Mam przyjaciela, do którego ostatnio bardzo się przywiązałem i cierpi na depresję, chodzi o to, że czuje do mnie coś silniejszego, ale nadal mu nie odpowiadam z powodu problemu z depresją, który czuję, że już mnie dotyka .
Zawsze opiekuję się nim tak, jak potrafię, staram się go rozpraszać w taki sposób, że wyznaje mi, że kiedy jest ze mną, czuje pewien „spokój”, że uspokajam go, gdy jest zdesperowany.
Idzie do lekarza, a konkretnie psychiatry, był na różnych terapiach, które wcześniej u niego działały, ale teraz wydają się nie mieć takiego samego efektu, a on jest już tak zdesperowany, że podcina sobie ręce i chce umrzeć, bardzo mnie to martwi, nawet powiedziałem mu, że pójdę z nim do lekarza na kolejną wizytę, żeby nie był sam, bardzo go szczerze doceniam i nie mogę znieść widoku, jak cierpi, a to ma wpływ mnie w taki sposób, że boję się, że zda sobie sprawę, jak źle się do niego czuję i pomyśli, że jest tylko przeszkodą w życiu wszystkich i że jedyne, czemu służy, to sprawić, żebym poczuł się źle.
Doceniam wszelkie odpowiedzi z góry i mam nadzieję, że mi pomogą.
Cześć,
Przede wszystkim chciałbym bardzo podziękować za skontaktowanie się z nami i wyjaśnienie nam swojej sprawy.
Myślę, że chociaż skupiasz uwagę na swoim przyjacielu, ze względu na sposób, w jaki się wyrażasz, istnieją trzy kierunki pracy terapeutycznej, które należy wykonać.
Przede wszystkim i jedną z twoich zmartwień jest nastrój twojego przyjaciela. Niewątpliwie twoje wsparcie jest bardzo ważne i na pewno ogromnie pomaga mu iść naprzód. Nastrój depresyjny charakteryzuje się negatywną interpretacją wszystkiego, co dzieje się w naszym życiu i jeśli stwierdza, że w Twojej obecności czuje się lepiej, to na pewno dlatego, że naprawdę przywiązuje dużą wagę do tego wsparcia. To bardzo pozytywne, że chodzisz do psychiatry, aby leczyć swój stan umysłu, ale jeśli nie postępujesz w powrocie do zdrowia, może być konieczne rozważenie zmiany specjalisty. Czasami nie wszyscy profesjonaliści służą każdemu, a prosta zmiana jednego terapeuty na drugiego może zdziałać cuda.
Drugi aspekt, który moim zdaniem jest ważny, to twój własny stan umysłu. Bardzo trudno jest utrzymać kontakt z osobą o obniżonym nastroju i zawsze zachować pozytywne nastawienie, jest to bardzo podobne do zespołu wypalenia, którego doświadczają opiekunowie osób wymagających stałej uwagi. Bardzo ważne jest, aby zachować dobrą higienę psychiczną i osobiście bardzo dbać o siebie, aby móc ofiarować całą naszą miłość naszym bliźnim, męczące jest zawsze pozytywne wsparcie i łatwo popaść w rozpacz, jeśli to zobaczymy. nasze wysiłki, aby zachęcić, nie przynoszą rezultatów. Dlatego zachęcam do dbania o siebie, o siebie i jednocześnie do lepszej pomocy przyjacielowi.
Trzeci aspekt, z którym musisz się uporać, jest związany z twoim związkiem. Z tego, co mówisz, wydaje się, że między wami panuje bardzo silny szacunek i jest to uwarunkowane emocjonalnymi problemami twojego przyjaciela, ponieważ postrzegasz je jako hamulec z jednej strony, aby odpowiadać mu bardziej lub naprawdę pokazać mu, co czujesz (ze strachu przed zranieniem go, jeśli zobaczysz, że jesteś również pod wpływem emocji). Uważam, że będziecie musieli wspólnie pracować nad swoim związkiem, aby zbadać, w jaki sposób może on pomóc w pozytywny sposób i wydobyć dobro z bycia razem, a także przezwyciężyć te aspekty, które mogą wpływać na ciebie emocjonalnie w sposób negatywny.
Dziękuję bardzo za poświęcenie czasu i udzielenie mi odpowiedzi, nie miałem czasu na przeczytanie Twojej odpowiedzi. Mówię mu, że wciąż walczę z kolegą, chociaż czasem wydaje mi się, że jest gorzej /: i przyznaję, że bardzo się boję, że coś zrobi i na zawsze straci. O zmianie opinii lekarskiej i skierowaniu się do innego lekarza, mówiłem ci, ale problem polega na tym, że twoja rodzina ma bardzo mało środków i robią wszystko, co w ich mocy. Jeszcze raz dziękuję za poświęcony czas.