Termin Uważność Obecnie jest szeroko stosowany w terapiach mających na celu redukcję stresu i relaksację ludzi. Niektórzy uważają to za modną technikę, ale w rzeczywistości opiera się ona na starożytnej wiedzy buddyzmu. W następnym artykule postaramy się podać jego jasną definicję, wraz ze wszystkimi jego cechami i metodami psychologicznymi, które się z niego wyłoniły. Podobnie przedstawiamy jakościowe informacje na temat jego zastosowania w przypadku dzieci.
Zdefiniowanie uważności jest dość złożonym zadaniem, ponieważ nie jest to metoda mająca określony cel. Aby wprowadzić to w życie, ludzie muszą mieć świadomość, że nie szukają czegoś konkretnego; chodzi raczej o przyjęcie nowego sposobu „myślenia” opartego na obserwacji.
Niektórzy uważają to za cechę, podczas gdy inni skupili się na tworzeniu koncepcji obejmującej całe jej rozszerzenie, bez odbiegania od dowodów w dziedzinie duchowej. Prawda jest taka, że we wszystkich tych przypadkach jest on traktowany jako sposób na życie, a nie jako zestaw procedur prowadzących do celu. Dlatego przystosowanie się do niej nie odbywa się poprzez czytanie różnych książek, ale poprzez samo doświadczenie.
Co to jest uważność?
Przede wszystkim należy zauważyć, że podjęto próbę przetłumaczenia tego terminu jako „pełna uwaga”, „czysta uwaga” lub „świadoma uwaga”, ale nawet w języku hiszpańskim preferowano używanie angielskiego terminu Mindfulness do odnoszą się do tego tematu. Jednak jego pochodzenie tak naprawdę nie istnieje, ale pojawia się jako tłumaczenie tego słowa sati, w języku palijskim, co dosłownie oznacza świadomość lub pamięć.
Uważność jest definiowana jako stały i stały stan uważności osiągnięte w chwili obecnej, i które powoduje powstanie pełną świadomość. Droga, którą proponuje ten styl życia, polega na unikaniu za wszelką cenę uprzedzenia, etykietowanie, analiza i odłóż na bok uprzedzenia.
Ważne jest, aby zauważyć, że jakość, którą opisuje to słowo, posiada wszyscy ludzie, ale niewielu kiedykolwiek ją rozwija. W rzeczywistości ludzie przez większość czasu są pogrążeni w myślach między innymi o problemach, rzeczach, których nie lubią, niezgodzie ze swoim życiem.
Świadomie staramy się rozwijać właśnie to: uwagę wszystko, co dzieje się w naszym życiu, ale bez wpływu na nas; podobnie jak wtedy, gdy oglądamy film. W ten sposób ta ciągła i bezpłodna dyskusja o tym, jak rozwiązać każdą zaistniałą sytuację, staje się stałą medytacją, mającą na celu zaakceptowanie rzeczy takimi, jakimi są i poszukiwanie pokoju.
Mechanizmy „uważności”
Aby zrozumieć mechanizmy, w ramach których działa to doświadczenie, konieczne jest wyjaśnienie, że w tej dziedzinie myśli są uważane za posiadające energię. W miarę dostarczania im większej ilości energii, poprzez nieuporządkowaną aktywność umysłową, bezkrytyczne generowanie tych, głównie negatywnych, prowadzi do upadku. Dlatego jest tak wiele przypadków stresu i depresji.
Chociaż w tym procesie świadomość jest aktywowana. Poprzez nadanie jej priorytetu, przepełnione emocje, które tworzą napięcie, zostają odepchnięte na bok. To zatrzymuje dostarczanie energii, która je karmi, co powoduje ich zmniejszenie, a później zanik.
Uważność nie wykorzystuje analizy tego, co obserwowane. Analiza ma na celu zbadanie różnych sytuacji postrzeganych zmysłami. To zapoczątkowuje niemal niepowstrzymany proces generowania myśli, które zamiast kierować odpowiedzią, prowadzą do dezorientacji i tłumienia zdolności jednostki. Ale używając uważności, dąży się do zmniejszenia aktywności umysłowej, co prowadzi do związku ciała i osiągnięcia stanu niewzruszonego spokoju, nawet gdy sytuacje wydają się niekorzystne.
Warto zauważyć, że nie jest to wymuszony proces, ale stopniowe poddawanie się stałej uwadze, co oznacza oderwanie się i ustanie wszelkich zaburzeń psychicznych, które nas dotykają. Może to skłonić wielu do myślenia, że chodzi o przyjęcie biernej postawy, ale w rzeczywistości jest to całkowicie aktywne, ponieważ obserwacja i akceptacja następuje w każdym momencie teraźniejszości.
Aplikacje uważności
- Redukcja stresu oparta na uważności (REBAP):
Znana również jako MBSR (redukcja stresu oparta na uważności), była to jedna z pierwszych aplikacji, jakie posiadała. Zaproponował go w 1990 roku doktor Jon Kabat-Zinn, absolwent Massachusetts Institute of Technology w Stanach Zjednoczonych.
Zasadą MBSR jest utrzymanie uważności obecne wydarzenia, chwila po chwili, pobudzając postawę akceptacji i unikając rozwijających się sądów. W ten sposób dąży się do tego, aby jednostka przyjęła stałą postawę medytacyjną i zwracała uwagę na doznania cielesne, ponieważ będą one również wpływać na sferę emocjonalną.
Program składa się z zajęć trwających od dwóch do trzech godzin dziennie przez okres ośmiu miesięcy. Pomiędzy czterdziestoma pięcioma minutami lub godziną z nich prezentowane są techniki medytacji, mające na celu poprawę komunikacji z innymi i stymulowanie świadomości w każdej sytuacji codziennego życia. Dostarczane są formalne instrukcje, które składają się na uważność, wraz z technikami rozwijania powolnych i uważnych ruchów ciała, a nawet jogi.
- Terapia poznawcza oparta na uważności:
Jest lepiej znany jako MBCT (terapia poznawcza oparta na uważności) i jest jednym z najnowszych zastosowań tego doświadczenia. Opiera się na opisanym już MBSR, w zakresie ciągłej uwagi, zawiera jednak różne elementy stosowane w terapiach poznawczych. Obejmują one edukację pacjenta o jego stanie, o wpływie negatywnych myśli, niepotrzebnych myśli i emocji na to oraz na jego ogólne życie codzienne.
Choć jej zastosowanie zawiera elementy terapii poznawczej, to jednak znacznie się od niej różni. Poszukuje funkcji terapii poznawczej przekształcić myślenie pacjenta, zastępując negatywne myśli pozytywnymi. Jednak MBCT stara się rozwinąć postawę akceptacji. Pacjent, już świadomy skutków negatywnej mentalności, będzie obserwował rzeczywistość i zaakceptuje ją taką, jaka jest, bez identyfikowania się i bez dokonywania ocen.
W przeciwieństwie do MBSR, jest to leczenie specjalnie zaprojektowane w celu zmniejszenia częstości występowania i nawrotów depresji. Badania przeprowadzone na początku XXI wieku potwierdziły, że dzięki tej terapii udało się zredukować nawroty pacjentów, którzy doświadczyli epizodów depresyjnych nawet o 50%.
Uważność dla dzieci
Znając jego znaczenie, funkcjonalność i metody, które zostały na jego podstawie opracowane, można przypuszczać, że jego istnienie ogranicza się do łagodzenia stresu i zmniejszania częstości występowania depresji u dorosłych. Ale w rzeczywistości uważności można używać od dzieciństwa, co może zapobiec wystąpieniu sytuacji, które będą jej wymagać w wieku dorosłym.
W których dzieciach można używać uważności lub „uważności”?
Ogólnie ćwiczenia uważności są wskazane dla dzieci w wieku od 5 do 12 lat. W tym zakresie zostaną wyróżnione różne przypadki, w których sugerowane jest jego zastosowanie:
- Ci, którzy chcą poprawić swoje umiejętności studiowania i wyniki w nauce.
- Te dzieci, które chcą nauczyć się zarządzać swoimi emocjami.
- Ci, którzy mają problemy z akceptacją siebie, z obrazem swojego ciała, co prowadzi ich do zaabsorbowania sobą.
- Te dzieci, które przejawiają zachowania egoistyczne lub mają skłonność do atakowania rówieśników.
Podobnie są szeroko zalecane dzieci z problemami nadpobudliwości, dysleksją i różnymi zaburzeniami związane z autyzmem. Należy jednak zauważyć, że uważność nie jest lekarstwem na te schorzenia; jest raczej narzędziem stymulującym i sprzyjającym ich rozwojowi zarówno w sferze edukacyjnej, jak i emocjonalnej.
Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że czas trwania ćwiczeń uważności u dzieci będzie znacznie krótszy niż u dorosłych. Jak wspomniano powyżej, u dorosłych wymagane jest codzienne stosowanie przez 2 lub 3 godziny. Jednak u dzieci wystarczy około 15 lub 30 minut dwa lub trzy razy w tygodniu. Ponadto czas trwania zależy również od wieku; Im starsze dziecko, tym więcej niż 15 minut może spędzić na medytacji.
Techniki uważności dla dzieci
Zastosowanie Uważność u dzieci W większości składa się z serii metafor, które pozwolą im zrozumieć dynamikę i w pełni wejść w medytację.
Istnieje wiele specjalistycznych książek na ten temat, w tym „Cichy i uważny jak żaba”, który opisuje różne techniki wprowadzania uważności u dzieci, rodziców i nauczycieli. Jednak poniżej przedstawiono szereg ogólnych wskazówek, które dają wyobrażenie o strukturze metodologii.
- Wybierz ciche miejsce, aby ćwiczyć uważność.
- Polecam dzieciom, aby psychicznie umieściły się w miejscu, które uważają za bezpieczne, spokojne, w którym czują się w pełni komfortowo.
- Zatrzymaj się w określonych momentach, co oznacza zatrzymanie się psychicznie i fizycznie, aby medytować, zapomnieć o wszystkim i zrelaksować się.
- Ćwiczenia poprawiające oddychanie.
- Wykorzystanie metafor do wyjaśnienia dzieciom natury dynamiki. Obejmują one:
- Uczyć się serfować: Fale będą reprezentować różne sytuacje w życiu, których nie można zmienić ani kontrolować, ale w których można nauczyć się poruszać bez upadku.
- Wyobraź sobie, że jesteś żabą: Polega ona po prostu na pozostaniu w pozycji siedzącej, bez ruchu, ale obserwowaniu wszystkiego.
- Prognoza pogody: Dzieci są proszone o wyobrażenie sobie, jaki klimat przypomina stan, w jakim przebywają, i porównanie z tym na zewnątrz.
Korzyści z uważności dla dzieci
Nauczanie dzieci medytacji poprzez obserwację ma wiele zalet, w tym:
- Główną zaletą jest poprawa koncentracji, co przyniesie im duże korzyści podczas godzin nauki i przy odrabianiu pracy domowej. Zmniejsza się problemy z rozpraszaniem, a wiedza jest przyswajana szybciej i efektywniej, co daje im przestrzeń i czas na rozwijanie innych czynności.
- Pozwala im od najmłodszych lat uczyć się uważnego obserwowania otoczenia, co będzie sprzyjało ich rozwojowi w miarę dorastania.
- Uważność stanowi zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych, sposób na zmniejszenie lub wyeliminowanie stresu spowodowanego codziennymi zajęciami szkolnymi, ocenami i relacjami z kolegami z klasy.
- Konsekwentne ćwiczenia umysłowe poprawiają zdolność zapamiętywania.
- Wreszcie, nie oczekuje się, że ciągła medytacja poprzez obserwację i akceptację będzie stymulować inteligencję emocjonalną u dzieci. Pomoże im to w podejmowaniu decyzji i sposobie interakcji z rodziną, przyjaciółmi i partnerem.
Mniejszość, znana jako uważność u opieka obserwacyjna to styl życia oparty na poszukiwaniu pokoju, poprzez akceptację, powstał na Wschodzie, ale obecnie rozprzestrzenił się na zachód świata, gdzie spotkał się z powszechną akceptacją. Znajomość tego jest ważna, ponieważ stanowi niezwykle przydatne narzędzie do poprawy drogi ludzi życia. Mamy nadzieję, że ten artykuł służył Ci do poinformowania Cię o tym i zostawiasz komentarz ze swoją opinią lub doświadczeniami.