Czy wiesz, jak przebiega proces przekazywania informacji na poziomie układu nerwowego? Czy wiesz, że glutaminian odgrywa ważną rolę w tym procesie?
Być może w tym miejscu myślisz o słynnym „umami”, czyli piątym smaku gastronomicznym i częściowo ma to związek z tematem (ale zdefiniujemy to później), jednak glutaminian, o którym w istocie mówimy, jest aminokwasem syntetyzowanym na poziomie struktur neuronalnych.
Układ nerwowy koordynuje za pośrednictwem wielu wyspecjalizowanych struktur funkcje odpowiedzi organizmu na zaburzenia lub bodźce, co oznacza, że przed bodźcem wykrytym przez nasze narządy receptorowe, nasz zespół komórek nerwowych zostaje uruchomiony, aby ta informacja dotarła do centralnej układ nerwowy, w którym wytwarzana jest odpowiedź emitowana przez to samo medium (łuk odruchowy).
Ok teraz Jaką rolę w tym wszystkim odgrywa glutaminian? Otóż zdarza się, że w trakcie tego procesu wymiany informacji i bodźców tworzy się sieć informacyjna, w której neurony są podstawowym elementem tej zmiany. Synapsa! Tak więc proces, w którym stykają się dwie struktury w celu przeprowadzenia wymiany, stał się popularny i to właśnie w tym miejscu ważne miejsce zajmują substancje o charakterze tego składnika, czyli neuroprzekaźniki, gdyż dzięki gwarantują to połączenie między neuronami.
Wymiana neuronalna i glutaminiany
Umieszczając nas w kontekście, czy pamiętasz, jak nieumyślnie nadepnąłeś na palec lub dotknąłeś gorącej powierzchni? Twoja reakcja była natychmiastowa, usunąłeś rękę lub dotknięty obszar ciała, aby zachować integralność. Zapewniłeś zapewne „zrobiłem to bez zastanowienia”, jednak nie jest to do końca prawdą. Tak jak Za twoją odpowiedzią krył się złożony proces neuronowy, który pozwolił mózgowi zaprojektować odpowiedź.
Centralną osią układu nerwowego jest mózg, są tam opracowane wszystkie myśli, spostrzeżenia i reakcje są zaprojektowane, jednak nie jest to w zdolności struktury mózgu, która przechwytuje sygnały; Dlatego z tym układem związane są struktury komórkowe, zwane neuronami, które są odpowiedzialne za przekazywanie tej informacji ze źródła, w którym jest ona gromadzona, do struktur ośrodkowego układu nerwowego, odpowiedzialnych za projektowanie odpowiedzi zgodnie z otrzymał bodziec.
Neurony mają charakterystyczną strukturę, utworzoną przez jądro, zawartą w strukturze zwanej „soma", Przedstawiają także rodzaj wydłużonego cylindra zwanego" ciałem neuronu ", który łączy zakończenia nerwowe z jądrem. Wewnątrz tej komórki zachodzi synteza glutaminianu. Komórka wytwarza ten aminokwas, ponieważ potrzebuje ona możliwości nawiązania kontaktu z innymi neuronami (synapsami) i to właśnie ten składnik umożliwia, poprzez swoje funkcje stymulujące i neuroprzekaźnikowe, rozwój dobrze znanego odruchu łuk jest możliwy., który jest niczym innym jak obwodem odpowiedzi na bodziec.
Charakter komponentu
Jest aminokwasem nieistotnym, który jest syntetyzowany w „presynaptycznym” metabolizmie komórek nerwowych, wszystko zaczyna się od glutaminy, która jest aminą występującą w organizmie, szczególnie w mięśniach. W tej reakcji obserwuje się produkt pośredni, zwany glutaminazą, a ostatecznie neuron wytwarza glutaminian, aminokwas wymagany w procesach dyfuzji bodźców i odpowiedzi. Ten składnik jest wychwytywany przez neuron postsynaptyczny przez określone receptory i powiązany z nim.
Proces w komórce glejowej: Jako punkt końcowy cyklu, który widzi początek w procesie opisanym powyżej, następuje druga reakcja, która zamyka cykl, który jest przeprowadzany dzięki dyfuzji tego aminokwasu neuroprzekaźnika do komórki glejowej, która jest kanałem centralnym. rdzenia kręgowego iw tej strukturze zachodzi reakcja odwrotna, w wyniku której uzyskuje się glutaminę, która jest ponownie pobierana przez neurony presynaptyczne, aby rozpocząć nowy proces.
Ten opisany jest procesem ciągłym, który przebiega w tysięcznych częściach sekundy, ponieważ rozwój łuku odruchowego jest procesem ciągłym i ma żywotne znaczenie dla zachowania dobrostanu człowieka.
Funkcje w ciele
Glutaminian znany jest z udziału w procesach neuronalnych na poziomie układu nerwowego, jednak warunkuje również syntezę innych składników:
- Tworzenie białek: Poprzez udział w różnych szlakach metabolicznych działa jako prekursor w tworzeniu związków, zwłaszcza o charakterze białkowym.
- Neurotransmiter: Stanowi to jego najważniejszą rolę, ponieważ odgrywa pierwszorzędny udział w procesach komunikacyjnych między neuronami, gdzie indukuje i pobudza struktury promujące przekazywanie bodźców i impulsów.
Neurony uwalniają zsyntetyzowany glutaminian poprzez swój metabolizm, a ten działa jak przekaźnik chemiczny, wychwytywany przez specyficzne struktury zwane receptorami białkowymi.
- Powiązane receptory białkowe: N-metylo-D-asparaginian, AMPA, Kainate, inne, które są podatne na glutaminian, to tak zwane metabotropy. Choć jest możliwe, że proces wymiany informacji między neuronami zachodzi poprzez połączenie aksonu jednego z dendrytami drugiego (struktury tej komórki), to zwykle wymaga działania substancji o charakterze stymulującym.
Glutaminian sodu
W pojęciu używanym przez większość ludzi, kiedy mówimy o „glutaminianu”, odnosi się on do soli powstałej w wyniku reakcji cząsteczki aminokwasu z nieorganicznym związkiem sodu.
Ten składnik se zostało rozszerzone o nazwę umami lub ajinomotoi osiąga wiele zastosowań w przemyśle spożywczym:
Azjatyckie jedzenie: Włączenie umami, jako piątego smaku na świecie, pozwala na przygotowanie wielu receptur i jest naturalnie obecne w podstawowych składnikach tej kultury gastronomicznej, takich jak algi (od 230 do 3380 mg) i sos sojowy (od 450 do 700 mg) .
Umami, fZostał opisany jako „bardzo smaczny” smak, który wywołuje na podniebieniu doznania przyjemności. I to właśnie naukowiec Kikunae Ikeda, który pracował na Uniwersytecie Tokijskim, skojarzył, że wrażenie wywoływane przez bulion z wodorostów kombu jest wytwarzane przez sól monosodową. Stosowanie ajinomoto w jedzeniu wywołuje doznanie, którego nie da się opisać słowami, a które w wielu przypadkach uzależnia, co prowadzi do popełniania ekscesów.
Żywność nieprzetworzona: Sól monosodowa występuje naturalnie w pożywieniu, co nie oznacza, że stanowi podstawowy element jej przygotowania, niektóre z nich wymieniono poniżej wraz z zawartością soli monosodowej:
- Pomidor (140-250 mg)
- Ziemniaki (30-180 mg)
- Szynka (340 mg)
- Zielona herbata (200-650 mg)
- Sery: parmezan (1150 mg), chedar (180 mg), roquefort (1200 mg).
Pigułki: Przez pewien czas na wolnym rynku popularna była prezentacja tabletki 500 mg z tym składnikiem. Określono je jako „pokarm dla mózgu”, aw dialogu sprzedażowym zaoferowano produkt zdolny do aktywacji i stymulacji procesów mózgowych. Chociaż nie jest to całkowicie fałszywe, ważne jest, aby pamiętać, że spożycie glutaminianu powinno odbywać się z ostrożnością. Niebezpiecznie jest zaburzać równowagę układu nerwowego, co skutkuje zespołem, który jest powszechnie znany jako „Z chińskiej restauracji”.
Syndrom chińskiej restauracji: Niektórzy naukowcy twierdzą, że najgorszym wynalazkiem opracowanym na poziomie gastronomicznym była ta sól monosodowa, której spożycie destabilizuje procesy na poziomie układu nerwowego, gdzie aminokwas jest syntetyzowany naturalnie na poziomie neuronalnym; dlatego spożycie pokarmu zawierającego ten związek powoduje wzrost poziomu neuroprzekaźnika, który sam w sobie ma cechy pobudzające procesy synaps. Nadmierna stymulacja jest czynnikiem obciążającym, ponieważ wywołuje stan wyczerpania u osoby, która jej doświadcza, co w przewlekłych przypadkach może nawet doprowadzić do śmierci neuronów. Konsekwencje spożywania ajinomoto można wymienić w następujących najczęstszych objawach:
- Zawroty głowy
- Nudności
- Ból w klatce piersiowej.
- Astma
- Napady drgawkowe (u pacjentów wrażliwych lub z predyspozycjami neurologicznymi).