Znana również jako niepełnosprawność intelektualna, dotyka 1% populacji, ponieważ jest to upośledzenie poznawcze, a nie choroba psychiczna, która charakteryzuje się ograniczeniem rozwoju umysłowego jednostki do tego stopnia, że komunikacja jest utrudniona, zarówno w rodzinie lub społeczeństwo, nie ma aspiracji ani celów, a nawet zmienia fizjologiczne potrzeby tego samego, można powiedzieć, że upośledzenie umysłowe jest bardziej powszechne po 18 latach.
Upośledzenie umysłowe i jego klasyfikacja
Oprócz ograniczenia emocjonalnego, fizycznego i psychicznego jednostki, jest to również mierzalne za pomocą skali, która oblicza inteligencję, normalna osoba musi mieć wyniki większe niż 70 w tej skali, jeśli jest poniżej niej jest już uważane za upośledzenie umysłowe.
Światło
W wieku 50-70 lat według wyliczenia inteligencji jednostka jest w stanie towarzysko, mieć pracę, przebywać z rodziną, być samodzielną, ponieważ niepełnosprawność ruchowa jest minimalna, niezauważalna i nawet nie wymaga pomocy, ale w sytuacjach ryzykownych , stres i problemy finansowe, jeśli możesz potrzebować pomocy lub tragicznie szukać innych dróg, takich jak alkohol, narkotyki lub, co gorsza, samobójstwo. Wszystko to za sprawą minimalnego upośledzenia umysłowego, które może utrudniać wykonywanie wymienionych czynności i to tam z większym rozgłosem obwieszcza się ich niepełnosprawność. Najbardziej dotkniętymi chorobą są dzieci w wieku od 0 do 5 lat.
Umiarkowany
Od 35 do 50 lat, zgodnie z kalkulacją inteligencji, osoba, oprócz zdolności do nauki i prowadzenia normalnego życia z odpowiednim językiem, jest zdolna do pisania i czytania, ale nie ma zdolności rozumienia, ta niepełnosprawność będzie ukryta w czas na interpretację zachowanej niewielkiej wiedzy, a czasami będą przenosić się tylko do znanych miejsc, więc nie zaleca się, aby mieszkali sami. Ta klasyfikacja upośledzenia poznawczego dotyczy 10% populacji i dożywa ona około 55 roku życia.
Grób
W wieku 20-35 lat, zgodnie z kalkulacją intelektualną, jednostka w dzieciństwie nie jest w stanie nauczyć się mówić, jeśli nie w wieku przedszkolnym, czyli tam, gdzie jest w stanie wyrazić serię słów, ale z dużym trudem będzie również w stanie wykonać praca nadzorowana, ponieważ uwzględnia się stopień upośledzenia umysłowego, nawet jeśli nie może on być samodzielny. Dotykają 4% populacji, a ich wiek życia waha się od 40 do 45 lat, jeśli nie urodzili się z niepełnosprawnością ruchową.
Głęboki
Od 20 do 0 według kalkulacji intelektualnej, w większości osoba cierpi na chorobę neurologiczną, która utrudnia mu m.in. mówienie, ubieranie się, jedzenie. Cierpi na inne schorzenia, takie jak choroby serca i ruchu, jest człowiekiem zależnym ze względu na niepełnosprawność umysłową i neurologiczną. Ten poziom upośledzenia umysłowego dotyka 2% populacji, a wiek życia jest bardzo krótki.
Nie określa
Ten poziom zaburzeń psychicznych jest mało znany, ponieważ zgodnie z testem psychicznym lub obliczeniami nie jest on w stanie ocenić stopnia inteligencji wymaganej do wykazania, że jest niepełnosprawny, ale jednostka ma szereg cech motorycznych, które odróżniają ją od umysłowo opóźnienie mogą prowadzić normalne, nadzorowane życie i są w stanie pracować, jeśli firma na to pozwala.
Upośledzenie umysłowe i jego patologie
Te upośledzenia poznawcze podlegają dziedziczeniu, zaburzeniom rozwojowym, biochemii i genetyce, dlatego wszystkie choroby lub zespoły, w których przeważają zmiany w chromosomach danej osoby, powodują upośledzenie umysłowe.
Zespół Pradera-Williego
Zespół ten charakteryzuje się utratą odcinka ramienia (q) chromosomu 15 pochodzenia ojcowskiego, osoba z tą patologią oprócz cech twarzy takich jak mała przegroda nosowa i cienka górna warga, wzrost masy można również zauważyć cielesne. Wcześniej mylili tę patologię z otyłością, dotyka ona 1 na 15.000 XNUMX dzieci na świecie i nie jest przenoszona z pokolenia na pokolenie.
Zespół Retta
Ciężkie, postępujące zaburzenie neurologiczne, związane z chromosomem X, zespół ten jest znany tylko u dziewcząt i rozwija się od pierwszych miesięcy życia do 6 miesiąca, kiedy całkowicie tracą one mowę i nie mają zdolności motorycznych. Występuje rzadko u żywych dzieci, ponieważ umierają one w wyniku spontanicznych poronień, jest to choroba nie dziedziczna, a wyleczenie nie zostało jeszcze osiągnięte.
Zespół Downa
Spowodowane zmianą chromosomu 21 wytworzonego przez trisomię, która powoduje upośledzenie umysłowe od łagodnego do głębokiego i 1 na 600 dzieci rodzi się z tą patologią. Wszystkie matki mogą mieć dziecko ze zdiagnozowanym zespołem Downa, ale w wieku 40 lat istnieje większe ryzyko ciąży.
Zespół Aspergera
Charakterystyczne zaburzenie autystyczne, jednostka ma trudności z zachowaniem, co prowadzi do tego, że nie uspołecznia się, jest bardzo inteligentna, ale czuje się dostrojona tylko do określonych problemów, ich niepełnosprawność ruchowa jest zauważalna i mają tendencję do przyjmowania ruchów stereotypy.
Zespół łamliwego chromosomu X
Wywołany przez pojedynczy gen na chromosomie X. Uznawany jest za promotora dziedzicznego upośledzenia umysłowego, dotyka obu płci, ale z większym nasileniem u chłopców, gdyż u dziewcząt zespół działa w sposób umiarkowany, charakteryzują się niepełnosprawność, opóźnienia językowe i powtarzające się napady padaczkowe.
Jak zdiagnozować upośledzenie umysłowe
Poprzez testy inteligencji można określić wartość obliczenia inteligencji, może to być poprzez test, który polega na zadaniu kilku pytań, a następnie przeanalizowaniu odpowiedzi i uzyskaniu wyniku, który można zaobserwować w opisanej klasyfikacji upośledzenia umysłowego powyżej.
Dziedziczność i genetyka odgrywają bardzo ważną rolę w tych niepełnosprawnościach, ważne jest, aby zapytać członków rodziny, czy cierpieli na jakąkolwiek poprzednik lub niepełnosprawność umysłową i motoryczną w całym drzewie genealogicznym, pomoże to wykluczyć jakąkolwiek chorobę genetyczną lub opóźnić umysł.
W przypadku posiadania dzieci ważne jest, aby wiedzieć, czy dziecko ma upośledzenie funkcji poznawczych, dlatego należy wziąć pod uwagę postawy i rozwój dziecka.Przytoczę kilka przykładów, aby ułatwić Ci pracę.
- Problemy z komunikacją
- Problemy z koncentracją.
- Trudności w poruszaniu się.
- Po 11 trudno mu wstać.
- Po 9 miesiącach nie raczkuje.
- Trudność w zapamiętywaniu tekstów.
- Po 8 miesiącach nie siadaj, nawet jeśli się podtrzymujesz.
- Po 4 miesiącach życia nie może utrzymać stabilnej głowy.
Głównym celem jest zawsze nadzór nad procesem wzrostu dzieci, aby już w młodym wieku móc określić, czy mają upośledzenie umysłowe.