuje drugiego.

5. Spróbuj sformułować swoje komunikaty zaczynające się od „Czuję” zamiast „Ty jesteś”. Na przykład zamiast mówić „Jesteś złą osobą”, wybierz „Czuję się zraniony, kiedy to robisz”. Ogólnie rzecz biorąc, ludziom trudno jest zastosować tę radę, ponieważ oznacza to okazywanie wrażliwości na innych i wielu się tego boi. Jednak, jak w punkcie 4, tego typu oskarżycielski komentarz, zamiast ułatwiać dialog i tworzyć bliskość, dystansuje drugiego.

6. Nie idź jako wróżka. Nie udawaj, że wiesz, co myśli lub czuje druga osoba. To jest forma unieważnienia. Co powiesz na to, że zapytasz lepiej? 🙂

7. Staraj się unikać polaryzacji, w których tylko jedna ma rację, a druga jest winna, jedna jest dobra, a druga zła. Pamiętaj, że w konflikcie zawsze biorą udział dwie osoby i że dynamika relacji nie jest regulowana przez prawo „przyczyna-skutek”, ale raczej, że reakcje każdej z nich są sprzężone zwrotnie w sposób okrężny.

Voilà! Mam nadzieję, że ci to służyło. Jeśli masz jakieś pytania lub chcesz podzielić się swoją opinią lub historią, możesz to zrobić poniżej, a nawet jeśli Twój komentarz nie pojawi się od razu, nie martw się, czasami zatwierdzenie zajmuje kilka godzin.

przez Jasmine murga

[udostępnij]