Mózg jest głównym organem ośrodkowego układu nerwowego, wytwarza mechanizmy tłumaczenia informacji, odpowiedzi i kontroli struktur. Struktura ta charakteryzuje się tym, że nie posiada systemu magazynowania energii, który pozwala jej funkcjonować, dlatego jest całkowicie zależna od przepływu krwi. Badania kliniczne wykazały, że brak lub zmniejszony przepływ krwi (niedokrwienie) zajmuje tylko 10 sekund, aby jednostka straciła przytomnośći od 15 do 20 sekund, aby zaobserwować ważne efekty uboczne u osoby.
Dzięki temu nasze ciało ma strukturę złożoną z układu tętniczego w kształcie pierścienia, którego podstawową funkcją jest amortyzacja zmian ciśnienia w organizmie, zapobieganie zmianom przepływu krwi do mózgu. Ta sieć tętnic, znany jako wielokąt Willisa.
Co to jest wielokąt i jak jest ukształtowany?
O działaniu tej struktury zadecydował angielski neurolog Thomas Willis, który w XVIII wieku jako pierwszy zwrócił uwagę na jej funkcjonowanie i znaczenie dla układu mózgowego. Składa się z konstrukcji umieszczonej w przestrzeni leptomeningeal (podpajęczynówkowy) i jest to obszar przestrzeni mózgu ograniczony przez pajęczynówka (mening pośredni) i pia mater (mening wewnętrzny). Wielokąt Willisama kształt pierścienia i składa się z zestawu naczyń i tętnic, których główną funkcją jest regulacja przepływu krwi do narządów ośrodkowego układu nerwowego, takich jak mózg i mózg.
Sześć głównych tętnic odpowiedzialnych za transport krwi do mózgu jest połączonych w ciekawy sposób, który porównano do sześciokąta, stąd denotacja wielokątna struktury Willisa. Chociaż specjaliści w tej dziedzinie podkreślają, że u niektórych pacjentów bez tendencji do niedokrwienia często stwierdza się, że ta struktura jest niekompletna. Poniżej wymieniamy główne tętnice, które składają się na tę strukturę:
Główne arterie tworzące krąg Willisa:
Tak zwany sześciokąt Willisa, umieszczony w zamkniętym obwodzie, składa się głównie z następujących tętnic:
Przednie tętnice łączące (ACA): W strefa przedkomuniczna mózgu, tętnica ta znajduje swój początek, łącząc dwie przednie tętnice mózgowe, o przybliżonej długości od 4 do 5 mm, chociaż trudno to przewidzieć, ponieważ zaobserwowano wiele różnic w jej przybliżonej wielkości. Dolegliwości związane z tą tętnicą prowadzą do zmian w polu widzenia.
Tylne tętnice łączące (PCA): Jest to tętnica komunikacyjna, która pochodzi z przedniej tętnicy naczyniówkowej i jest odpowiedzialna za ustanowienie połączenia między 3 tętnicami tej samej półkuli mózgowej. Najczęstszą patologią, która może rozwinąć się w tej strukturze, jest tętniak tętnicy łączącej tylnej.
Tętnica oczna: To pochodzi z przednie procesy klinoidalne, karmiąc nerw wzrokowy. Stanowi odgałęzienie poboczne tętnicy szyjnej wewnętrznej.
Tętnica szyjna zewnętrzna: Jest to jedna z głównych tętnic zlokalizowanych w ludzkim mózgu, wywodząca się z tętnicy szyjnej wspólnej. To jest tętnica, która pozwala nam mierzyć tętno szyjne i rozgałęzia się w sześć ważnych rozgałęzień pod względem dopływu krwi do wyższych struktur.
Tętnica podstawna: Jest to słynna tętnica wywodząca się ze skrzyżowania kręgów prawej i lewej strony, której zadaniem jest transport natlenionej krwi do mózgu.
Znaczenie natlenionej krwi dla mózgu
Wszystkie narządy wymagają przepływu krwi do prawidłowego funkcjonowania, ponieważ właśnie ten płyn jest głównym transportem składników odżywczych i podstawowych składników, których wszystkie istotne struktury wymagają do prawidłowego rozwoju. W przypadku mózgu bardzo ceniony jest dopływ tlenu przenoszonego przez krew, który pozwala mu funkcjonować. A jego znaczenie jest dostrzegalne w tym, że zaledwie kilka sekund bez zwykłego dostarczania płynów życiowych może przełożyć się na ważne dolegliwości w obszarze motorycznym i poznawczym jednostki (w zależności od obszaru, w którym wystąpiła awaria).
Mechanizm działania sześciokąta Willisa
Gama Willis jest przede wszystkim odpowiedzialna za wykonanie krążenie oboczne, co stanowi mechanizm zachowania na poziomie pierwotnych struktur ośrodkowego układu nerwowego. Krążenie oboczne odnosi się do przepływu krwi, który jest aktywowany w sytuacjach, w których przepływ ulega zmianie (zmniejszenie lub ustanie) i chociaż jego działanie może nie być w stanie zastąpić funkcji tętnic odpowiedzialnych za irygację, Ten system awaryjny pozwala na przedłużenie normalnej pracy na ograniczony czas, co pomaga zmniejszyć negatywne skutki, gdy pacjent korzysta z pomocy medycznej.
W przypadku wystąpienia sytuacji okluzji naczyniowej, która wpływa na stabilność przepływu krwi w strukturach mózgu, obserwuje się wzrost oporu przepływu w tętnicach szyjnych i kręgowych, dlatego następuje spadek ciśnienia na tym poziomie. wielokąta Willisa, który inicjuje działania tłumiące, starając się przedłużyć dobre funkcjonowanie, na jak najdłuższy czas. Im większa wielkość zespolenie, tym większy udział uboczny struktur naczyniowych nie zaangażowanych w okluzję. W normalnych okolicznościach te alternatywne przewody mogą pozostać nieaktywne lub przy bardzo niskim zużyciu, w którym nie jest zauważalny przepływ krwi, ale zamiast tego wykonywany jest ruch krwi, który ma na celu utrzymanie drożności w strukturze, unikając w ten sposób patologii, takich jak zakrzepica .
Gdy poboczne dopływy krwi nie są wystarczające, aby zaspokoić zapotrzebowanie na irygację na obszarze, na który ukrwiona była zatkana tętnica, mechanizmy wtórne, takie jak rozszerzenie naczyń oporowych.
Jak widzisz, Ciało ludzkie składa się ze złożonego systemu, na który składają się struktury zapewniające równowagę jego funkcjonowania.
Powiązane patologie
Zwężenie, stwardnienie i niedrożność tętnic jest podstawową przyczyną patologii rozwijających się na poziomie ośrodkowego układu nerwowego, które aktywują funkcjonowanie tętniczej struktury Willisa. Główne patologie rozwinięte przez problemy z tętnicami są wymienione poniżej:
Zakrzepica: Składa się z zakrzepu krwi, który powoduje zator na poziomie tętnic, co może doprowadzić do ich pęknięcia, czego bezpośrednią konsekwencją jest krwotok.
Tętniaki: Składa się ze słabego obszaru naczynia krwionośnego, co prowadzi do jego stanu zapalnego, jest to poważny stan, który może prowadzić do śmierci pacjenta, ponieważ w przypadku podwyższonego ciśnienia krwi może dojść do pęknięcia naczynia. Większość tętniaków (według danych klinicznych powyżej 80%) występuje w przedniej części kręgu Willisa, więc wielu lekarzy doszło do wniosku, że część genetyczna wpływa na to powinowactwo.
Udar naczyniowo-mózgowy (CVA): Stanowi zawał serca lub udar, który prowadzi do śmierci większości pacjentów, którzy go doświadczają.