Słowa stanowią naszą komunikację, zarówno ustną, jak i pisemną. Aby wyrazić cokolwiek na dwa wspomniane sposoby, grupujemy kilka słów, których wynikiem jest stwierdzenie, zdanie lub fraza, którą chcemy powiedzieć. Jednak robimy to w formacie schludny sposób to sprawia, że ci, którzy otrzymują nasze przesłanie, rozumieją, co się mówi.
Chociaż wiele rzeczy wydaje się logicznych i jest wykonywanych po prostu dlatego, że tak się uważa; Mają badanie, które wskazuje przyczynę ich natury, funkcji i innych rzeczy, które odpowiadają na ich istnienie.
Tak jest w przypadku linków, które chociaż je ćwiczymy i ćwiczymy, ale kiedy zadajemy sobie pytanie, czym one są, nie ma odpowiedzi. I dzięki dyscypliny językowe Są odpowiedzialni nie tylko za ustalanie reguł, ale także za badanie i analizę języka, możemy poznać pewne nazwy wypowiedzi (pisemne lub ustne), które zignorowaliśmy lub uważaliśmy za nieważne.
Przed skupieniem się na specyfikacji, należy konceptualizować, czym jest morfem; który jest słowem, znanym również jako morfem lub teoretycznie „cząstka gramatyczna”. To spełnia funkcję syntaktyczną, która polega na połączeniu słów lub zdań z innymi, to znaczy tak jest słowo, które łączy dwa zdania lub słowa.
Ponadto nazwa „nexus” zgodnie z jej znaczeniem wskazuje na „połączenie” dwóch oddzielonych części. Należy zauważyć, że jest to lub jest czymś typowym dla dyscyplina językowa morfosyntaktyczna a nie tak zwanym „łącznikiem językowym”, który już wszedłby w semantyczno-dyskursywny.
Powiązania sięgają dalej, do metaforycznego, szukania pojęć i terminów w celu połączenia idei, osiągając w ten sposób skoordynowane i spójne zebranie kilku słów w zdaniu. Są to zwykle krótkie słowa, jednak może się zdarzyć, że składają się z więcej niż jednego.
Podobnie jak wiele rzeczy, mają one klasyfikację lub typologie, które odpowiadają sposobowi ich wykorzystania. Istnieje grupa powiązań koordynujących, w których są tak zwane powiązania kopulacyjne, rozłączne, przeciwstawne, dystrybucyjne i wyjaśniające.
Druga grupa nazywana jest linkami podrzędnymi iw tej jest ich więcej; istnieją czasowe, modalne, miejscowe, przyczynowe, konsekutywne, warunkowe, ostateczne, porównawcze i koncesyjne. Ale w tym poście ograniczymy się do wyjaśnienia, o co chodzi i czym są burze.
Co to są linki tymczasowe i jak działają?
Tutaj byłoby dwóch słowa lub zdania, które z czasem połączymy i nie dokładnie w sensie klimatologicznym, ale na które pytanie „kiedy?” Odpowiada na nie teraźniejszość, przeszłość lub przyszłość.
Przysłówki koniunkcyjne (when, just, while) i frazy łączące (tak szybko, jak w danym czasie przed tym, najpierw po tym, po tym, podczas gdy, kiedykolwiek, tak szybko, jak w tym samym czasie, w międzyczasie) może zostać zastąpione przez „kiedy”, które jest jednym z najczęściej używanych tymczasowych linków do zjednoczenia. Chociaż zależałoby to również od tego, jaki to jest typ.
Zrobimy przykład, przekazując dwa różne zdania i drugorzędne pomysły, aby z czasem stało się zdaniem głównym i niepowtarzalnym:
„Wyszedł z domu” i „wyszło słońce”. Jeśli chcemy, aby te dwa zdania były tym samym, po prostu umieszczamy „kiedy” pośrodku dwóch, co skutkowałoby „opuścił dom, gdy wzeszło słońce”.
Należy zauważyć, że nie zawsze związek czasowy będzie znajdował się w środku dwóch zdań lub słów, Może się zdarzyć, że znajdują się na początku lub na końcu iw tym sensie należy zastrzec, że link może składać się z większej liczby słów, a nie tylko z jednego.
Przykład: „Kiedy się bawiliśmy, mama przygotowywała jedzenie” / Bawiliśmy się, a mama w tym samym czasie przygotowywała jedzenie
Jakie są rodzaje?
Z kolei ten konkretny ma również wewnętrzną i podrzędną klasyfikację, która obejmuje trzy ogniwa: uprzednie, jednoczesne i późniejsze.
- Z góry: to te, które odnoszą się do czegoś, co wydarzyło się przed innym wydarzeniem. Na przykład: po pierwsze, przed, przed, przed, po pierwsze, między innymi.
- Równoczesności: Te same w sobie mówią o dwóch wydarzeniach, które wydarzyły się w tym samym czasie. Przykłady: Tymczasem w międzyczasie w tym samym czasie m.in.
- Potem: To te, które zajmują się akcją, która wydarzyła się po drugiej. Przykłady: Potem, potem, potem, między innymi.
Przykłady linków tymczasowych
- Kiedy my jedliśmy, ty spałeś.
- Kąpałem się kiedy ona zjadła.
- Zaczęło padać kiedy Szedłem do mojego domu.
- Nie byłem sam kiedy Wszedłeś bez uprzedzenia.
- Kiedy spała, ukąsiły ją komary.
- Podczas Ćwiczyłem, słuchałem muzyki.
- Jadł w tym samym czasie kto grał.
- Przedtem Wyjdź, powiedziałem ci, co masz robić
- biegłem tak szybko jako był w stanie wyjść z domu.
- Przed jedzenie spało.
Przykłady we fragmentach literackich
Przykładając to w prosty sposób dość krótkimi zdaniami, jest to zrozumiałe, jednak nie zawsze komunikujemy się tak precyzyjnie i w ten sam sposób, w jaki korzystamy z linków czasowych.
Następnie zacytujemy niektórych autorów, którzy w swoich tekstach literackich pozwalają nam docenić część tej dyscypliny językowej.
„Carlos Argentino udawał, że jest zdumiony pięknem instalacji światła, którego nie znam (o którym bez wątpienia już wiedział) i powiedział mi z pewną surowością:
- Złe do twojego stopnia, będziesz musiał przyznać, że to miejsce jest porównywalne z najbardziej obciążonymi na Flores.
Przeczytaj mnie ponownie, późniejcztery lub pięć stron wiersza. (…) Gorzko potępił krytyków; wtedy, łagodniejszy, przyrównał ich do ludzi, „którzy nie mają metali szlachetnych ani pras parowych, walcarek i kwasu siarkowego do bicia skarbów, ale którzy potrafią wskazać innym miejsce skarbu”.
- Borges, Aleph.
„Słowo po słowie, zaabsorbowany plugawym dylematem bohaterów, pozwalając sobie podążać w stronę skoordynowanych obrazów, nabierały koloru i ruchu, był świadkiem ostatniego spotkania w chatce góry. Pierwszy kobieta weszła podejrzliwa; teraz zbliżał się kochanek z twarzą posiniaczoną uderzeniem gałęzi. "
- Cortázar, Ciągłość parków.
Uderzył się w plecy i odjechał, nie oglądając się, dopóki nie dotarł do czubka ostatniego ostrza. Następnie odwrócił się, unosząc kapelusz na prawej ręce. I to była ostatnia rzecz, którą zobaczyli przyjaciele, kiedy schodzili ze wzgórza, postać zniknęła. "
- Stelardo, Don Julio.
Zabawne fakty
Należy zwrócić uwagę, że elementy temporalne nie zawsze są lub są reprezentowane w tak widoczny sposób jako łączniki iw tego typu przypadkach znajdują się poza zdaniem lub jego analizą; więc zaczynają pełnić funkcję syntaktyczną, nazywaną szczególnie okolicznościowym uzupełnieniem czasu.
Okolicznościowe dopełnienie czasu to nic innego jak wspomniana powyżej funkcja składniowa, która jest wykonywana lub wykonywana przez fraza rzeczownikowa lub fraza przyimkowa, która odpowiada pewnej semantycznej okoliczności czasu, miejsca lub formy czasownika, którego jest uzupełnieniem.
Zostawimy poniżej inne fragmenty literackie, które służą jako egzemplifikacja, aby umieścić cię w kontekście tego, co jest ujawniane.
Kiedy cronopiowie jadą w podróż, zastają hotele pełne, pociągi już odjechały, głośno pada, a taksówki nie chcą ich zabrać lub pobierają bardzo wysokie ceny. Kronopianie nie zniechęcają się, ponieważ mocno wierzą, że takie rzeczy przytrafiają się każdemu, a przed snem mówią sobie: „Piękne miasto, najpiękniejsze miasto”. I całą noc marzą, że w mieście są wielkie imprezy i że są zaproszeni. Następnego dnia budzą się bardzo szczęśliwi i tak podróżują chronopianie.
Cortázar Podróżować.
Pewnego dnia, gdy Ananías i żółty pies i chudy cudowne dziecko czekali na poranne mleko wraz z babcią, która trzymała czoło przy bramie i doiła, klaczy skończyło się mleko na zawsze.
Delgado Aparain, I tak rodzi się Pambelé i nie znika.