Co to jest strukturalizm? Autorzy, elementy i charakterystyka

La teoria strukturalizmu, zwana też psychologią strukturalną, zrewolucjonizowała współczesność: od momentu jej nadejścia człowiek czuje się odpowiedzialny za swoje zachowanie w odniesieniu do swojej świadomości i zdolności rozwojowych.

Ta teoria wiedzy została opracowana w XX wieku przez Wilhelm Maximilian Wundt i Edward Bradford Titchener, gdzie badany jest umysł dorosłego człowieka, za pomocą metod takich jak introspekcja, które pozwalają pacjentowi pogłębić emocje i przeszłe doświadczenia, w poszukiwaniu wszelkich zmian, które wykażą więcej informacji na temat wewnętrznej treści osoby, zarówno emocjonalnie i psychicznie.

Co to jest strukturalizm?

Termin psychologia strukturalna odnosi się do badania elementów świadomości, ma całkowicie filozoficzne podejście, które nie jest zaszufladkowane w jednej myśli, takiej jak antropologia kulturowa, językoznawstwo czy marksizm.

Głównym celem strukturalizmu jest zgłębienie nauk humanistycznych, proponuje się analizę określonego obszaru, obszar ten definiuje się jako kompletny system z częściami powiązanymi ze sobą, to znaczy poszukuje się wewnętrznej jakości pacjenta, rozważa jako struktura, która z kolei ma znaczenie w samej kulturze.

Samo znaczenie, które jest nadawane tej strukturze, jest wcześniej wyczerpująco badane i kwestionowane, w tym celu stosuje się takie metody, jak badanie zachowania jednostki w jej codziennym życiu.

Bardzo powszechne czynności, które nie oznaczają poddania się stresowi przez pacjenta, na ogół są to codzienne czynności i nawyki, które osoba już wdrożyła w swoim życiu; Przykład: jak podajesz płatki, jak przygotowujesz inne potrawy, jak często chodzisz do kościoła.

Nowość, jaką stwarza strukturalizm, polega na zerwaniu z jakimkolwiek pojęciem struktury zakorzenionym w „konwencjonalnej” psychologii. To z kolei ujawnia potrzebę eliminacji wszelkich struktur warunkujących.

Jednym z pionierów i głównych przedstawicieli tej teorii był etnograf i antropolog Claude Lévi-Strauss, który analizował zjawiska kulturowe, takie jak mitologia i systemy pokrewieństwa.

Z drugiej strony Niemiec Wilhelm Maximilian Wundt, który był głęboko skupiony na rozwijaniu teorii i znajdował się na głównych etapach jej badań, rozważał wykonanie testu w swoim laboratorium, gdzie wziął jabłko i zapisał na nim jego charakterystykę. do ich kryteriów: jak wygląda jabłko, jak wygląda, jaki ma smak i konsystencję w środku ...

Zastosowanie jednej z zasad introspekcji, która określa, że ​​każde świadome doświadczenie musi być opisane w jego najbardziej podstawowych postaciach.

Zapewniłoby to, że dana osoba byłaby zdeterminowana, aby włożyć znacznie więcej wysiłku w introspekcję, a nie tylko oznaczyć obiekt, czym jest, gołym okiem.

Wundta 

WIlhelma Maksymiliana Wundta, był niemieckim psychologiem, fizjologiem i filozofem. Opracował pierwsze laboratorium eksperymentalne w Lipsk. W tym mieście to profesor uniwersytecki Edwarda Bradforda Titchenera podniósł później teorię strukturalizmu na podstawie eksperymentów, esejów i teorii studiowanych wspólnie ze swoim nauczycielem.

Wundt jest często kojarzony z literaturą starożytną i jej związkiem z wdrażaniem podobnych metod introspekcji. Wundt wyjaśnia zasadność przypisywaną doświadczeniom ocenianym pod lupą kontrolowanej introspekcji oraz tym, które były badane pod wpływem prądów filozoficznych, które w tym przypadku nazywa czystą introspekcją.

Titcher

Edward B. Titchener był brytyjskim psychologiem, który był uczniem Wilhelm Maximilian Wundt, który przez całe życie zostanie jego mentorem i zachęci go do ujawnienia swojej teorii światu. W wieku dorosłym przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie odnosił największe sukcesy.

Uważany jest za twórcę strukturalizmu, jest wyraźnie introspekcjonistą, w momencie przybycia do Stanów Zjednoczonych popełnił błąd, przedstawiając swojego nauczyciela jako takiego, co znacznie bardziej zdezorientowało amerykańską ludność, ponieważ w tej części świata nie, istniało na różnicy między świadomością a nieświadomością.

Rzeczywistość Wundta była taka, że ​​nie mógł zdefiniować introspekcji jako właściwej metody dotarcia do nieświadomości, ponieważ rozumiał jako introspekcję do świadomego doświadczenia, które nie miało wpływowych elementów zewnętrznych.

Klasyfikował struktury według obserwowalnych elementów lub reakcji jako ważne, by należeć do nauki, każda inna reakcja, która jest uważana za zjawisko obecne, ale której pochodzenie lub ważność nie jest dokładnie określona, ​​po prostu musi zostać odrzucona przez społeczeństwo.

Charakterystyka strukturalizmu

• Uwaga: Jest obecna we wszystkich procesach badawczych, konieczne jest określenie zachowania pacjenta zgodnie z przeszłymi doświadczeniami. Należy zauważyć, że taka obserwacja nie może w żadnym momencie kolidować z introspekcją danej osoby.
• Język jako system: Ten prąd traktuje język jako system, to znaczy nie jest oderwany od żadnego elementu jako całości.
• Podejście opisowe: zachowanie jednostki jest badane w ramach introspekcji, aby dokonać dokładnego opisu każdego procesu, zmiany i doświadczenia, przez które przechodzi.
• Metoda indukcyjna: odkłada się na bok doświadczenie środowiska lub kontekstu, na podstawie analizy ciała jako takiego tworzy się teorię.
• Analiza strukturalna: Stosuje się terminologię dostosowaną do potrzeb jednostki, w tym celu konieczne jest hierarchiczne sprecyzowanie poziomów i określenie pojęć według jednostek.
• Tło: Jak każdy prąd czy studium, ma on swoich poprzedników, w tym przypadku strukturalizm rządzi się wpływem egzystencjalizmu nie jako filozofia, ale jako impuls do narodzin teorii strukturalnej.
• Perspektywa metodologiczna: Chociaż metoda ta ma rozważane teorie i filozoficzne konsekwencje, nie oznacza to, że można ją zaklasyfikować jako szkołę, ale należy ją wdrażać z metodologiczną perspektywą badania zachowań bytu.  
• Kontekst i relacje: Strukturalizm rodzi się w koncepcjach marksizmu i funkcjonalizmu, łącząc podobieństwa, ponieważ wszystkie mają wspólne koncepcje i pojęcia spoza pojęcia nauki.
• Strukturalizm i literatura: W tej sztuce strukturalizm stara się zbadać każdą strukturę sklasyfikowaną w akapitach lub na stronie, aby dokonać porównania między starszymi dziełami, należącymi do innych kultur i kontekstów.

Psychologia świadomości

Aby zagłębić się w badanie samej psychologii świadomości, strukturalizm opiera się na zastosowaniu następujących metod badawczych i kwalifikacyjnych:

Introspekcja

Titchener wykorzystał introspekcję jako główną metodę badania, osiągając w ten sposób dokładne określenie wszystkich składników świadomości, która staje się indywidualna zgodnie z potrzebami każdej istoty.

Stwierdził, że stan świadomości może stać się metodą nieskończonej i bezpośredniej wiedzy poprzez introspekcję samego bycia.

W przeciwieństwie do metody introspekcji zastosowanej przez Wundta, która była bardzo powierzchowna, Titchener był całkowicie procesem, nałożono ścisłe rozkazy, aby móc rozwijać badanie świadomości bytu, aby przedstawić znacznie bardziej kompletną i kompletną analizę introspekcyjną. .

Każde badanie polegało na skonfrontowaniu pacjenta z przedmiotem, bez zaprzeczania jego pochodzeniu, klasyfikacji i zastosowaniu, a następnie osoba musiała umieć nazwać lub opisać cechy obiektu w stanie introspekcji.

Jedynym warunkiem, jaki został postawiony pacjentowi, było nie wymienianie w żadnym momencie nazwy obiektu, aby mógł zagłębić się w inne jego cechy.

Elementy umysłu

Titchener sklasyfikował każdy z elementów umysłu: elementy percepcji, elementy idei i elementy emocji, które można podzielić na ich właściwości: jakość, intensywność, czas trwania, przejrzystość i długość.

Obrazy i doznania są niejasne, więc można je podzielić na grupę wrażeń.

Z tych trzech elementów, o których była mowa wcześniej, wynika, że ​​każde doznanie jest elementarne.

Oznacza to, że całe rozumowanie można ostatecznie podzielić na doznania, do których dochodzi się tylko i wyłącznie poprzez introspekcję.   

Interakcja elementów

Drugie podejście w teorii Titchenera polegało na tym, że każdy z elementów mentalnych oddziałuje ze sobą w celu stworzenia świadomego doświadczenia.

Reakcje fizyczne i psychiczne

Głównym zainteresowaniem Titchenera było powiązanie procesów fizycznych ze świadomymi doświadczeniami, jakie zmiany zachodziły podczas poddawania introspekcji, Brytyjczycy utrzymywali, że każda reakcja fizjologiczna jest ściśle związana z introspekcją, że bez tego typu reakcji można rozważyć ten sam proces. bezużyteczne zawiodły.

Strukturalizm w literaturze

Strukturalizm analizuje literaturę jako metodę badania dla pacjenta, bardzo krytyczny strukturalista dokona dogłębnej analizy każdego akapitu zawierającego ten tekst, należy zauważyć, że dzieło literackie może należeć do dowolnego gatunku, ważne w tym zadaniu polega na analizie struktury dzieła znacznie bardziej w narracji niż w treści, która w tym przypadku jest „bezużyteczna”.

Celem tego ćwiczenia jest możliwość porównania pracy ze strukturami należącymi do innych czasów i kultur w celu wykrycia jakiegokolwiek związku lub związku z tym, co jest analizowane.

Strukturalizm we współczesności

Strukturalizm zmienił współczesne życie przeciętnego dorosłego. Wraz z pojawieniem się tej teorii w codziennym życiu tych, którzy ją wdrażali, nauki humanistyczne rozkwitły w postępie geometrycznym.

W pewnym momencie historia nabrała nowego i innego znaczenia, jednostka całkowicie przekształciła strategie systemu, aktualizując w ten sposób nowe metody badania ludzkich zachowań zgodnie z doświadczeniami zdobytymi przez całe życie.

Sposób zachowania bytu nie podlega już uprzedzeniom i wartościom estetycznym bez żadnych podstaw naukowych. Teraz waga introspekcji własnej istoty nabrała dostatecznego znaczenia, aby była odpowiedzialna we wszystkich zmysłach za własne doświadczenie zmysłowe.