Roztwory w chemii są zwykle binarne, co oznacza, że składają się z dwóch składników, substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, z których jeden jest roztworem do rozpuszczenia, a drugi stanowi rozpuszczalnik.
Na tej podstawie można je podzielić na dwa typy, które są wartościowe i empiryczne, przy czym ten ostatni to te, w których nie bierze się pod uwagę ilości substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, które mogą zawierać.
Zwykle w rozwiązaniach empirycznych substancje rozpuszczone i rozpuszczalniki są względne, ponieważ mogą one zmieniać się po prostu wraz z ilościami, jeśli mamy rozwiązanie z takimi samymi ilościami obu pierwiastków, każdemu z nich można przypisać każdą z dwóch nazw.
Co to jest rozwiązanie?
Aby dobrze poznać pojęcie rozwiązań empirycznych, należy wiedzieć, że jest to roztwór, który definiuje się jako jednorodną mieszaninę, która zwykle składa się z cząstek mniejszych niż 10 atomów, które zwykle składają się z dwóch substancji, takich jak: jako substancje rozpuszczone i rozpuszczalniki.
Roztwory
Są to substancje, które rozpuszczają się w mieszaninie, ponieważ są one przeważnie w mniejszej ilości.
Rozpuszczalniki
Są to substancje rozpuszczające substancję rozpuszczoną, występują one w większych proporcjach niż ta już wspomniana.
Roztwory dzielą się na dwa typy, czyli takie, w których można określić dokładną ilość substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika w mieszaninie, które są nazwane przez cenionych, a są też te empiryczne, czyli takie, w których nie można określić. z nich.
Co to jest rozwiązanie empiryczne?
Są to mieszaniny, w których nie można określić dokładnej ilości substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, w których można oddzielić pierwiastki od ciała stałego w cieczy, cieczy w cieczy, gazu w cieczy i gazu w gazie, przy czym te o największej objętości rozpuszczają się nieletni.
Wahania czasu rozpuszczania będą się różnić w zależności od czynników takich jak temperatura, ciśnienie i rodzaj substancji rozpuszczonej, jak również w przypadku gazu, który ma tendencję do rozpuszczania substancji rozpuszczonej, powodując, że rozpuszczalnik uzyskuje większą gęstość.
Istnieje pięć rodzajów roztworów empirycznych, które są podzielone w zależności od właściwości rozpuszczalnika i substancji rozpuszczonej, wśród nich są rozcieńczone, stężone, nasycone, nienasycone i przesycone.
Jeśli mieszanina ma dwie substancje jako składniki ciekłe, tracą one sens materiałów i tylko to, co jest znane, z powodu tego, który zawiera większą ilość w mieszaninie.
Rodzaje rozwiązań empirycznych
Te typy są podzielone według odporności substancji i ilości substancji rozpuszczonej w nich, wśród których można wymienić następujące.
Rozcieńczone roztwory
Są to takie, w których ilości rozpuszczalnika przyćmiewają te rozpuszczone, które są również znane jako słabe roztwory, ze względu na niewielką jego ilość, przykładem może być dodanie łyżki cukru do kawy znajdującej się w wysoka lub gorąca temperatura, która bardzo szybko się rozpuści dzięki odpowiedniej ilości rozpuszczalnika.
Skoncentrowane rozwiązania
Są to takie, które mają dużą ilość substancji rozpuszczonej w porównaniu z ilością rozpuszczalnika istniejącego w mieszaninie lub można to również zinterpretować jako maksymalną ilość substancji, która rozpuszcza się w ilości rozpuszczalnika, przykładem może być umieścić 10 gramów soli w ½ litra wody.
Należy zauważyć, że nie ma dokładnej granicy między roztworami rozcieńczonymi i stężonymi.
Nienasycone roztwory
Charakteryzują się one minimalną ilością substancji rozpuszczonej, jaką może zawierać, w pewnych sytuacjach ciśnienia i temperatury, przykładem może być 30 gramów soli w 2 litrach wody.
Roztwory nasycone
Są całkowicie sprzeczne z nienasyconymi, ponieważ mają maksymalną ilość substancji rozpuszczonej, jaką może pomieścić, w pewnych sytuacjach ciśnienia i temperatury, należy zauważyć, że gdy roztwór jest nasycony, substancja rozpuszczona nie rozpuszcza się już, tworząc równowagę między substancją rozpuszczoną a rozpuszczalnikiem.
Roztwory przesycone
Zawierają one nawet więcej substancji rozpuszczonych niż roztwory nasycone. Jedynym sposobem powrotu substancji rozpuszczonej do działania rozpuszczalnika jest ogrzanie mieszaniny, ale gdy pozostawi się ją do ostygnięcia, powróci ona do pierwotnego stanu z powodu przesycenia. Są to rozwiązania niestabilne, które przy najmniejszym uderzeniu lub nagłym ruchu staną się roztworami nasyconymi.
Właściwości rozwiązania
Roztwory mają wiele właściwości, ale najważniejsza jest rozpuszczalność, czyli ilość substancji rozpuszczonej, jaką można rozpuścić w rozpuszczalniku w danej temperaturze, przy czym warstwa kompozytu ma własny poziom rozpuszczalności.
Istnieją również inne substancje rozpuszczone, takie jak przewodnictwo elektryczne, prężność par, między innymi, a także rozpuszczalnik, taki jak temperatura wrzenia lub punkt rozszczepienia, w którym ciało stałe zamienia się w ciecz.
Aby powstał jednorodny roztwór, musi istnieć pewne przyciąganie między cząsteczkami substancji rozpuszczonej i rozpuszczalnika, które pokonają siłę przyciągania cząsteczek samej substancji rozpuszczonej, powodując ich rozproszenie i z kolei połączenie cząsteczek rozpuszczalnika .
Na przykład mamy wodę i cukier, które, jak wiadomo, kiedy włożysz łyżkę cukru do szklanki wody, rozpuści się, ponieważ cząsteczki wody są wystarczająco silne, aby przyciągnąć cząsteczki cukru. i że jest to wspólny płyn z wodą.
8 Przykłady pomagające określić rozwiązania empiryczne
- Kiedy robisz latte, wygląda jak substancja rozpuszczona w kawie, która jest stała, a mleko jako rozpuszczalnik, który jest płynem.
- Czekolada i woda, czekolada jest substancją rozpuszczoną, a woda - rozpuszczalnik.
- Po poddaniu roztworu działaniu wody i powietrza uzyskuje się mgłę.
- Farba i tiner, aby łatwiej można było używać farby olejnej, musi przejść proces rozpuszczania z tinerem, który jest rozpuszczalnikiem.
- Woda mydlana, w której rozpuszczalnikiem jest woda, a substancją rozpuszczoną mydło, może to również służyć jako przykład roztworu nienasyconego.
- Kawa z wodą, przygotowując normalny rodzaj kawy, również jest rozcieńczana, ale tym razem jest to woda, która pełni rolę rozpuszczalnika.
- Woda z cukrem, przy czym cukier jest substancją do rozpuszczenia, a rozpuszczalnik należy podlewać
- Woda ze sztucznymi sokami, te napoje są produktami odwodnionymi, które pełnią funkcję cukru smakowego, działając identycznie jak poprzedni.