Żywe istoty muszą zapewnić sobie energię do przeprowadzenia wszystkich podstawowych procesów, wzrostu, oddychania, rozmnażania itp. Energia ta jest pozyskiwana ze składników odżywczych, jednak nie wszystkie istoty żywe wychwytują niezbędną energię w ten sam sposób, pozyskują ją na różne sposoby, w zależności od tego, czy są producentami, konsumentami, czy też rozkładającymi. W ten sposób ustala się cały szereg powiązań pokarmowych, znanych jako związki troficzne lub poziomy troficzne. W ten sposób wytwarzany jest przepływ składników odżywczych, który gwarantuje dostarczanie i cyrkulację substancji niezbędnych do podtrzymania życia na planecie.
Po zrozumieniu wszystkich tych różnic przejdźmy do zdefiniowania poziomów troficznych. Poziomy troficzne to nic innego jak każdy z różnych zestawów istot żywych, podzielonych na kategorie według sposobu, w jaki pozyskują składniki odżywcze. Poziomy troficzne są zatem związkami pokarmowymi, które są ustanowione między organizmami i które pozwalają organizować i kategoryzować każdą grupę osobników zgodnie ze sposobem, w jaki pozyskują składniki odżywcze.
Określenie poziomów troficznych
Osobniki różnych gatunków, które tworzą społeczność, w zależności od rodzaju żywności, której potrzebują, są pogrupowane w następujący sposób:
Poziom pierwszy (producenci)
Na tym poziomie znajdujemy jednostki zdolne do samodzielnego wytwarzania pożywienia, to znaczy organizmy produkujące lub autotroficzne. Te organizmy są w stanie bezpośrednio wychwytuje energię z pierwotnego źródła, czyli słońca. Szczególną cechą organizmów autotroficznych jest wykorzystywanie obecności dwutlenku węgla, wody, innych minerałów i światła słonecznego do syntezy własnych związków organicznych: węglowodanów w procesie fotosyntezy. Do tej grupy należą rośliny, algi i mikroorganizmy fotosyntetyzujące. Wytwarzana przez nie żywność może być wykorzystywana, bezpośrednio lub pośrednio, przez inne organizmy w ekosystemach. Organizmy produkujące stanowią poziom troficzny niższe są podstawą, na której opierają się wyższe poziomy. Są jedynymi, którzy dzięki fotosyntezie, Są w stanie wychwycić energię słoneczną i przekształcić ją w energię chemiczną.
Drugi poziom (Consumers)
Na tym poziomie znajdujemy głównych konsumentów. Do tej grupy należą wszystkie osobniki, które pozyskują składniki odżywcze od producentów, czyli żywią się częściami warzyw, takimi jak: liście, kwiaty i owoce, zwane też roślinożercami. Organizmy konsumujące są heterotroficzne, wytwarzają swoją materię organiczną z materii organicznej pochodzącej od innych żywych istot, dlatego nazywane są konsumentami. Oni też są producentów (tworzą własną materię organiczną), ale tak nie jest pierwotni producenci. Z kolei konsumenci mogą być również źródłem materii organicznej dla innych konsumentów, którzy się nimi żywią.
Trzeci poziom (konsumenci wtórni)
Ta grupa składa się z drugorzędnych konsumentów, którzy żywią się bezpośrednio z główni konsumenci. Nazywa się je również mięsożercami. Konsumenci wtórni różnią się również pod względem rodzaju spożywanej diety.
- Lwy i tygrysy polują na zebry, impale, jelenie i inne małe ssaki.
- Ogólnie węże żywią się małymi gryzoniami, płazami i ptasimi jajami.
- Ptaki, takie jak jastrząb, sowa i orzeł, żywią się wężami i jaszczurkami. Podczas gdy wiele mniejszych ptaków zjada larwy motyli i dżdżownice.
- Pająki łapią małe owady, takie jak muchy i ćmy.
- W morzu niektóre zwierzęta, takie jak rekiny i wieloryby, żywią się mniejszymi rybami.
Czwarty poziom
Konsumenci trzeciorzędni lub wyżsi. Żywią się wtórnymi konsumentami. Są dużymi drapieżnikami, które żywią się pierwotnymi konsumentami (roślinożercy) i drugorzędny (mięsożercy). Są również nazywani drapieżniki.
Poziom poprzeczny (rozkładające się)
Rozkładające się organizmy, jak sugeruje ich nazwa, oddziałują na szczątki, szczątki martwych roślin, zwłoki zwierząt itp., Uzyskując w ten sposób energię potrzebną do życia. Na tym poziomie znajdujemy grzyby i bakterie, które rozkładają materię organiczną martwych osobników na substancje mineralne. Większość mikroskopijnych grzybów to saprofity; wśród nich jest ucho pałeczki, grzybek w kapeluszu, foremka na chleb i grzyb. W wyniku rozkładu dwutlenek węgla jest uwalniany do atmosfery, a minerały, takie jak wapń, potas, fosfor i azot itp., Są uwalniane do gleby, w wodach. stanowiły organizm, tkankę, szczątki itp. W ten sposób cykl składników odżywczych i dwutlenku węgla zostaje zakończony, a wszystkie pierwiastki mogą swobodnie przejść z powrotem do producentów i kontynuować w ten sposób, cykl po cyklu. Tlen jest kolejnym niezbędnym składnikiem materii żywej, jest uwalniany przez producentów w procesie fotosyntezy i wychwytywany przez nich samych, przez konsumentów i rozkładających się, podczas oddychania komórkowego. Rozkładniki stanowią ważne ogniwo dla ciągłości cykli biogeochemicznych, ponieważ jeśli nie rozkładają materii organicznej, to zostałaby uwięziona, z którą nie mogłaby zostać ponownie przyswojona przez żywe organizmy. W ten sposób stopniowo znikałyby składniki odżywcze, a wraz z nimi producenci, a wraz z nimi organizmy konsumujące. Z drugiej strony są zwierzęta, takie jak sęp, zamuro, hiena itp., Które chociaż zjadają organizmy, współpracują z rozkładającymi się, aby wyeliminować szczątki zwierzęce, ponieważ zwierzęta te żywią się wyłącznie mięsem martwych zwierząt. To kolejne medium, przez które w ekosystemach krążą składniki pokarmowe poprzez poziomy troficzne.
Przepływ energii
Nie wszystkie organizmy mają zdolność wychwytywania energii słonecznej i przekształcania jej w energię chemiczną z pożywienia, tak aby istoty żywe spełniały swoje życiowe funkcje. Producenci są jedynymi, którzy są w stanie udostępnić energię słoneczną pozostałym gatunkom społeczności biologicznej. Z nich energia przepływa jednokierunkowo w kierunku konsumentów i rozkładających się łańcuchów pokarmowych. Biologiczny przepływ energii odnosi się do przejścia energii chemicznej zawartej w żywności, od niższego poziomu troficznego, na którym znajdują się producenci, do wyższych poziomów troficznych zajmowanych przez konsumentów.
Energia nie podlega recyklingowi
Ilość energii przenoszonej między poziomami troficznymi stanowi około 10% dostępnej energii, co powoduje poważne ograniczenia w zakresie liczby i wielkości organizmów, które mogą być częścią łańcucha troficznego 90% pozostałej energii, która nie jest przenoszona jest tracony w postaci ciepła i nie można go ponownie wykorzystać. Powoduje to, że energia, w przeciwieństwie do materii, nie jest odzyskiwalna. Stąd też stałe włączanie energii do społeczności biologicznej jest niezbędne, aby zapewnić ciągłość jej istnienia. Ponieważ tę funkcję pełnią producenci, którzy ją odbierają od Słońca, organizmy te są uznawane za filary społeczności i ekosystemu.
Materia jest poddawana recyklingowi
Materia, której używają żywe istoty, pochodzi z ziemi, powietrza i wody. We wszystkich relacjach troficznych, oprócz energii, materia jest przenoszona z jednego poziomu na drugi. Ale materia w przeciwieństwie do energii, jeśli jest poddawana recyklingowi. Dzieje się tak dzięki procesom fotosyntezy i oddychania, w których tlen, wodór i węgiel jest zawracany do powietrza i wody, a także istnieniu środków rozkładających, które zawracają do gleby inne substancje mineralne i umożliwiają ich ponowne wykorzystanie przez producentów, zamykając tym samym cykl materii.